بزرگنمايي:

چه خبر -

در تحقيقي که به تازگي انجام شده و در سايت مديکال نيوز منتشر گرديد، پژوهشي توسط يکي از محققين در ارتباط با مناطق متاثر از اوج لذت جنسي در مغز انجام شده تا مشخص گردد که چگونه ارگاسم، مغز را تحت تاثير قرار مي دهد، يا به عبارت صحيح تر چگونه مغز ارگاسم را بوجود مي آورد.

ارگاسم به عنوان رهش قدرتمند و لذت بخشي از تنش جنسي انباشته شده توصيف شده است و ارگاسم به عنوان مظهر لذت جنسي در زنان و مردان تصور مي شود.

در طول ارگاسم، فرد معمولا افزايش فشار خون، افزايش ضربان قلب، نفس نفس زدن و انقباضات عضلاني ريتميک را تجربه مي کند.

اما در حالي که علائم و احساس ارگاسم ممکن است واضح باشد، مکانيسم هاي واقع در پشت اين پاسخ جنسي، بخصوص اثرات نوروفيزيولوژيک آن هنوز نامشخص است.

دکتر آدام سافرون، از کالج هنر و علوم وينبرگ Weinberg Collegeدر دانشگاه شمال غرب در ايوانستون ايلينوي امريکا، محققي که اين مطالعه را انجام داده، يادآور مي شود که اکثر تحقيقات مربوط به ارگاسم روي ايجاد و نحوه رسيدن به ارگاسم متمرکز شده است. براي مثال، در اوايل سال جاري تحقيقي در اين مورد انجام شده و توسط مجله مديکال نيوز توديMedical News Today منتشر شد که به نظر محققان، ارگاسم زنان در تخمک گذاري نيز نقش داشته است.

ولي در اين مطالعه که در مجله journal Socioaffective Neuroscience and Psychology گزارش شده است، سافرون تصميم گرفت درک بهتري از چگونگي تاثير ارگاسم بر مغز انسان، بدست آورد.

چگونه تحريک هاي ريتميک مي تواند باعث نشئه و از بيخودي جنسي شود

سافرون براي رسيدن به يافته هايش، به بررسي و تحليل مطالعات و مقالاتي پرداخت که در مورد پاسخ مغز و بدن به تحريک جنسي، انجام شده بود.

او از اين اطلاعات براي ساخت مدلي استفاده کرد که بيان مي کند، چگونه فعاليت جنسي ريتميک بر فعاليت هاي ريتميک در مغز تأثير مي گذارد.

سافرون توضيح مي دهد که تحريک جنسي ريتميک - اگر به اندازه کافي قوي باشد و اگر به اندازه کافي طول بکشد - مي تواند در فرکانس هاي همبستگي (حالت تشديد و رزونانس)، نوسانات عصبي را تشديد کرده و افزايش دهد، فرآيندي به نام "تحريک عصبي".

اين فرايند ممکن است مسئول اتفاقي باشد که سافرون آنرا sexual trance "نشئه جنسي" توصيف مي کند، حالتي که تمامي تمرکز بر روي تجربه يک احساس آني و بلا واسطه از لذت جنسي است.

يک ترانس جنسي ممکن است به عنوان يک حالت شديد فيزيکي و رواني ازحالت تحريک، شامل نشئه و بيخودي جنسي، تجربه شود، يک حالت شديد و افراطي، از شديد ترين شکل ترانس جنسي، در نتيجه تجربه جنسي فيزيکي و رواني بسيار طولاني حاصل مي شود.

اين ايده که، تجربيات جنسي مي تواند مانند حالت هاي نشئه و بيخودي جنسي باشد، به نوعي باستاني است، ولي با توجه به يافته هاي جديد، اين ايده توسط درک جديدي از علوم اعصاب، تاييد مي شود و بصورت تئوريک، اين موضوع مي تواند نگاه مردم به روابط جنسي شان را تغيير دهد.

سکس منبع احساسات لذت بخش است و همچنين، فراتر از آن ارتباط عاطفي. ولي اين مطالعات نشان مي دهد که ارگاسم در واقع يک تغيير در وضعيت هوشياري و آگاهي است، ارگاسم را مي توان به يک حالت جذبه يا نا آگاهي، يا يک جنون خفيف آني و يا وضعيت تغيير يافته اي از هوشياري تعبير کرد.

پاسخ هاي مغز به ارگاسم با پاسخ مغز به موسيقي ريتميک و رقص قابل مقايسه است

جالب توجه است، سافرون نيز شباهت هاي بين ارگاسم و تشنجهاي رفلکسي را تشخيص داده و اشاره به اين موضوع دارد که هر دو اين تجربيات (ارگاسم و تشنج هاي رفلکسي)، مي تواند با تحريک هاي ريتميکي ايجاد شود، که متعاقب آن، موجب فعاليت ريتمي در مغز مي شوند.

علاوه بر اين، سافرون متوجه شد که نحوه واکنش مغز به تحريک جنسي ريتميک با روش پاسخ به موسيقي ريتميک و رقص قابل مقايسه است. البته سافرون اضافه مي کند که: همانگونه که قبلا نيز مشخص بود، انتظار نداشتيم ببينيم که فعاليت جنسي خيلي شبيه به موسيقي و رقص است.

وي مي افزايد: نه فقط در ماهيت تجربيات، بلکه در مسير تکامل موجودات زنده، توانايي نگهداري ريتم (ريتميک بودن فعاليت جنسي) مي تواند به عنوان يک آزمون آمادگي اندام براي قابليت جفتگيري باشد.

او اضافه مي کند که "موسيقي ريتميک و رقص، در طي صدها ميليون سال بعنوان بخش مهمي از پروسه جفت گيري نقش خود را ايفا کرده اند" و يافته هاي او با اين واقعيت کاملا سازگار است.

سافرون مي گويد کارهاي بيشتري بايد انجام شود تا بتوانيم درک کاملي از اثرات نوروفيزيولوژيکي ارگاسم بدست بياوريم، اما اميدوار است که مطالعه او راه را براي چنين تحقيقي هموار سازد.

وي مي افزايدکه، قبل از اين مقاله، ما مي دانستيم که ارگاسم به کمک مجموعه اي از عوامل عصبي و هورموني مرتبط با آن، باعث ايجاد حس منحصر بفردي از لذت و مطلوبيت جنسي در مغز مي شود، اما واقعا نمي دانستيم که مغز چگونه رابطه جنسي را که يک فعاليت مکانيکي است، با اتفاقات عصبي و هورموني مغز مرتبط مي نمايد تا حسي بنام ارگاسم بوجود آيد، به نظر مي رسد که قبل از اين تحقيقات يک سطح از جزئيات مکانيکي (حرکات ريتميک) رابطه جنسي که مغز را به سمت هماهنگي با آن (فعاليت ريتمي مغز) و ايجاد ارگاسم پيش مي برد، ناديده گرفته شده بود.

منبع: سيمرغ