بزرگنمايي:

چه خبر -

رئيس جمهور در سفر استاني به قزوين، در اظهاراتي از بزرگان، صداو سيما و روزنامه نگاران گله کرده که چرا واقعيت ها را به مردم نمي گويند و خطاب به حضار گفت: "چرا واقعيت را به مردم نمي‌گوييد، مردم بدانيد در يک سالي که گذشت با افت قيمت نفت نه تنها ما از ذخيره برداشت نکرديم بلکه 20 درصد از درآمدمان را نيز به چرخه ملي وارد کرديم."

وي در اين سخنراني با يادآوري سفر امسال خود به نيويورک و سازمان ملل، از نتايج برجام و توافق هسته اي گفته که مقامات کشورها به جاي آنکه اتهاماتي نسبت به حمايت ايران از تروريسم، ساخت بمب هسته اي و ... مطرح کنند و گلايه کنند، به ملت ايران بابت برجام تبريک مي گفتند! اين گونه سخن گفتن با مردمي که در مشکلات عديده اقتصادي زندگي را سپري مي کنند، همچون نمک پاشيدن بر زخم است.

مسئولان دولت يازدهم به نظر مي رسد با وجود اعترافات تلخ خود درباره بي نتيجه بودن برجام و دستاوردهاي اندک آن، باز هم تمايلي به شنيدن واقعيات ندارند و علاقه دارند در عالم هپروت سير کنند. بيش از دو سال است که آنها در پشت هر تريبوني به تعريف و تمجيد از برجام و مديريت دولت در اقتصاد مي پردازند و کوچکترين نقد را با عبارات سخيف پاسخ مي گويند و رسانه ها مختلف از جمله صدا وسيما به انعکاس آن مشغول اند. حال حسن روحاني به خاطر اينکه برخي از رسانه ها به وظيفه ذاتي خود يعني نقد دولت حاکم مشغولند گلايه مند شده و تحمل اين مقدار از انتقادات را ندارد.

کسي فراموش نکرده در زمان مذاکرات هسته اي در همين صدا و سيما نشست هايي با حضور مدافعان برجام و منتقدان آن برگزار مي شد و علاوه بر نقد جريان مذاکرات و در نتيجه توافق حاصل شده، کساني بودند اعم از بزرگان و کارشناسان که به حمايت از برجام و مذاکرات مي پرداختند. همين روند در رسانه هاي ديگر نيز دنبال مي شد. دهها روزنامه و رسانه حامي دولت، هر آنچه را در توان داشتند به کار بردند و دستاوردهاي دولت يازدهم را به سمع و نظر افکار عمومي رساندند. ولي نکته اصلي اين است که چرا نقدها و دلسوزي ها، در ميان افکار عمومي جامعه بيشتر بازخورد داشته و در جهت عکس، تعريف ها و تمجيدها، تاثيري چنداني در برنداشته است.

واقعيت امر آن است که دولت تدبير و اميد آنچنان که بايد خود را درگير مشاهده واقعيات نکرده و تنها آنچه را که دوست دارد واقعيت باشد، به خود تلقين مي کند و از ديگران انتظار دارد، همين واقعيت دوست داشتني دولت را منعکس کنند و به تعريف و تمجيد آن بپردازند. واقعيت آن است که برجام تاکنون ثمري نداشته، اقتصاد همچنان در رکود به سر مي برد و بيشتر وعده هاي دولت يازدهم در حد همان وعده ها باقي مانده اند. اين واقعيتي است که دولتمردان علاقه اي به ديدن آن ندارند و اگر رسانه اي به انعکاس آن پرداخت، زبان به شکايت باز مي کنند.

حقيقت آن است که تا زمانيکه چشم دولتمردان به باند فرودگاه مهرآباد و امام خميني براي نشستن هواپيماهاي هيات هاي اقتصادي کشورهاي خارجي است، تا آنها چرخ هاي اقتصادي کشور را به چرخش در آورند، هيچ اميدي به رونق نخواهد بود. تا هنگاميکه چشم ها به واشنگتن دوخته شده تا با شل کردن در کيسه مشتي دلار به ايران بدهد، اقتصاد رشدي نخواهد داشت و جابه جا کردن صوري اعداد رشد اقتصادي و واردات و صادرات، تورم و تراز مثبت تجاري، معضلات اقتصادي حل نخواهند شد.

چرا دولت تدبير و اميد نمي خواهد بپذيرد هر آنچه را تا کنون انجام داده در مقابل وعده ها و اميدهايي که در اوايل کار خود و سپس در طول مذاکرات هسته اي به افکار عمومي تزريق مي کرد، درصد قابل قبولي نيست. بهتر است برخي از رسانه هاي حامي دولت يا تيم رسانه اي و مشاور، ليست وعده ها را براي رئيس دولت و وزرا بار ديگر بازخواني کنند تا فاصله شعارها و عمل ها را به خوبي مشاهده کنند. خوشبختانه از طول عمر دولت يازدهم بيش از سه سال و نيم مي گذرد و به تدريج بهانه کردن دولت سابق در وجود معضلات رنگ باخته و با منتفي شدن حضور احمدي نژاد در انتخابات سال آينده، روحاني، حاشيه امن بيشتري احساس مي کند، اما چنين روشي براي يک دولت مدعي در زمينه کارايي و عمل گرايي، زيبنده است؟

جاي تاسف است که هر دولتي که در ايران بر سر کار مي آيد، به جاي فعاليت و تلاش براي آباداني کشور، به دنبال بهانه و مقصر براي کاستي ها و نقص هاست. اين معضل در دولت يازدهم به حداعلي رسيده و اکثر مسئولان اين دولت، با حالت طلبکارانه با افکار عمومي و رسانه ها برخورد مي کنند. اداره امور اجرايي و رفع معضلات اقتصادي و اجتماعي از وظايف دولت مستقر است و چنانچه از دولت انتظار عمل به شعارها مي رود، انتظار بجايي است که کليه اقشار جامعه از آن دارند و با اعتماد به اين شعارها بوده که دولت را سکاندار کشور کرده اند. به هر حال براي مسئولان دولتي واقعيات محرز و مشخص اند و مديريت روزمره و عادي آنها شق القمر نيست که انتظار تشويق و تمجيد داشته باشند، بلکه عمل به وعده هاي رنگارنگ انتخاباتي شان است که مي تواند باعث جلب اعتماد عمومي شود. انعکاس واقعيات کنوني اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي براي دولت يازدهم در چند ماه مانده به انتخابات، بيشتر مضر خواهد بود تا مثمر ثمر!

منبع: فرهنگ نيوز