بزرگنمايي:

چه خبر - روشي که براي مخالفت با رفتار نادرست انتخاب ميکنيم تا چه اندازه درست است؟

يکي از مسائل آزار دهنده ي روز جامعه ايران, عدم محدوده شخصي در زندگي است. مسائل بسياري وجود دارند, که مردم خواهان آن هستند که خودشان در موردش تصميم گيرنده باشند, اما سوي جامعه و برخي از قوانين تحت فشار هستند. قوانيني که شايد دلايل موجهي براي شان وجود داشته باشد, اما تاثير نهايي شان براي مردم, آن چنان قابل پذيرش نيست. برخورد با مردم در حاليکه مارک کفش شان را زير سوال ببريم را, شايد بتوان به نوعي تجاوز به حريم شخصي آنان دانست. که قطعا, اين ماجرا, يک رفتار فرهنگي شايسته نيست. چرا که اختيار و عمل و حق انتخاب و داشتن ديدگاه هاي مختلف در جامعه را از مردم ميگرد . به هر حال مردم به عنوان يک شهروند, از حداقل حقوق شهروندي بايد برخوردار باشند. يک از اين حداقل ها, حق داشتن ديدگاه متفاوت نسبت به يک موضوع است.

مي شود رفتار يک کمپاني مانند نايک را زير سوال برد؛ مي شود, موضوع چنين رفتار غيرانساني را به چالش کشيد؛ مي شود آخرين تلاش ها را براي دور شدن سايه سياست هاي کثيف از فوتبال, به ثمر رساند. اما اينکه ما از طرف خودمان تصميم بگيرم علاوه بر پا در کفش مردم کردن, با مارک کفش و لباس شان هم برخورد کنيم. تنها يک نتيجه خواهد داشت و آن اينکه, فرهنگ زورگويي و حق داشتن ديدگاه آزاد را از ديگران سلب نماييم! از سويي ديگر سابقه تاريخي چنين مبارزاتي نتيجه معکوس آن ها را اثبات نموده است.

هر چند ليلا اوتادي با جمله اول خود شبهاتي ديگر را نيز ايجاد مي نمايد:
بياييد "يک بار" مثل يک ايراني با غيرت و با شعور....
استفاده از عبارت "يک بار " در قبل از اصطلاحاتي مفهومي چون" باغيرت" و "با شعور" , غير مستقيم و تلويحا چنين مفهومي را القا مي نمايد که تا پيش از اين غيرت و شعور را به عنوان يک ايراني به کار نميگرفته ايم!! و حالا خانم بازيگر وظيفه خود دانسته تا غيرت و شعور را به ايرانيان يادآوري نمايد. هر چند از اين هم که بگذريم, بايد ببينيم جملات ديگر و راه حل پيشنهادي وي تا چه اندازه مي تواند موثر باشد.

بارها شده به افرادي که عقيده هاي, خلاف ديدگاه هاي ما را دارند, فشار بياوريم, تا اصلاح شوند, اما در نهايت, با رفتار اشتباه مان سبب تقويت, ديدگاه مخالف خود شده ايم. شايد هوشمندي يک بازيگر را با روش هايي که براي تاثير گذاشتن روي مردم به کار ميگيرد, بتوان سنجيد. خصوصا بازيگري که در برنامه دورهمي موفقيتش را بيشتر منوط به هوش خود دانست نه زيبايي و چشمان رنگي اش.
پس شايد ليلا اوتادي با گفتن چنين حرفي خودش به ديگران مجوز سنجيدن هوشش را صادر نموده است.
نويسنده: پگاه ماسوري

منبع: سيمرغ