بزرگنمايي:

چه خبر - تاندونيت چيست

درد در محل تاندون و اطراف آن، همراه با محدوديت حرکت و عدم امکان حرکت، مثلا در شانه ها که به آن شانه منجمد يا تاندونيت شانه مي گويند. حساسيت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب، در تاندونيت مشاهده مي گردد. درد ممکن است به تدريج بروز پيدا کند و يا ناگهاني و با شدت بالا باشد، بخصوص اگر رسوبات کلسيم وجود داشته باشد.

همچنين بعضي از مشاغل هستند که باعث تاندونيت مي شوند، مثل :باغباني، نجاري، نقاشي، پارو کردن، تي کشيدن و جارو کردن، ورزش هاي گلف، اسکي، بيس بال و تنيس و ورزش هايي که احتياج به پرتاب کردن توپ دارند.

ورزشکاران ، با اکثر آسيب ها ورزشي دست و پنجه نرم مي کنند، اما شايد از اصطلاحات و يا نام علمي آسيب مورد نظر مطلع نباشند، اما به محض بيان کردن علائم آن آسيب به خوبي درک خواهند کرد که منظور چيست.

تعريف تاندونيت :

در ابتدا لازم است تعريفي از تاندونيت داشته باشيم و شما را بيشتر با اين مبحث آشنا کنيم:

تاندونيت يعني التهاب تاندون که همراه با پارگي‌هاي ميکروسکوپي است. اين ضايعه بيانگر يک پاسخ التهابي در داخل تاندون، بدون التهاب لايه خارجي آن است. استفاده بيش از حد از عضلات، مهمترين عامل تاندونيت محسوب مي‌شود. درگيري تاندون ماهيچه‌هاي مفصل شانه با تشخيص تاندونيت، شيوع بالايي دارد. به عنوان مثال تاندونيت ماهيچه فوق خاري که يکي از ماهيچه‌هاي کلاهک چرخاننده است، نسبت به عضلات ديگر بيشتر مشاهده مي‌گردد. ازجمله عوارض التهاب‌هاي تاندوني، تاندونيت کلسيفيه، بورسيت و تاندونيت مزمن است.

عامل ابتلا به تاندونيت چيست؟

حالت بد بدن به هنگام کار کردن در محل کار يا خانه و يا کشش ضعيف بدن و يا آماده نبودن ماهيچه ها قبل از ورزش يا بازي هاي ورزشي نيز باعث افزايش خطر تاندونيت مي شود. فاکتورهاي ديگري نيز وجود دارد که مي تواند خطر تاندونيت را افزايش دهد، مثل:

استخوان و يا مفصلي که شکلي غير طبيعي و ناهنجار دارد، مثلا پاهايي که داراي اختلاف طول هستند و يا التهاب و تورم مفاصل که باعث ايجاد فشار بر بافتهاي نرم بدن مي شود.

فشار ناشي از بيماري هايي مثل آرتريت روماتوئيد، نقرس، پسورياتيک آرتريت، اختلالات تيروئيدي و يا واکنش هاي غير طبيعي به داروها.

فعاليت بدني بيش از حد معمول به خصوص زماني که ماهيچه ها آمادگي کافي ندارند و مدت هاست که در حالت کم تحرکي قرار داشته اند. تاندونيت در افرادي که فقط آخر هفته ها به ورزش و فعاليت بدني مي پردازند بسيار شايع است. گاهي اوقات عفونت نيز باعث تاندونيت مي شود، بخصوص عفونت ناشي از گاز گرفتن سگ و يا گربه در ناحيه دست و پا.

عوامل افزايش دهنده خطر

استفاده بيش از حد از تاندون ها و مفاصل خاص، در اثر شرکت در مسابقات ورزشي.

حرکت غلط و کشيدگي در طي فعاليت . به طور مثال نگه داشتن و حرکت دادن مکرر يک راکت تنيس به طور غلط ممکن است باعث تاندونيت در آرنج گردد (آرنج تنيس بازان) . همچنين پرستاران شاغل در اتاق عمل در صورت عدم تغيير وضعيت بمدت طولاني نيز در معرض خطر هستند.

تنوسينوويت

تنوسينوويت عبارت است از التهاب غلاف سينوويال يک تاندون. اين حالت ممکن است در تاندون‌هايي که داراي غلاف سينوويال هستند، به دلايل مختلفي رخ دهد. تنوسينوويت علايمي مشابه تاندونيت دارد و درمان نيز همانند تاندونيت است. التهاب غلاف سينوويال باعث اختلال در حرکت آرام و نرم تاندون مربوطه مي‌گردد. در اين موارد، احتمال چسبندگي تاندون به غلاف سينوويال وجود دارد که علت آن توليد مواد چسبنده ناشي از پاسخ التهابي در غلاف سينوويال است.

