بزرگنمايي:

چه خبر - ميل به رابطه جنسي، مقايسه زنان و مردان

باور عمومي اين است که خانم ها اهميت بيشتري به رابطه احساسي در ميل جنسي مي دهند، اما ديده مي شود که به شدت تحت تاثير عوامل اجتماعي و فرهنگي هم قرار دارند. مردها هر زماني که باشد مي توانند به سمتش بروند اما خانم ها فقط وقتي سمت آن مي روند که شمعهاي خوشبو درخانه روشن باشد و شوهرشان ظرف هاي شام را شسته باشد. اين کليشه است که در ذهن همه ما وجود دارد.

بله درست است. تحقيقات بيشماري نشان داده اند که با اينکه ميل جنسي آقايون بيشتر از خانم ها نيست، اما رک و راست تر است. اما برخلاف آقايون، منبع ميل جنسي در خانم ها پيچيده تر است. باور عمومي اين است که خانم ها اهميت بيشتري به رابطه احساسي در ميل جنسي مي دهند، اما ديده مي شود که به شدت تحت تاثير عوامل اجتماعي و فرهنگي هم قرار دارند. دکتر ادوارد لاومن پروفسور جامعه شناسي در دانشگاه شيکاگو مي گويد: ميل جنسي در خانم ها شديداً متاثر از محيط و موقعيت است.

لازم به توضيح است، يادتان باشد که ممکن است کساني با اين الگوها تفاوت داشته باشند.

دکتر لومان گزارش مي دهد که اکثريت مردهاي بالغ زير 60 سال حداقل يکبار در روز به رابطه جنسي فکر مي کنند. اما فقط يک چهارم خانم ها به اين ميزان روزانه درمورد رابطه جنسي فکر مي کنند. با بالاتر رفتن سن در خانم و آقايون، اين خيال پردازي ها کمتر مي شود، اما همچنان خيال پردازي هاي مردان در مورد رابطه جنسي دوبرابر خانم ها باقي مي ماند.

در يک تحقيق بسيار جامع که در آن مقايسه اي بين ميل جنسي خانمها و آقايان انجام گرفت، روي باومايستر يک روانشناس اجتماعي در دانشگاه ايالتي فلوريدا دريافت که تحريک جنسي ناگهاني در مردها بسيار بيشتر از خانم ها گزارش شده و مردها خيال پردازيهاي بيشتر و متفاوت تري دارند.

باومايستر گزارش مي دهد که در ابتداي رابطه، در اواسط آن و بعد از گذشت ساليان سال از آن، مردها بيشتر از زن ها رابطه جنسي مي خواهند. اين مسئله فقط مختص افراد با گرايش جنسي عادي نيست، مردان همجنس باز هم خيلي بيشتر از زنان همجنس باز در کليه مراحل رابطه، رابطه جنسي مي خواهند. مردها حتي تعداد بيشتري شريک جنسي طلب مي کنند و علاقه بيشتري به رابطه جنسي هاي اتفاقي دارند.

حتي در مواقعي که رابطه جنسي ممنوع است يا موقعيت آن وجود ندارد، مردها خيلي بيشتر از زنان دنبال رابطه جنسي هستند. دکتر لومان مي گويد، تقريباً دو سوم آقايون خودارضايي مي کنند حتي بااينکه تقريباً نيمي از آنها درمورد آن احساس گناه مي کنند. درعوض تقريباً 40 درصد از خانم ها اقرار به خودارضايي مي کنند و تکرر اين خودارضايي ها هم بين خانم ها کمتر از آقايون است. فحشاء نيز نشاندهنده تمايل مردان به داشتن رابطه جنسي است نه برعکس آن.

زنان راهبه خيلي بهتر از کشيش ها به تعهد خود براي دور ماندن از رابطه جنسي عمل مي کنند. آمار نشان مي دهد که 62 درصد از کشيش ها به داشتن فعاليت جنسي اقرار کرده اند درحاليکه اين عدد در ميان زنان راهبه 49 درصد است.

چه چيز خانمها را تحريک مي کند؟ حتي خودشان هم نمي دانند. مرديت چيورز محقق دانشگاه نورس وسترن و همکاران او در تحقيقي فيلم هاي تحريک آميز به مردان و زنان همجنس باز، مردان و زنان با تمايل جنسي به جنس مخالف نشان دادند و از آنها خواستند ميزان تحريک جنسي خود را گزارش کنند و توسط ابزارهايي که به دستگاه تناسلي آنها متصل بود ميزان تحريک واقعي آنها را اندازه گيري کردند.

