بزرگنمايي:

چه خبر - 10 نشانه مسموميت با مواد غذايي

به گزارش "اتوريتي نيوتريشن"، در شرايطي که بسياري از مواد غذايي به طور بالقوه حاوي موجودات مضر هستند، اما به طور معمول طي پخت و پز، اين مواد مضر از بين مي روند.
با اين وجود، اگر بهداشت رعايت نشود و مواد غذايي به روش درست ذخيره و نگهداري نشوند، به عنوان مثال، عدم شستشوي دست ها يا نگهداري گوشت خام در يخچال، حتي غذاهاي پخته نيز مي توانند آلوده بوده و موجب بيماري شوند.
خوردن مواد غذايي حاوي سموم مضر نيز مي تواند دليل مسموميت غذايي باشد. اين سموم مي توانند به طور طبيعي در غذاها وجود داشته باشند، مانند برخي گونه هاي قارچ، يا توسط باکتري در غذايي که فاسد شده است، توليد شوند. به دليل اين که انواع مختلفي از ارگانيسم ها مي توانند زمينه ساز مسموميت غذايي شوند، علائم و شدت آن مي تواند متفاوت باشد.
افزون بر اين، از زماني که غذاي مسموم را مصرف مي کنيد تا زماني که علائم ظاهر مي شوند مي تواند از چند ساعت تا چند روز متغير باشد، از اين رو، شناسايي مجرم اصلي دشوار مي شود.
برخي مواد غذايي در زمينه مسموميت غذايي نسبت به بقيه خطر بيشتري ايجاد مي کنند، که از آن جمله مي توان به گوشت و مرغ به خوبي پخته نشده، تخم مرغ، محصولات لبني پاستوريزه نشده، نرمتنان صدفدار و ميوه ها و سبزيجات نشسته اشاره کرد.

درد و گرفتگي شکمي

درد شکمي در ناحيه زير قفسه سينه و بالاي لگن احساس مي شود. در موارد مسموميت غذايي، ارگانيسم هاي مضر مي توانند سمومي را توليد کنند که ديواره داخلي معده و روده ها را تحريک مي کنند. اين شرايط مي تواند به شکل گيري التهاب در معده منجر شود، که ممکن است درد در ناحيه شکم را موجب شود.
افراد مبتلا به مسموميت غذايي ممکن است گرفتگي در ناحيه شکم را نيز تجربه کنندف زيرا عضلات شکم منقبض مي شوند تا حرکات طبيعي روده را به منظور خلاص شدن از شر ارگانيسم هاي مضر در کوتاه‌ترين زمان ممکن تسريع کنند.
با اين وجود، درد و گرفتگي هاي شکمي شايع هستند و مي توانند به دلايل مختلف شکل بگيرند. بر همين اساس، اين علائم ممکن است به تنهايي نشانه اي از مسموميت غذايي نباشند.
افزون بر اين، تمام موارد مسمويت غذايي به درد يا گرفتگي شکمي منجر نمي شوند.

اسهال

اسهال در قالب مدفوع شل و آبکي توصيف مي شود که سه بار يا بيشتر طي 24 ساعت رخ مي دهد. اين شرايط به طور معمول نشانه اي از مسمويت غذايي است.
اسهال زماني رخ مي دهد که کارايي روده براي بازجذب آب و ديگر مايعات ترشح شده طي فرايند گوارش به واسطه التهاب کاهش مي يابد.
همچنين، اسهال ممکن است با علائم ديگر، مانند حس نياز به استفاده از توالت، نفخ يا گرفتگي هاي شکمي همراه باشد.
از آنجايي که فرد مبتلا به اسهال آب بيشتري را نسبت به شرايط عادي از دست مي دهد، در معرض خطر کم آبي بدن قرار مي گيرد. در نتيجه، نوشيدن مايعات به منظور تامين آب مورد نياز بدن اهميت دارد.
افزون بر آب، غذاهاي مايع مانند سوپ نيز مي توانند به مقابله با کم آبي بدن کمک کنند و اگر قادر به مصرف غذاهاي جامد نيستيد، مقداري انرژي نيز براي شما تامين کنند.
براي بررسي اين که با کم آبي مواجه هستيد يا خير به رنگ ادرار توجه داشته باشيد. در حالت عادي رنگ ادرار بايد زرد کمرنگ يا شفاف باشد. رنگ تيره يا زرد پررنگ ادرار ممکن است نشانه اي از کم آبي بدن باشد.

