بزرگنمايي:

چاقي هورموني چيست؟

هورمون ها، پيام رسان هاي شيميايي هستند که فرآيندهاي بدن ما را تنظيم مي کنند، آنها يکي از عوامل اصلي در بروز چاقي هستند. هورمون لپتين و انسولين، هورمون هاي جنسي و هورمون رشد روي اشتها، متابوليسم و توزيع چربي بدن تاثير مي گذارند، در افرادي که چاق هستند سطوح اين هورمون ها سبب تشويق متابوليسم غير طبيعي و تجمع چربي بدن مي شود.

سيستم غدد، به عنوان سيستم غدد درون ريز شناخته شده و هورمون را به جريان خون مي ريزند. سيستم غدد درون ريز با سيستم عصبي و سيستم ايمني بدن براي کمک به بدن براي مقابله با حوادث و تنش هاي مختلف کار مي کند، افراط و يا کاهش اين هورمون مي تواند به چاقي منجر شود و از سوي ديگر، چاقي نيز مي تواند منجر به تغييرات هورموني شود.

لپتين هورموني است که، توسط سلول هاي چربي توليد شده است و به جريان خون ما ترشح مي شود. لپتين اشتهاي فرد را با اثر بر مراکز خاصي از مغز به منظور کاهش نياز به خوردن، کاهش مي دهد. به نظر مي رسد که، کنترل ذخيره چربي بدن را مديريت مي کند.

از آنجا که لپتين توسط چربي توليد شده، ميزان لپتين در افرادي که چاق هستند نسبت به افراد با وزن طبيعي نيز تمايل به بالاتر رفتن دارد، با اين حال، با وجود داشتن سطوح بالاتر اين هورمون، اشتها کاهش مي يابد. افرادي که چاق هستند به اثرات لپتين حساس نيستند و به عنوان يک نتيجه، تمايل به احساس سيري در طول و بعد از غذا ندارند. تحقيقات در حال انجام است که چرا پيام هاي لپتين از طريق مغز در افراد چاق گرفته نمي شود.

انسولين، هورمون توليد شده توسط پانکراس است و براي تنظيم کربوهيدرات و متابوليسم چربي مهم است. انسولين جذب گلوکز را از خون در بافتهايي مانند ماهيچه ها، کبد و چربي تحريک مي کند، اين يک فرايند مهم است، پس از انرژي موجود براي عملکرد روزمره و حفظ سطح طبيعي قند خون در گردش، مطمئن شويد. يک فرد چاق، گاهي اوقات سيگنال هاي انسولين را از دست داده و بافت ها ديگر قادر به کنترل قند نيستند، اين مي تواند به ديابت نوع 2 و سندرم متابوليک منجر شود.

توزيع چربي در بدن نقش مهمي در توسعه شرايط مرتبط با چاقي مانند بيماري هاي قلبي، سکته مغزي و برخي از انواع آرتريت ايفا مي کند. چربي دور شکم ما، عامل خطر بيشتري براي بيماري، نسبت به چربي هاي ذخيره شده در باسن و ران ها است. به نظر مي رسد که استروژن و آندروژن به تصميم گيري توزيع چربي بدن کمک مي کنند، استروژن هورمون جنسي ساخته شده در بالاترين مقدار توسط تخمدانها در زنان پيش از يائسگي است، آنها مسئول تخمک گذاري در هر چرخه قاعدگي مي باشند.

مردان و زنان پس از يائسگي، استروژن زيادي در بيضه و تخمدانها توليد نمي کنند، در عوض، بيشتر استروژن آنها در چربي بدن توليد مي شود، اگر چه مقدار بسيار پايين تر در پيش از يائسگي در تخمدان ها توليد مي شود. در مردان جوان تر اندروژن در سطوح بالا در بيضه ها توليد مي شود. با افزايش سن در مردان اين سطح به تدريج کاهش مي يابد.

تغييرات با افزايش سن در سطوح هورمون هاي جنسي از زنان و مردان با تغييرات در توزيع چربي بدن همراه است، در حالي که زنان در سن باروري تمايل به ذخيره چربي در بدن در قسمت پايين تر خود ( چاقي گلابي شکل) دارند، مردان مسن تر و زنان يائسه تمايل به افزايش ذخيره سازي چربي در اطراف شکم خود (چاقي سيب شکل) دارند. زنان يائسه که مکمل هاي استروژن مصرف مي کنند چربي دور شکم آنها جمع نمي شود، همچنين مطالعات روي حيوانات نشان داده است، کمبود استروژن منجر به افزايش وزن مي شود.