نتايج آقايون قابل پيش بيني بود، مردان با تمايل جنسي به جنس مخالف گزارش دادند که با تصاوير مربوط به رابطه جنسي مرد-زن و زن-زن تحريک بيشتري داشته اند و ابزارهاي اندازه گيري هم ادعاي آنها را تاييد کرد. مردان همجنس باز گزارش دادند که تصاوير مربوط به رابطه جنسي مرد-مرد آنها را تحريک کرده و باز هم ابزارهاي اندازه گيري ادعايشان را تاييد کرد. درمورد خانم ها، نتيجه به دست آمده جالب تر بود. زنان با تمايل جنسي به جنس مخالف ادعا کردند که تصوير مربوط به رابطه جنسي مرد-زن تحريک بيشتري برايشان به وجود آورده اما ابزار اندازه گيري نتايج يکساني را براي هر سه نوع رابطه جنسي (مرد-زن، زن-زن، مرد-مرد) نشان داد.

مايکل بايلي محقق جنسي در دانشگاه نورس وسترن مي گويد، مردها درمورد اينکه با چه کسي تحريک مي شوند، با چه کسي مي خواهند رابطه جنسي داشته باشند يا عاشق چه کسي مي شوند بسيار سخت و صريح هستند. اما در مقابل خانم ها به خاطر ميل جنسيشان که نسبت به آقايان چندان رک و راست نيست، تمايل بيشتري نسبت به داشتن رابطه با جنس خود دارند. بايلي مي گويد، احتمالاً ظرفيت خانم ها براي علاقه مند شدن به جنس موافق خود از نظر جنسي و عاشق جنس موافق خود شدن ظرفيت بيشتري نسبت به مردها دارند. البته لزوماً اينکار را انجام نمي دهند، اما ظرفيت آن را دارند.

ادعاي بايلي را تحقيقاتي تاييد مي کنند که نشان مي دهند همجنس گرايي در ميان خانم ها شايع تر از آقايان است. باومايستر در تحقيق ديگري دريافت که زنان همجنس گراي بيشتري از رابطه جنسي که اخيراً با مرد داشته اند گزارش کردند تا مردان همجنس گرا درمورد داشتن رابطه جنسي با جنس مخالف خود. همچنين خانم ها خيلي بيشتر از مردان خود را دو جنسي مي دانند.

باومايستر در تحقيقات خود راه هاي مختلفي که گرايشات، رفتارها و تمايلات جنسي خانم ها خيلي بيشتر از آقايان متاثر از عوامل اجتماعي و فرهنگي بوده را نشان داده است. گرايش خانم ها نسبت به آقايان در برابر رفتارهاي جنسي مختلف با گذشت زمان بيشتر دستخوش تغيير مي شود.خانم هايي که مرتباً کليسا مي روند گرايشات کمتري به رابطه جنسي دارند. اما در ميان مردان رابطه اي بين کليسا رفتن و گرايشات جنسي يافت نشد.

خانم ها خيلي بيشتر از آقايان در تصميمات خود درمورد رابطه جنسي تحت تاثير همسالان خود هستند. خانم هايي که تحصيلات بالاتري دارند، فعاليت هاي جنسي متنوع تري را تجربه کرده اند. اما سطح تحصيلات در آقايان تفاوتي ايجاد نمي کند. خانم ها نسبت به آقايان تناقض بيشتري در اظهار ارزشهاي خود درمورد رابطه جنسي قبل از ازدواج دارند.

اما چرا تمايل جنسي در خانم ها به نظر کمتر است و بيشتر تحت تاثير قرار دارد؟ برخي مي گويند اين مسئله به قدرت بيشتر مردها در جامعه مربوط مي شود، يا به انتظارات جنسي متفاوت تر مردها در مقايسه با خانم ها.