سردرد

سردردها بسيار شايع هستند. افراد مي توانند به دلايل مختلف از جمله استرس، مصرف الکل، کم آبي بدن و خستگي دچار سردرد شوند.
به دليل اين که مسمويت غذايي ممکن است خستگي و کم آبي بدن را به همراه داشته باشد، مي تواند به شکل گيري سردرد نيز منجر شود.
کم آبي بدن مي تواند به صورت مستقيم مغز را تحت تاثير قرار داده و موجب از دست دادن مايع در اين اندام و کوچک شدن موقتي آن شود.
در صورت تجربه استفراغ و اسهال، که هر دو مي توانند انسان را در معرض کم آبي بدن قرار دهند، احتمال تجربه سردرد هر چه بيشتر افزايش مي يابد.

استفراغ

استفراغ يک مساله طبيعي براي افراد مبتلا به مسمويت غذايي است. اين شرايط زماني رخ مي دهد که عضلات شکم و ديافراگم به شدت منقبض مي شوند و فرد را مجبور مي کنند به صورت غير ارادي محتواي معده را بالا آورده و وارد دهان کند.
اين يک مکانيسم محافظتي است و هنگامي که بدن درتلاش است از شر ارگانيسم ها يا سموم خطرناک خلاص شود، رخ مي دهد. در واقع، مسمويت غذايي اغلب به شکل گيري حالت تهوع و استفراغ شديد منجر مي شود.
براي برخي افراد اين حالت کاهش مي يابد، در شرايطي که ديگران ممکن است به طور متناوب استفراغ کردن را تجربه کنند.
اگر به طور مداوم استفراغ مي کنيد و نمي توانيد مايعات را پايين نگه داريد، بايد کمک پزشکي به منظور پيشگيري از کم آبي بدن دريافت کنيد.

احساس بيماري

افراد مبتلا به مسمويت غذايي اغلب کاهش اشتها و ديگر علائم شايع ابتلا به يک بيماري مانند خستگي را تجربه مي کنند. اين شرايط در نتيجه واکنش هاي سيستم ايمني براي مبارزه با عفونتي که به بدن حمله کرده استف شکل مي گيرد.
به عنوان بخشي از اين واکنش، بدن پيام رسان هاي شيميايي به نام سيتوکين ها را ترشح مي کند. سيتوکين ها نقش هاي مختلفي بر عهده دارند، اما يکي از مهم‌ترين آنها تنظيم واکنش سيستم ايمني بدن به عفونت است. آنها اين کار را با راهنمايي سلول هاي سيستم ايمني که به کجا بروند و چگونه رفتار کنند، انجام مي دهند.
افزون بر کمک به بدن در مبارزه با عفونت، مانند مسمويت غذايي، سيتوکين ها سيگنال هايي را به مغز ارسال مي کنند و موجب شکل گيري علائمي مانند کاهش اشتها، خستگي، و درد مي شوند که به طور کلي با ابتلا به بيماري پيوند خورده اند.
اين مجموعه از علائم مي توانند به شرايطي که «رفتار بيماري» ناميده مي شود، منجر شود، زيرا فرد از تعاملات اجتماعي دوري مي کند، احساس مي کند به استراحت بيشتري نياز دارد و اشتهايي براي غذا خوردن ندارد.
رفتاري بيماري يک نشانه از اين است که بدن توجه خود را از فرآيندهاي ديگر، مانند گوارش، منحرف کرده و مبارزه با عفونت را در اولويت قرار داده است.

