بزرگنمايي:

چه خبر - رسوبات کلسيم در پوست چيست؟

هنگامي که فسفات کلسيم در مقادير غير طبيعي در بافت نرم رسوب مي کند، کلسينوز يا کلسيفيکاسيون شکل مي گيرد. رسوبات کلسيم زير پوست همانند توده هاي سفيد يا زرد رنگ به نظر مي رسند، که اغلب به صورت خوشه اي پديدار مي شوند.

به گزارش "نيو هلث ادوايزر"، اين رسوبات کلسيم از نظر اندازه و کميت متفاوت هستند. هنگامي که سوراخ مي شوند، مايعي سفيد از توده رسوبات کلسيم خارج مي شود که شکلي خمير مانند دارد. رسوبات کلسيم به طور معمول در آرنج ها، ساق پا يا انگشتان پديدار مي شوند، اگرچه امکان شکل گيري آنها در هر قسمتي از بدن انسان وجود دارد.

علائم رسوبات کلسيم زير پوست چه چيزهاي هستند؟

رسوبات کلسيم زير پوست به تدريج و بدون نشانه يا علامتي خاص پديدار مي شوند. با اين وجود، نشانه ها و علائم يک بيماري زمينه اي که موجب شکل گيري رسوبات کلسيم مي شود، ممکن است قابل مشاهده باشند.

از نشانه هاي رايج رسوبات کلسيم مي توان به موارد زير اشاره کرد:

جوش ها يا برآمدگي هاي سفيد يا زرد رنگ در پوست وجود دارند.

آنها سفت هستند زيرا کلسيم اغلب توده هاي سخت ايجاد مي کند.

اگر اين توده ها سوراخ شوند مايعي گچ مانند از آنها تخليه مي شود.

ممکن است حساسيت به لمس و حتي درد در ناحيه تحت تاثير قرار گرفته شکل بگيرد.

در مواردي که رسوبات کلسيم بزرگ در نزديکي مفاصل شکل گرفته اند، امکان سفتي مفصل وجود دارد، که قابليت حرکت مفصل را به ميزان چشمگيري محدود مي سازد.

در موارد شديد رسوبات کلسيم، قانقارياي پوستي ممکن است در ناحيه تحت تاثير قرار گرفته شکل بگيرد.

دلايل شکل گيري رسوبات کلسيم در پوست چه چيزهايي هستند؟

بر اساس دليل زمينه اي، چهار نوع متفاوت از کلسينوز وجود دارند:

آتروژنيک کلسينوز کوتيس

آتروژنيک کلسينوز کوتيس به واسطه استفاده از برخي داروها و حتي دنبال کردن برخي فرآيندهاي پزشکي شکل مي گيرد. گاهي اوقات آتروژنيک کلسينوز کوتيس زماني که مصرف اين داروها قطع مي شود، بهبود مي يابد. از دلايل اين شرايط مي توان به موارد زير اشاره کرد:

تزريق فسفات و کلسيم

استفاده طولاني مدت از خمير الکترود حاوي کلسيم

خون گرفتن مکرر از پاشنه پا

ايديوپاتيک کلسينوز کوتيس

اين شرايط به دلايلي نامعلوم رخ مي دهد، و از اين رو، دليل واقعي يا عواملي که موجب تشکيل رسوبات کلسيم زير پوست مي شوند، ناشناخته هستند. سطوح فسفات و کلسيم در بدن نيز عادي هستند. همچنين، هيچ آسيب بافتي که مي تواند به تجمع کلسيم زير پوست منجر شود، رخ نداده است. افراد مبتلا به ايديوپاتيک کلسينوز کوتيس هيچ دارويي مصرف نکرده يا به تازگي هيچ فرآيند پزشکي که مي تواند به شکل گيري کلسينوز منجر شود را تجربه نکرده اند.

ديستروفيک کلسينوز کوتيس

اين شرايط زماني رخ مي دهد که بافت آسيب ديده باشد و شايع‌ ترين نوع کلسينوز محسوب مي شود. به طور معمول، التهاب، مرگ بافت يا حتي بدخيمي، به تجمع رسوبات کلسيم زير پوست منجر مي شوند. دلايل شايع ديستروفيک کلسينوز کوتيس شامل موارد زير مي شوند:

آسيب ديدگي پوست

عفونت هاي پوستي

بيماري هاي بافت همبند

پانکوليت

سياهرگ هاي واريسي

آکنه

تومورها

متاستاتيک کلسينوز کوتيس

اين شرايط با فسفر و کلسيم اضافي پيوند خورده است. هر شرايط پزشکي يا عامل مرتبط با فزوني فسفر يا فزوني کلسيم مي تواند به شکل گيري اين نوع از کلسينوز منجر شود. از دلايل شايع متاستاتيک کلسينوز کوتيس مي توان به موارد زير اشاره کرد:

نارسايي کليوي

سارکوئيدوز

سندرم پارانوپلاستي

پرکاري پاراتيروئيد

سندرم شير- قليا (Milk-alkali syndrome)

کلسيفيلاکسي

ويتامين D بيش از حد

چگونگي درمان رسوبات کلسيم

رسيدگي به رسوبات کلسيم مي تواند به واقع آزاردهنده باشد، زيرا اغلب به سختي درمان مي شوند.