تندينوزيس

تندينوزيس عبارت است از تغييرات تخريبي مزمن تاندون بدون واکنش التهابي حاد. اين حالت (ضايعه تاندون‌ها بدون پاسخ التهابي حاد) عموما به عنوان تاندونيت مزمن شناخته مي‌شود. در تاندونيت مزمن، پاسخ سلولي شامل جايگزيني گلبول‌هاي سفيد (لکوسيت‌ها) با ماکروفاژها و سلول‌هاي پلاسما است. ضايعه ساختمان تاندون‌ها، احتمال پارگي آنها را در طي زمان، تسهيل مي‌کند.

پري تاندونيت

پري تاندونيت يعني التهاب پاراتنون يا بافت‌هاي اطراف تاندون (اندوتنون و اپي تنون). لايه‌هاي تاندون از خارج به داخل شامل بافت‌هاي همبند پاراتنون، اپي تنون و اندوتنون است. پاراتنون يک بافت همبند دو لايه‌اي است که خارجي ترين لايه تاندون محسوب مي‌شود.

چه کساني در معرض ابتلا به تاندونيت هستند؟

هرکسي ممکن است به تاندونيت مبتلا شود اما اين وضعيت بيشتر در افراد 40 سال و بالاتر رخ مي دهد. با بالا رفتن سن تحمل تاندون ها نسبت به استرس و فشار کم مي شود، خاصيت کشساني آن کمتر شده و در نتيجه راحت تر دچار پارگي مي گردند.

تاندونيت در چه قسمتي از بدن رخ مي دهد؟

تاندونيت در هر قسمتي از بدن و در واقع در هر جايي که تاندون رابط بين استخوان و ماهيچه است مي تواند اتفاق بيفتد. تاندونيت در اين قسمت ها شايع تر است:

قاعده انگشت شست – آرنج – شانه – مفصل ران – زانو – تاندون آشيل

علائم تاندونيت

درد در محل تاندون و اطراف آن، محدوديت حرکت مثلا” در تاندونيت شانه ،عدم امکان حرکت شانه که به آن شانه منجمد مي گويند. حساسيت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب. درد ممکن است به تدريج بروز پيدا کند و يا ناگهاني و با شدت بالا باشد، بخصوص اگر رسوبات کلسيم وجود داشته باشد.

چگونه مي توان از تاندونيت جلوگيري کرد؟

براي جلوگيري از ابتلا به تاندونيت، کارهاي زير را انجام دهيد:

-در ابتدا هر فعاليتي با سرعت کم انجام دهيد و به تدريج شدت آن را افزايش دهيد.

-براي انجام کارها از نيروي محدود استفاده کنيد و سعي کنيد از انجام کارهاي تکرار شونده خودداري کنيد يا در حد معمول آن را تکرار کنيد.

-اگر در اثر انجام کاري درد غير طبيعي به سراغتان آمد آن را متوقف کنيد، کار ديگري را شروع کنيد و انجام اين کار را به زماني ديگر موکول کنيد. اگر درد عود کرد انجام آن را به روز بعد بيندازيد.

درمان هاي موجود براي تاندونيت

درمان هاي اوليه براي تاندونيت عبارت است از:

•اجتناب از فعاليت هايي که مشکل را تشديد مي کند

•استراحت دادن به قسمت آسيب ديده

•يخ گذاشتن در ناحيه آسيب ديده در روز بروز حادثه

•مصرف قرص و يا ژل هاي ضد التهابي

اگر پس از گذشت يک هفته درد و ناراحتي تخفيف پيدا نکرد حتما به پزشک مراجعه کنيد. اقدامات بعدي زير ممکن است نياز باشد:

تزريق کورتيکوستروئيد: کورتيکوستروئيدها که به استروئيدها معروفند اغلب به دليل کاهش سريع التهاب و درد مورد استفاده قرار مي گيرند.

فيزيوتراپي: فيزيوتراپي درماني بسيار مفيد و موثر است به ويژه در درمان شانه منجمد. فيزيوتراپي شامل تمرينات دامنه حرکتي و استفاده از آتل براي عضو آسيب ديده است..

بعد از مرحله حاد از گرم کردن استفاده کنيد. دوش آب داغ بگيريد، در وان حمام غوطه ور شويد، از کمپرس گرم استفاده کنيد، از يک لامپ گرم کننده يا پوشش گرم کننده استفاده کنيد. بانداژهاي کشي ممکن است کمک کننده باشند. تاندونيت مزمن ممکن است مستلزم تغييرات در شيوه زندگي براي پيشگيري از عود تحريک مفصل باشد.

جراحي: در موارد شديد و به ندرت نياز به جراحي نيز پيدا مي شود.

مدت زمان بهبودي تاندونيت چقدر است؟

طول مدت بهبودي تاندونيت ممکن است از چند هفته تا چند ماه بسته به شدت عارضه طول بکشد.

به شما اکيدا توصيه مي کنيم چنانچه علائم زير را داشتيد بلافاصله به پزشک مراجعه کنيد:

•اگر شما يا يکي از اعضاي خانواده تان علايم تاندونيت را داشته باشيد.

•اگر درد و تورم علي رغم درمان افزايش يابد.

•اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبي ايجاد کنند.

•تورم، قرمزي، گرماي عضو.

•ناتواني در حرکت دادن عضو دچار تاندونيت.

منبع: elmevarzesh.com