تب

در صورتي که دماي بدن از محدوده عادي - 36 تا 37 درجه سانتيگراد - بيشتر شود، شما تب داريد. تب از نشانه هاي شايع بسياري از بيماري ها است و به عنوان بخشي از دفاع طبيعي بدن در برابر عفونت رخ مي دهد.
مواد توليدکننده تب به نام پيروژن ها افزايش دما را موجب مي شوند. آنها توسط سيستم ايمني بدن يا باکتري هاي عفوني که وارد بدن شده اند، ترشح مي شوند.
پيروژن ها پيام هايي را ارسال مي کنند که مغز را فريب داده و اين اندام فکر مي کند دماي بدن سردتر از حالت عادي است. بر همين اساس، بدن گرماي بيشتري توليد مي کند و گرماي کمتري از دست مي دهد، از اين رو، دماي بدن افزايش مي يابد و در نهايت تب شکل مي گيرد.
اين افزايش دما به بدن در مبارزه با عفونت از طريق کشتن يا کند کردن رشد ارگانيسم هايي که به گرما حساس هستند، کمک مي کند. همچنين، تب فعاليت گلبول هاي سفيد خون را افزايش مي دهد که به مبارزه با عفونت کمک مي کند.

لرز

لرز مي تواند به واسطه تلاش بدن براي افرايش دما شکل بگيرد. لرز موجب مي شود تا عضلات به سرعت منقبض و منبسط شوند، که اين شرايط گرما توليد مي کند. لرز اغلب با تب همراه است، زيرا پيروژن ها بدن را فريب مي دهند که بيش از اندازه سرد شده است و بايد گرم شود.
تب مي تواند به واسطه بيماري هاي مختلفي، از جمله مسمويت غذايي، شکل بگيرد، از اين رو، لرز نيز يکي از علائم رايج آن است.

ضعف و خستگي

ضعف و خستگي از ديگر نشانه هاي شايع مسمويت غذايي هستند. اين علائم به واسطه انتشار پيام رسان هاي شيميايي به نام سيتوکين ها شکل مي گيرند.
افزون بر اين، کاهش ميزان غذاي مصرفي به واسطه کاهش اشتها ممکن است موجب احساس خستگي در فرد بيمار شود.
ضعف و خستگي هر دو از علائم رفتار بيماري هستند، که به بدن در استراحت و اولويت بندي بهتر کمک مي کند.
آنها مي توانند از علائم بيماري هاي ديگر نيز باشند. در نتيجه، زماني که با ضعف و خستگي مواجه هستيد، بهترين کار گوش دادن به بدن و استراحت کردن است.

حالت تهوع

حالت تهوع احساس ناخوشايندي است که بر اساس آن به نظر مي رسد در شرف استفراغ کردن هستيد، اگرچه ممکن است اين اتفاق به واقع رخ دهد يا خير.
در شرايطي که حالت تهوع هنگام مسموميت غذايي طبيعي است، اما اين شرايط به دلايل مختلفي مي تواند شکل بگيرد، که از آن جمله مي توان به ميگرن، بيماري حرکت، و غذا خوردن بيش از اندازه اشاره کرد.
حالت تهوع مرتبط با مسمويت غذايي به طور معمول پس از يک تا هشت از يک وعده غذايي شکل مي گيرد.
حالت تهوع به عنوان يک سيگنال هشدار دهنده عمل مي کند، که به بدن اجازه مي دهد از گوارش چيزي بالقوه خطرناک آگاه شود.

دردهاي عضلاني

هنگامي که با يک عفونت، مانند مسمويت غذايي، مواجه هستيد، امکان تجربه دردهاي عضلاني وجود دارد. اين شرايط به دليل آن شکل مي گيرد که سيستم ايمني فعال شده و موجب التهاب مي شود.
طي اين فرآيند، بدن هيستامين، يک ماده شيميايي که به گشاد شدن رگ هاي خوني کمک مي کند و اجازه مي دهد گلبول هاي سفيد بيشتري براي مبارزه با عفونت منتقل شوند، ترشح مي کند.
هيستامين به افزايش جريان خون به مناطق آلوده بدن کمک مي کند. در کنار مواد ديگر درگير در واکنش سيستم ايمني، از قبيل سيتوکين ها، هيستامين مي تواند به بخش هاي ديگر بدن رفته و گيرنده هاي درد را تحريک کند.
اين شرايط مي تواند بخش هاي خاصي از بدن را نسبت به درد حساس‌تر سازد و به شکل گيري دردهاي مبهم منجر شود.

منبع: asriran.ir