بزرگنمايي:

چه خبر - نقد فيلم مادر قلب اتمي

مادر قلب اتمي برخلاف تصور سازندگان و با وجود حضور چهره‌هاي سينمايي همچون محمدرضا گلزار بعد از يک هفته اکران به فروشي کم و معادل 389 ميليون تومان رسيده و اين نشان مي‌دهد که اين فيلم از ديدگاه مخاطبان اثري خوشايند نيست. اين فيلم از همان ابتدا و با پخش تيزر تبليغاتي، اساس را بر ارائه شوخي‌هاي مبتذل نهاده و ديالوگ‌هاي بازيگران نشان دهنده نوعي سرگشتگي است که حاصل از مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلي تلقي مي‌شود.

بالاخره و در تب اکران فيلم‌هاي توقيفي اين فيلم روي پرده آمده و بايد ديد اين روند منفي تا کجا پيش خواهد رفت. روندي که با اکران اين فيلم زنگ خطري را براي سينما به صدا در آورده است. فيلمنامه اين اثر بدون حفظ خط روايي داستان، همچون کليت آن دچار سردرگمي بوده و روايت خاصي را دنبال نمي‌کند.شخصيت‌ها در نيمه شبي از تهران رها شده و بي هيچ پس زمينه ذهني صرفاً حضور دارند.

صحنه اول فيلم به يک ميهماني شبانه اشاره داشته و دو شخصيت اصلي زن آن مست از همان ميهماني خارج شده و به سطح شهر مي‌روند. ابتذال در رفتار و ديالوگ‌ها در همان صحنه‌هاي ابتدايي در حدي است که برخي از تماشاگران به همراه فرزندانشان سالن را از ابتدا ترک مي‌کنند. حضور دو شخصيت زن اصلي اين فيلم با بازي ترانه عليدوستي و پگاه آهنگراني هيچ نقطه پيش رونده‌اي در فيلمنامه محسوب نمي‌شود. فضا و اتمسفر اثر کاملاً حاصل تخدير و مستي شخصيت‌ها بوده و همه چيز به شکلي کاملاً وهم‌آلود پيش مي‌رود.

فيلم مادر قلب اتمي

حضور مهرداد صديقيان به عنوان اولين بازيگر مرد حاضر در فيلم، فضاي ديالوگ گونه و جنسي اثر را دوچندان کرده و نشان دهنده نسلي از جوانان است که کارگردان اصرار دارد آنها را درگير اعتياد و مشروبات الکي معرفي کند. اين شخصيت هم کمکي به داستان نمي‌کند. همه چيز به همين منوال پيش رفته تا تصادف رخ مي‌دهد. تصادفي که به حضور محمدرضا گلزار مي‌انجامد. حضوري که نه تنها پيش برنده نيست بلکه نشان دهنده سردرگمي بيشتر و بيشتر مخاطب است.

محمدرضا گلزار با اينکه سعي در بازي متفاوت داشته اما حضور در فيلمي اين چنين نه تنها نقطه‌اي مثبت محسوب نمي‌شود بلکه در کارنامه وي باري منفي دارد. شخصيت گلزار در اين فيلم به فضاي حاصل از وهم مواد مخدر اضافه کرده و سعي دارد اين اعتياد را جذاب و خاص جلوه دهد. آواز خواندن بازيگران زن، شوخي‌هاي جنسي و ديالوگ‌هاي مستهجن، اصرار بر هيجان‌انگيز بودن مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلي، روابط تعريف نشده، ميهماني‌هاي شبانه و خودکشي نمونه‌هاي ديگري از فيلمي است که شايد بزرگترين نقطه منفي چرخه اکران سينماي سال 96 محسوب مي‌شود.

حال بايد ديد اين روند ناقص اکران فيلم‌هاي توقيفي ادامه خواهد يافت يا نه. فيلم‌هاي که در اولين گام به هدف تخريب ارزش‌هاي معنوي و اخلاقي توليد شده و در آشفته بازار اين روزهاي سينما اميد به اکران دارند. در زماني که آثاري همچون ويلايي‌ها مورد بي‌مهري قرار گرفته اکران فيلم‌هايي مانند مادر قلب اتمي اتفاقي محکوم به شکست براي سينماي ايران است.

منبع: mizanonline.ir