بزرگنمايي:

چه خبر - کيم کارداشيان و ترامپ؛ مبتذل شدن امر سياسي؟

«ترامپ به درخواست کيم کارداشيان، يک زنداني را آزاد کرد! اليس جانسون زن 63 ساله اي که به همراه 15 نفر ديگر در سال 1996 به جرم نقش داشتن در يک حلقه توزيع هروئين و البته پولشويي زنداني شده بود پس از ديدار ترامپ- کارداشيان مورد عفو ترامپ قرار گرفت.
کاخ سفيد در بيانه اي اعلام کرد خا‌نم جانسون يک زنداني نمونه بوده و براي بازپروري خود سخت کار کرده است. در اين خبر حتي عنوان «مادربزرگ» هم به او اطلاق شد تا به نوعي بار احساسي آن هم افزايش پيدا کند اما در ايالات متحده آمريکا بسياري بر اين باورند که اين اتفاق تنها پس از وساطتت کارداشيان رخ داده و ربط چنداني به مادربزرگ بودن يا عملکرد رفتاري او در زندان ندارد.
نمونه هاي بسياري از مداخله و وساطتت چهره هاي سرشناس در دنيا براي نجات متهمين و مجرمان را مي توان مثال آورد. حتي ستاره هاي دنياي فوتبال مثل پله، ژرژ وه‌آ، جبرئيل سيسه يا بوکسوري مانند محمدعلي (کلي) هم در برهه هايي براي متوقف کردن جنگ در بخش هايي از آفريقا وارد گود شده اند و اين کار در افکار عمومي يک اقدام انساني و بهره گيري از نفوذ شهرت بر قدرت قلمداد مي شود اما دو گانه ترامپ - کارداشيان شايد نمونه اي منحصر به فرد باشد.
کيم کارداشيان گرچه به عنوان يک بازيگر در چندين سريال ايفاي نقش کرده است اما عموماً به عنوان يک مدل و سلبريتي علاقمند به برهنگي شناخته مي شود. وقتي به ‏او جايزه cfda را به خاطر تاثير گذاري اش در صنعت مد و پوشش دادند گفت که اين جايزه من را شوکه کرد چون من بيشتر اوقات برهنه ام!
هفته پيش انتشار عکسي که او را در کاخ سفيد ايستاده کنار دونالد ترامپ نشان مي داد آن قدر غير منتظره بود که بسياري هنگام بازنشر عکس تاکيد مي کردند که «فتوشاپ» نيست! اما ترامپ با اعتماد به نفس شگفت انگيزش از ديدار با کارداشيان در توئيترش نوشت: «جلسه بسيار خوبي با کيم کارداشيان داشتم و درباره اصلاح سيستم زندان و محکوميت‌هاي قضايي صحبت کرديم.»
کيم کارداشيان در زمان انتخابات از حاميان هيلاري کلينتون بود اما همسرش کانيه که در روزهاي پيش از مراسم تحليف با دونالد ترامپ ديدار داشت در ماه گذشته‌ مجددا با رئيس جمهوري آمريکا ملاقات کرد و اظهاراتش در تحسين از وي و همچنين «برده داري» سر و صداي زيادي ايجاد کرد. اين خواننده رپ اخيرا با اشاره به شعار انتخاباتي دونالد ترامپ آهنگي به نام «دوباره آمريکا را با عظمت کنيم» خوانده است.
اين نوشتار مي‌تواند همين جا به پايان برسد اما وقتي در مورد دونالد ترامپ حرف مي زنيم بايد از «مبتذل شدن امر سياست» و فرو غلتيدن اين عرصه به حوزه شهرت در دنياي معاصر هم نوشت. جامعه آمريکا ارزش هاي اخلاقي و فرهنگي خاص خود را دارد؛ چه بسا همين هم دوشي ترامپ - کارداشيان که در شبکه هاي اجتماعي بيش از 100 ميليون دنبال کننده دارد، به سود ترامپ تمام شود و او را تحسين کنند اما چطور مي توان نزول يک جامعه از آبراهام لينکن به دونالد ترامپ را به تماشا نشست و آن را عادي دانست؟
آيا بايد پذيرفت که عرصه سياست از «جنتلمن» ها به سوي «شومن ها» در حرکت است؟ آيا چهره اي که از ترامپ، اولاند، کيم جونگ اون و حتي گاهي پوتين ارائه مي شود چهره واقعي آنهاست؟
ولادمير پوتين گاهي رسماً به يک شومن تبديل مي شود. قابلمه پاره مي کند، با ببر کشتي مي گيرد، از ارتفاع مي پرد، با خرس عکس يادگاري مي گيرد و ... حاميان او اين اقدامات را نشان دهنده توانمندي جسماني او مي دانند و معتقدند باعث همدلي جوانان با او مي شود. عموم مردم اما به «حل شدن مشکلات شان» فکر مي کنند. آنها مي گويند اين که رئيس جمهور نان و پنير بخورد يا خاويار، با کيم کارداشيان عکس بگيرد يا با فوکاياما و يورگن هابرماس، برهنه در سيبري دنبال خرس بگردد يا پوشيده در کت و شلوار به بررسي مناقشات بين المللي بپردازد و ... شايد در اولويت نباشد. همين که بتواند گره از زندگي آنها باز کند کافي است. مصداق همان ضرب المثل ايراني «بمير و بِدَم»!
در نمايي دورتر مي توان اين پرسش ها را مطرح کرد که وقتي کيم کارداشيان مي تواند در خصوص «اصلاح سيستم زندان و محکوميت هاي قضايي» گفتگوهاي سازنده‌اي! انجام دهد و حتي ترامپ را متقاعد کند، آيا ممکن نيست که بازيگر فيلم هاي [...] هم رئيس جمهور شهرت طلب را در خصوص خروج از برجام متقاعد کرده باشد؟! دنيا دقيقاً دارد به کدام سمت مي رود؟»

منبع: asriran.ir