بزرگنمايي:

چه خبر - گفت و گو با مهناز افشار

اگر سينما را يک رفتار جمعي در خدمت يک تفکر واحد تعريف کنيم، از نظر شما نقش عکاس فيلم در اين ميان چيست؟
براي من نقش عکاس به شکلي شبيه به آماده‌کردن شناسنامه يک فيلم است.

در کدام‌يک از فيلم‌هايي که تابه‌حال بازي کرده‌ايد يک فريم عکس توانسته معرفي کامل آن را انجام دهد، به‌نوعي که مخاطب با ديدن همان يک فريم تشويق شود که فيلم را تماشا کند؟
در ارتباط با مخاطب نمي‌توانم نظر قطعي بدهم، اما براي خودم عکس فيلم‌هايي چون «برف روي کاج‌ها»، «پل چوبي»، «پسر آدم دختر حوا»، «نهنگ عنبر» و تعدادي ديگر که الان به خاطر ندارم.

رابطه شما در مقام بازيگر با عکاس فيلم در فيلم‌هايي که حضور داريد چگونه است؟
رابطه‌اي بسيار مشخص و قطعي است و هيچ تفاوتي با ديگر عوامل در سر کار ندارد؛ يعني به همان اندازه که بايد با عوامل صدا، دوربين، صحنه و کارگردان رفتار حرفه‌اي و دقيق داشته باشم، عکس هم در همان کار گروهي برايم تعريف شده است.

تابه‌حال با ديدن يک فريم عکس، فيلمي برايتان يادآوري و تداعي شده است؟
در بسياري از فيلم‌ها با ديدن يک فريم عکس توانسته‌ام فيلمي را که هنوز نديده‌ام درک و حسش کنم.

شما از بازيگران فعال در اينستاگرام هستيد. اينستاگرام اين روزها دنياي عکس‌هاي موبايلي فضاي مجازي را متحول کرده است، آيا اين تهديدي براي عکاسي نيست؟
نبايد تهديد باشد چون نبايد خيلي آنها را به‌هم مرتبط دانست. کاملا دو موضوع جدا هستند، با تعريف‌هاي مجزاي خودشان. به همين دليل من احساس خطر نمي‌کنم.

افراد مشهور در معرض هجمه گسترده توليدات بصري و انواع و اقسام قضاوت‌ها هستند، گاه همين وضعيت آنها را به نگاه انتقادي نسبت به مقوله عکس مي‌کشاند. خاطرم هست چندسال پيش تصوير صورت خون‌آلود شما منتشر شد و حاشيه‌هاي بسياري براي شما ايجاد کرد درصورتي‌که تصوير تست گريم شما بود. آيا چنين رفتارهايي يک بازيگر مشهور را بر سر چگونگي همکاري با عکاسان بدگمان نمي‌کند؟
اين اتفاقات ارزش کار يک عکاس حرفه‌اي را کم نمي‌کند و در اصل تخصص آن و توجه عکاس را براي من تحت‌الشعاع قرار نمي‌دهد، بلکه نحوه ارائه و انتشار آن بدون توضيح و چرخش آن در فضاهاي اينترنتي است که جاي تأمل دارد. در اصل، جذب مخاطب و بيشترکردن کليک و گرفتن توجه، لازمه فضاهاي اينترنتي شده، طبيعتا نمي‌شود کاري برايش کرد، ولي من به‌غير از اينکه معتقدم الزامات هر کاري مي‌تواند در شکلي شايسته‌تر شکل بگيرد، اما در نهايت معتقد هستم مخاطب بايد عاقل باشد. براي همين اين اتفاقات نمي‌تواند ارزش و احترام عکاس‌هاي حرفه‌اي را براي من کم کند و مخاطب باهوش از همان فريم، هم به حرفه‌اي‌بودن عکس از لحاظ کادر، حس، رنگ و نور پي مي‌برد و هم حواشي مربوط به آن عکس را درک مي‌کند. در نهايت عکاس و شخصي که عکس را منتشر مي‌کند به صورت درست مورد قضاوت کاري قرار مي‌گيرند.

منبع: khabaronline.ir