بزرگنمايي:

چه خبر - ژن خوب باعث ساخت فيلم خوب نشد!

کم پيش نمي‌آيد که در آثار سينمايي يا تلويزيوني با گافهاي پزشکي روبرو باشيم؛ گافهايي که تنها دقايقي گفتگو با يک پزشک عمومي و نه حتي متخصص امکان بروز آنها را به صفر مي‌رساند اما گويا رابطه سينماگران با جامعه پزشکي آن قدر خوب نيست که پزشکان به عنوان مشاوراني که مي‌توانند در اين حيطه به آنها آگاهي دهند مورد توجه قرار گيرند.

جشنواره فيلم سلامت که مهمترين جشنواره تاريخ سينماي ايران با حيطه پزشکي است اين روزها با تحليل و مرور آثارش در شبکه هاي چهارم و مستند سيما مي‌کوشد شرايطي را فراهم کند براي اقبال گسترده تر مخاطبان به جشنواره حين برپايي. نگاهي به آثار حاضر در بخش مسابقه بلند اين جشنواره که اتفاقا تحليل و بررسي آنها در رسانه ملي هم ارائه شده گافهايي را پيش روي جامعه پزشکي مي گذارد واقعا تعجب برانگيز.

از جمله اين آثار «فصل نرگس» است که اين روزها روي پرده سينماها هم هست. در اين فيلم بدعتي غلط از سوي کارگردان تداعي ميشود با اين مضمون که با انتقال قلب از زني به زن ديگر، عشق او به مردي خاص هم به فرد جديد منتقل ميشود!!! فقط کمي جستجو در منابع پزشکي ميتوانست شک و شبهه انتقال اميال روحي بشري به واسطه انتقال اندام فيزيکي را از بين ببرد با اين حال به نظر مي‌رسد کمترين مطالعاتي در اين باره صورت نگرفته.

درست همان طور که در تعبير عامه وقتي از مهر به معشوق گفته ميشود با عباراتي نظير «قلب من» مورد پاسداشت قرار مي‌گيرد در اينجا هم کارگردان پيش خود گمان کرده حالا که قلب پيوند مي‌خورد معشوقي که با صنعت اغراق در حد قلب پاس داشته شده هم انتقال پيدا مي‌کند!!!

البته در ميان فيلمهاي بخش مسابقه جشنواره سلامت با آثاري نظير «شماره 17 سهيلا» و «خشکسالي و دروغ» روبرو هستيم که کوشيده اند در حد بضاعت خود از برخي معضلات رواني جوانان زيست کرده در جوامع معلق بين سنت و مدرنيته بگويند و انصافا با حداقل گافهاي روانکاوانه اين روايت را انجام داده اند.

در همين جشنواره فيلمي به نام «زير سقف دودي» را هم داريم که درباره موضوعي سالها تابوبرانگيز به نام سکس-تراپي هرچند سربسته و با واهمه از مميزي اطلاعات ميدهد اما فضا را باز ميکند که در سالهاي آينده سينما و تلويزيون بيشتر و بيشتر در اين باره ورود کنند.

يا فيلمي به نام «ماجان» را داريم که هرچند روايتي سانتي مانتال از مشکل نگهداري از فرزندان معلول مي گويد اما هر چه هست رفتاري که از اين افراد سر ميزند را با حداقل گاف تصويرسازي ميکند.

اينها اميد به جشنواره سلامت را بهبود مي بخشد اما به هر حال گافهايي آشکار نظير آنچه در «فصل نرگس» رخ داده نيز پيش روي ماست به خصوص که پاي نهادي در حوزه سلامت به عنوان حامي توليد فيلم در ميان است.

چنين گافهايي البته متأثر از سينماي ايران است؛ نوروز امسال هم فيلمي به نام «يک روز بخصوص» روي پرده بود که با حمايت وزارت بهداشت در تخصيص لوکيشن مواجه بود اما در فيلم با زنده شدن بيمار مرگ مغزي روبرو بوديم؛ اشتباهي مسبوق به سابقه که سالها پيشتر هم در يک فيلم دولتي مانند «جعبه موسيقي» هم وجود داشت و در همان زمان پزشکان کم از آن گلايه نکردند.

اميد که جشنواره فيلم سلامت در کنار برجسته کردن ويژگيهاي مثبت آثار مرتبط با حيطه پزشکي، گافهاي علمي آنها را هم از طريق همين برنامه هاي تلويزيوني خود رونمايي کند تا در سالهاي آينده حضور اين گافها در آثار سينمايي و تلويزيوني کمتر شود.

منبع: tritanews.com