بزرگنمايي:

چه خبر -

بنابر نتيجه مطالعه منتشر شده در نشريه cephalalgia صرف زمان بيش از اندازه مقابل نمايشگر دستگاه هايي مانند گوشي هوشمند و تبلت يکي از عوامل بروز سردردهاي ميگرني است و...

گوشي هاي هوشمند و تبلت ها از محبوب‌ترين ابزارک هاي حال حاضر در جهان محسوب مي شوند و افراد بسياري روزانه مدت زمان زيادي را صرف کار با اين دستگاه مي کنند و فعاليت هايي مانند جستجو در اينترنت، تماشاي فيلم يا برقراري ارتباط با دوستان خود را انجام مي دهند.

به گزارش “وري ول”، گوشي هاي هوشمند به رغم تمام مزاياي که براي انسان به همراه داشته و انجام کارهاي مختلف با دستگاهي که در جيب جا مي شود را تسهيل کرده اند، اما داراي مضراتي نيز هستند. مدت زماني که پيش روي يک نمايشگر صرف مي کنيد مي تواند در شکل گيري ميگرن و سردرد نقش داشته باشد.

بنابر نتيجه مطالعه منتشر شده در نشريه cephalalgia صرف زمان بيش از اندازه مقابل نمايشگر دستگاه هايي مانند گوشي هوشمند و تبلت يکي از عوامل بروز سردردهاي ميگرني است. در اين مطالعه که با حضور پنج هزار فرد بزرگسال جوان (ميانگين سني 20 سال) انجام شد، مدت زماني که هر فرد مقابل نمايشگر سپري مي کرد شامل کار با رايانه، تبلت، گوشي هوشمند، و تلويزيون و اين که آيا ميگرن يا نشانه هاي سردرد غير ميگرني را تجربه کرده بود، بررسي شد.

عدم استفاده از نمايشگر = 0

کمتر از 30 دقيقه = 1

سي دقيقه تا دو ساعت = 2

دو تا چهار ساعت = 3

چهار تا هشت ساعت = 4

بيشتر از هشت ساعت = 5

نتايج نشان داد که هر چه مدت زمان استفاده از يک نمايشگر افزايش داشته، خطر ابتلا به حمله ميگرني نيز افزايش يافته است. هيچ ارتباطي نيز بين مدت زمان استفاده از يک نمايشگر و سردردهاي غير ميگرني مشاهده نشد.

بيان اين که چه پيوند بيولوژيکي بين مدت زمان استفاده از يک نمايشگر و ابتلا به ميگرن وجود دارد، دشوار است زيرا به احتمال زياد از فردي به فرد ديگر متفاوت است. براي برخي، اين مي تواند يک رابطه مستقيم باشد. به عنوان مثال، نور آبي ساطع شده از نمايشگر يک تلويزيون يا تلفن همراه يا درخشش نور نمايشگر مي تواند زمينه ساز شکل گيري ميگرن شود. در مقابل، براي برخي ديگر پيوند مي تواند حالتي پيچيده‌تر داشته باشد. به عنوان مثال، مدت زمان استفاده از يک نمايشگر ممکن است آستانه ميگرن کلي يک فرد را کاهش دهد. از اين رو، مواجهه با محرک هاي ميگرن ديگر احتمالا زمينه ساز يک حمله ميگرني مي شود. به بيان ديگر، مدت زمان سپري شده مقابل يک نمايشگر يک فرد را نسبت به ابتلا به ميگرن آسيب پذير مي کند اگر مستعد ابتلا به آن بوده باشد.

همچنين، اين امکان وجود دارد که مدت زمان زياد استفاده از يک نمايشگر احتمال وقوع ميگرن را افزايش دهد. به بيان ديگر، فردي که بيش از اندازه تلويزيون نگاه مي کند، ممکن است وعده هاي غذايي روزانه را ناديده بگيرد که اين شرايط مي تواند محرک شکل گيري ميگرن باشد. به همين ترتيب، فردي که تا دير وقت بيدار مي ماند و به انجام بازي هاي ويدئويي مي پردازد، ممکن است با يک الگوي خواب نامنظم مواجه شود. از آنجايي که غذا نخوردن و کم خوابي از جمله محرک هاي شايع ميگرن هستند، استفاده بيش از اندازه از گوشي هوشمند يا ديگر اشکال مواجهه با يک نمايشگر مي تواند به صورت غير مستقيم به حملات ميگرني بيشتر منجر شود.

از ديگر محرک هاي بالقوه ميگرن که ممکن است در نتيجه صرف زمان بيش از اندازه مقابل يک نمايشگر رخ دهند مي توان به:

- وضع اندامي نامناسب

- خستگي چشم

- خوردن هر چه بيشتر مواد غذايي محرک ميگرن

- استرس بيش از حد نيز يکي ديگر از محرک هاي شناخته شده ميگرن است. هنگامي که دچار استرس مي شويد، احتمال اين که وقت بيشتري را صرف کار با گوشي هوشمند يا تماشاي تلويزيون کنيد مي تواند افزايش يابد.

در شرايطي که پژوهش ها هنوز اين مساله را ثابت نکرده اند که کاهش مدت زمان استفاده از يک نمايشگر مي تواند حملات ميگرني را کاهش دهد، اما احتياط حکم مي کند که اين کار را انجام دهيد. البته اين مي تواند وظيفه اي چالش برانگيز باشد، اما بهترين تلاش خود را انجام دهيد. راهبردهاي زير مي توانند کمک حال شما در کاهش مدت زمان استفاده از يک نمايشگر باشند:

- برنامه ريزي اوقات بدون فناوري در خانه، به ويژه هنگام صرف غذا و دورهمي هاي خانوادگي.

- تنظيم يک تايمر روي رايانه يا تلويزيون براي خاموشي خودکار دستگاه.

- مد نظر قرار دادن سرگرمي هايي که شما را از فناوري دور مي کنند مانند شنا، طبيعت گردي، نقاشي، يا رفتن به کتابخانه.

- مشورت با يک روانکاو يا روانشناس براي کاهش مدت زمان استفاده از يک نمايشگر به ويژه اگر بسيار زياد است.

منبع:asriran.com