بزرگنمايي:
چه خبر -
مسعود ناصري پور،فوق تخصص جراحي شبکيه و آنکلوژي چشم، رئيس دانشکده پزشکي و استاد دانشگاه علوم پزشکي ايران با تاکيد بر چگونگي تشخيص علايم ضعف بينايي در سه دوره نوزادي، کودکي و بزرگسالي، درباره اين نشانه ها توضيحاتي را ارائه داد.
علايم ضعف بينايي و بيماريهاي چشمي در نوزادان:
- عدم تحرک مردمک هاي چشم نسبت به محرک هاي محيطي از جمله نور چراغ پس از 3 الي 4 ماهگي.
- وجود انحراف غير عادي در يک و يا هر دو مردک چشمان نوزاد.
- عدم واکنش چشم ها نسبت به محرک هايي همچون نور چراغ يا نظاير آن.
- مشاهده منبعي روشن و يا نقطه هاي نوراني در داخل مردمک چشم نوزاد.
علايم ضعيف شدن چشم و ضعف بينايي در کودکان:
- عدم واکنش چشم ها نسبت به اشيائ و يا محرک هاي محيط اطراف.
- ضعف چشمان در خيره شدن به اشياء به گونه اي که کودک نمي تواند به درستي و يا زمان دار به جسمي خيره شود.
- توجه جدي به جنبه هاي ارثي زيرا ضعف بينايي مي تواند به طرز چشمگيري از والدين به کودک منتقل شود.
- بزرگي يا کوچکي و يا عدم توازن اندازه مردمک هاي چشم نسبت به يک ديگر.
- مشاهده رفلکس غير طبيعي يا لرزش مردمک در يک يا هردو چشم کودک.
علايم ضعيف شدن چشم و ضعف بينايي در بزرگسالان:
- تاري ديد
- بروز درد در حين يا بعد از خيره شدن به اجسام و محيط اتاق و عموما در ناحيه شقيقه ها.
- محدود کردن کانون ديد مردمک ها
در اين حالت فرد براي رويت تصوير واضح يک و يا هردو چشم را توسط پلک ها جمع مي کند که در ضعف بينايي هاي وسيع تر، کل پيشاني نيز براي محدوديت کانون مردمک جمع مي شوند.
- احساس و يا مشاهده حالتي نوراني و بسيار کوتاه و گذرا شبيه به ديدن برق گرفتگي يا چيزي شبيه صاعقه کوتاه.
- بروز حالت مگس پران مداوم و يا گاه و بي گاه.
- مشاهده لکه هايي در جلوي چشم هرچند گذرا.
- احساس مشاهده چيزي شبيه به تار مو يا مشابه آن جلوي چشم و يا ايجاد حالتي شبيه ديدن تار عنکبوت هنگام ديدن اجسام و محيط اطراف.
منبع:yjc.ir