داروها

براي مصرف دارو ابتدا بايد با پزشک مشورت کنيد. وي ممکن است داروهايي مانند استروئيدها که سيستم ايمني را سرکوب خواهند کرد، تجويز کند. از ديگر داروهاي رايج براي درمان رسوبات کلسيم زير پوست مي توان به مسدودکننده هاي کانال کلسيم، آنتي اسيدهاي آلومينيوم، و دي فسفونات ها اشاره کرد. وارفارين نيز به ويژه اگر رسوبات کلسيم در مراحل اوليه قرار داشته باشند، مي تواند موثر باشد.

برخي بيماري ها يا شرايط پزشکي مي توانند عامل شکل گيري رسوبات کلسيم زير پوست باشند. مديريت اين بيماري ها مي تواند به برطرف شدن مشکل کمک کند.

ليزر درماني

ليزر درماني اغلب براي درمان رسوبات کلسيم جزئي موثر است. ليزر درماني دي اکسيد کربن، شامل استفاده از انرژي نوري مي شود که به پوست نفوذ مي کند، و نسبتا يا به طور کامل کلسينوز کوتيس را از بين مي برد.

گزينه درماني ديگر براي کلسينوز کوتيس، يونتوفورزيس است که شامل استفاده از سطوح کم جريان الکتريکي براي تحويل مستقيم داروهايي مانند کورتيزون به ناحيه تحت تاثير قرار گرفته پوست مي شود و از اين طريق رسوبات کلسيم حل مي شوند.

عمل جراحي

در موارد شکل گيري رسوبات کلسيم بزرگ در زير پوست، ممکن است به عمل جراحي براي خارج کردن آنها نياز باشد. اغلب، عمل جراحي زماني نياز است که رسوبات کلسيم دردناک شده اند، محدوده حرکت مفاصل در بدن را کاهش داده اند يا به صورت خوشه اي پديدار شده اند. با اين وجود، بايد به اين نکته توجه داشته باشيد که عمل جراحي يک راه حل دائمي محسوب نمي شود و رسوبات کلسيم مي توانند بار ديگر شکل بگيرند.

همچنين آسيب ناشي از جراحي مي تواند کلسيفيکاسيون را تحريک کند، که مي تواند به شکل گيري رسوبات کلسيم بيشتر زير پوست منجر شود. پزشک احتمالا زماني عمل جراحي را توصيه خواهد کرد که گزينه هاي درماني ديگر شکست خورده باشند.

دبريدمان جراحي

دبريدمان جراحي گزينه ديگري براي درمان رسوبات کلسيم است، که بايد با مشورت با پزشک صورت بگيرد. دبريدمان جراحي شامل برداشتن بافت با چاقو يا قيچي مي شود. دبريدمان آنزيمي، گزينه اي ديگر است که دبريدمان جراحي و استفاده از برخي پمادهاي موضعي روي ناحيه تحت تاثير قرار گرفته پوست را ترکيب مي کند. جنبه منفي اين روش هاي درماني اين است که نمي توانند از شکل گيري رسوبات کلسيم در آينده پيشگيري کنند.

ماساژ

افرادي بسياري به اين نکته پي برده اند که ماساژ ناحيه تحت تاثير قرار گرفته با روغن زيتون و همچنين ژل موضعي يا کرم آلوئه ورا در درمان رسوبات کلسيم موثر است. آنها پوست را نرم و لطيف مي سازند و هنگامي که به طور منظم استفاده شود، رسوبات کلسيم با گذشت زمان ناپديد خواهند شد.

رژيم غذايي مناسب

کاهش ميزان مصرف کلسيم ممکن است به بهبود شرايط کمک کند. بر همين اساس، از مصرف برخي مواد غذايي مانند محصولات لبني يا غذاهاي حاوي ويتامين A و ويتامين E بايد پرهيز شود. همچنين، از مصرف آبميوه هاي غني شده با کلسيم نيز بايد اجتناب کرد.

منبع: asriran.com