آن دسته از زنان که سندرم تخمدان پلي کيستيک (PCOS) دارند، معمولاً مقدار بيشتري از اين هورمون را دارند. مو در صورت آن ها شروع به رشد مي کند و عضلات سفت مي شوند.

در فقدان هورمون پروژسترون، مقدار چربي افزايش نمي يابد، اما براي نگهداري آب در بدن، بدن شروع به پهن شدن کرده که به نظر مي رسد، شما چاق هستيد. از اين رو فقدان اين هورمون منجر به اين وضعيت مي شود.

غده هيپوفيز در مغز ما، هورمون رشد توليد مي کند که، روي قد يک فرد تاثير گذاشته و به ساخت استخوان و عضلات کمک مي کند. هورمون رشد همچنين روي سوخت و ساز بدن تاثير مي گذارد. محققان دريافته اند که، سطح هورمون رشد در افرادي که چاق هستند، پايين تر از افراد با وزن طبيعي است.

اين هورمون نيز به عنوان هورمون استرس شناخته شده است، هنگامي که يک زن استرس پيدا مي کند، مقدار اين هورمون به پيک خود مي رسد و ترشح اين هورمون در بدن مسئول افزايش وزن مي باشد.

در زنان هورمون تيروئيد بيشتر نامتعادل مي شود، عدم تعادل اين هورمون مي تواند منجر به چاقي ( در کم کاري ) و يا لاغري ( در پر کاري ) شود. اگر چربي به طور ناگهاني در بدن شما شروع به افزايش کند، شما بايد تست تيروئيد انجام دهيد. کم کاري تيروئيد همچنين منجر به پوست خشن شده و ممکن است سبب يبوست شود.

چاقي نيز با درجه پايين التهاب مزمن در بافت چربي همراه است. ذخيره سازي بيش از حد چربي منجر به استرس واکنشي در سلول هاي چربي مي شود که، به نوبه خود منجر به آزاد شدن فاکتورهاي التهابي از سلولهاي چربي و سلول هاي ايمني در بافت چربي مي شود.

چاقي با افزايش خطر ابتلا به تعدادي از بيماري ها، از جمله بيماري هاي قلبي عروقي، سکته مغزي، انواع مختلفي از سرطان، کاهش طول عمر و کيفيت پايين تر زندگي مرتبط است. به عنوان مثال، افزايش توليد استروژن در چربي از زنان مسن چاق تر با افزايش خطر سرطان پستان همراه است. اين نشان مي دهد که، منبع توليد استروژن مهم است.

افرادي که چاق هستند و سطح هورموني دارند که تجمع چربي در بدن را تشويق مي کند، به نظر مي رسد که رفتاري مانند پرخوري و عدم ورزش به طور منظم، در طول زمان با فرآيندهاي بازنشاندن، تنظيم اشتها و توزيع چربي بدن با ساخت فيزيولوژيکي فرد، بيشترين عامل احتمال افزايش وزن در آنها باشند. بدن همواره براي حفظ تعادل در تلاش است، پس در برابر هر گونه اختلال کوتاه مدت، مانند رژيم هاي کم کالري مقاومت مي کند.

مطالعات مختلف نشان داده اند که، سطح لپتين خون يک فرد بعد از يک رژيم غذايي کم کالري افت پيدا مي کند. ميزان لپتين پايين تر ممکن است اشتهاي فرد را افزايش دهد و سرعت سوخت و ساز بدن را کم مي کند. اين ممکن است توضيح دهد که چرا افرادي که رژيم دارند، معمولاً وزن از دست رفته خود را باز مي يابند. ممکن است که لپتين درماني روزانه به افرادي که رژيم دارند، به حفظ کاهش وزن در دراز مدت کمک کند، اما تحقيقات بيشتري مورد نياز است.

شواهد نشان مي دهد که، تغييرات رفتاري بلند مدت، مانند غذا خوردن سالم و ورزش منظم، مي تواند بدن را مجدداً به ريختن چربي اضافي بدن و کاهش آن آموزش دهد. مطالعات نشان داده اند که، کاهش وزن به عنوان يک نتيجه از رژيم غذايي سالم و ورزش، بدن را به بهبود مقاومت به انسولين، کاهش التهاب و تلفيق سودمند از هورمون چاقي هدايت مي کند.کاهش وزن نيز با کاهش خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي، سکته مغزي، ديابت نوع دوم و برخي سرطان ها در ارتباط است.




منبع: foodregime.com