دکتر لومان مسئله را از ديدگاه جامعه شناختي توضيح مي دهد. لومان مي گويد: مردها هرکاري مي کنند تا رابطه جنسي داشته باشند تا بتوانند تمايلات دستگاه تناسلي خود را برآورده کنند. درمقابل، خانم ها درانتخاب شريک جنسي خود بسيار دقيق هستند چون اين آنها هستند که در معرض باردار شدن قرار دارند و ممکن است مجبور شوند از يک بچه نگهداري کنند. کيفيت رابطه براي آنها بسيار مهمتر از مردان است چون آنها شريکي مي خواهند که با آنها بماند و از فرزندشان نگهداري کند. حتي برايشان مهم است که با کسي باشند که وضعيت مالي قابل قبولي داشته باشد تا بتواند از فرزندشان حمايت بهتري بکند.

خانم ها و آقايان راه هاي متفاوتي را براي رسيدن به ميل جنسي خود مي پيمايند. استر پرل روان درمانگر مي گويد: از خيلي از خانم ها مي شنوم که ميل آنها بيشتر از بين گوشهايشان شروع مي شود تا پاهايشان. براي خانم ها حتماً بايد يک موضوع و طرح اوليه وجود داشته باشد تا رمان عشقيشان نوشته شود. اين اشتياق است که سوخت تمايل آنها را تشکيل مي دهد. تمايل جنسي خانم ها خيلي بيشتر وابسته به موقعيت دروني و احساسي است. اما درمقابل مردها نيازي به اينهمه خيال پردازي ندارند، چون رابطه جنسي برايشان بسيار ساده تر و سرراست تر است.

اين به آن معنا نيست که مردها به دنبال صميميت، عشق، و رابطه نزديک نيستند. آنها فقط نقش رابطه جنسي را متفاوت تر مي بينند. دکتر پرل اينطور توضيح مي دهد که: خانم ها مي خواهند که اول حرف بزنند، نزديک بشوند، و بعد رابطه جنسي داشته باشند، اما براي آقايان رابطه جنسي همان رابطه و نزديکي است. رابطه جنسي زباني است که مردها براي ابراز احساسات خود استفاده مي کنند. رابطه جنسي زبان صميميت مردهاست.

بااينکه محققان دريافته اند که تعيين ميزان ارگاسم در خانمها درمقابل آقايان کار دشواري است، اما درمورد مدت زماني که مي کشد مردها يا زن ها به ارگاسم برسند اطلاعات دارند. براساس گفته هاي پروفسور لومان، براي مردها به طور متوسط چها ردقيقه از زمان داخل شدن تا ارضاء طول مي کشد اما اين مدت براي خانم ها 10 تا 11 دقيقه است، البته اگر به ارگاسم برسند. اين يک تفاوت ديگر بين دو جنسيت است، يعني چند وقت يکبار در طول رابطه جنسي ارگاسم مي شوند. درميان مردان 75% گزارش ميدهند که هميشه به ارگاسم مي رسند و اين ميزان براي خانم ها 26 درصد است.

ازآنجاکه تمايل جنسي آقايان درمقايسه با خانم ها مستقيم تر وابسته به بيولوژي است، جاي تعجب نيست که کم بودن تمايل جنسي در آنها راحت تر با داروها درمان شود. مردها مي توانند براي اکثر مشلات جنسي خود از دارو استفاده کنند و نتيجه بگيرند اما درمورد خانم ها استفاده از دارو براي بالا بردن ميل جنسي چندان موثر نيست.

تستوسترون هورموني است که در مردها و زن ها به ميل جنسي مرتبط است. اما اين هورمون درمردها با ميل جنسي پايين، سريعتر از زن ها عمل مي کند. در ميل جنسي يک عامل هورموني وجود دارد که درمردها بسيار مهمتر از خانم هاست.

يک داروي جنسي به نام intrinsa در اروپا روي خانم ها خيلي خوب موثر بود، اما fda آن را به خاطر عوارض طولاني مدت احتمالي تاييد نکرد. اين مسئله پژوهشگران را به فکر وادار کرد که آيا براي درمان پايين بودن ميل جنسي در خانم ها بايد از دارو استفاده شود يا خير. پژوهشگران به نتايج يک تحقيق بسيار جامع اشاره مي کنند که نشان داد، 40 درصد از خانم ها نوعي مشکل جنسي را گزارش داده اند که بيشتر پايين بودن ميل جنسي بوده، اما فقط 12 درصد از آنها نسبت به وضعيت خود احساس ناراحتي داشتند. باتوجه به کليه عوامل، پزشکان عقيده دارند که دارو بايد آخرين چيزي باشد که براي درمان پايين بودن ميل جنسي در خانم ها استفاده شود، نه اولين آن.




منبع:shafaonline.ir