بزرگنمايي:

چه خبر -

دکتر عبدالعلي محبوبي، متخصص پوست با اشاره به اين که خال هاي رنگي در اثر تجمع يا کمبود سلول هاي ملانوسيت (سلول هاي توليدکننده رنگدانه پوست) به وجود مي آيند، اظهار مي دارد: اين خال ها به رنگ هاي مختلفي مانند آبي، سفيد، قهوه اي، آبي مايل به بنفش و قرمز ديده مي شوند که برخلاف تصور عموم نمي توان آنها را نشانه بيماري دانست.

ممکن است چنين خال هايي در اندازه هاي مختلف حتي به اندازه کف دست در بدن مشاهده شوند. خال هاي رنگي تا زماني که تغيير اندازه ندهند و رشد نکنند، خونريزي نداشته باشند، لبه هايشان نامنظم نشود و رنگشان تغيير پيدا نکند، نگران کننده به شمار نمي روند، اما در صورت بروز هر يک از اين علائم حتما بايد به فکر چاره بود و به پزشک مراجعه کرد.

اگر اندازه خال بيش از حد بزرگ باشد، احتمال سرطاني بودنش وجود دارد. در چنين مواردي قبل از هر اقدام خودسرانه اي بهتر است فرد به متخصص پوست مراجعه کند.

در بعضي از موارد نيز، بيماران با مشکلاتي همچون خارش خال به همکاران ما مراجعه مي کنند که نشانه خوبي نيست و احتمال سرطاني بودن آن وجود دارد. هر چند بايد متذکر شوم بعضي مواقع خال هايي در بدن به وجود مي آيند که مي توانند نشانه بروز بيماري هاي مختلف روده اي يا کبدي باشند.

به کساني که چنين خال هايي را در پوست بدن خود مشاهده مي کنند، توصيه مي کنيم خال ها را با فشار دست تحريک نکنند و در معرض تابش نور آفتاب نيز قرار نگيرند.

دکتر مهران کيايي، متخصص آنکلوژي و سرطان نيز در اين باره مي گويد: پوست داراي دو لايه اصلي سطحي و دروني است. ملانوسيت ها نيز سلول هاي توليدکننده رنگدانه هايي به نام ملانين هستند که باعث مي شوند پوست رنگ طبيعي خود را داشته باشد. وقتي که پوست در معرض نور خورشيد قرار مي گيرد، ملانوسيت ها رنگدانه هاي بيش تري توليد مي کنند که باعث تيره تر شدن پوست مي شود. گاهي خوشه هايي از ملانوسيت ها جمع مي گردند و به صورت غير سرطاني خال مي شوند.

خال ها به رنگ هاي صورتي، قهوه اي مايل به زرد، قهوه اي يا رنگي که بسيار نزديک به رنگ طبيعي پوست فرد است، ظاهر مي شوند. خال هاي معمولي ممکن است صاف يا برجسته باشند. خال هاي معمولي گرد يا بيضي شکل هستند و اندازه کوچکي دارند. تعداد خال در افراد صرفا ژنتيکي است و هيچ کاري نمي توان کرد که کسي خال کمتري در بياورد.

خال هاي غير معمولي با گذشت زمان مي توانند به نوعي سرطان پوست به نام ملانوما تبديل شوند. اين خال ها مي توانند در نواحي از بدن که با آفتاب در تماس هستنند بروز کنند که معمولا بزرگ تر از خال هاي عادي هستند. گاهي نيز خال هاي خطرناک ممکن است صاف يا برجسته باشند و سطح آنها نيز ممکن است ناصاف يا صاف باشد. رنگ اين خال ها ممکن است يکدست نباشد و مخلوطي از چند رنگ مثلا صورتي، قرمز، برنزه يا قهوه اي باشد. اگر خال ها نامتقارن بود، يا حاشيه اي قرمز رنگ و ملتهب داشت، يا اينکه در مدت زمان مشخصي تغيير رنگ و اندازه داشت، حتما بايد به پزشک مراجعه کرد.

دکتر اميرهوشنگ احساني، متخصص پوست و مو توجه به بروز تغييرات در خال ها را مهم ترين نکته دانسته و مي گويد: مثلا اگر رنگ خال تغيير کند و خال چند رنگ بشود، يعني در خال، هم رنگ سياه و هم رنگ قهوه اي پررنگ و کمرنگ وجود داشته باشد، يا اين که مشاهده شود اندازه خال تغيير کرده و بزرگ شده است، در اين حالت بايد تغييرات را جدي گرفت. حالت ديگر اين است که مشاهده شود حاشيه خال نامنظم شده، به اين صورت که خال از حالت کروي خارج شود و لبه هاي مضرس (دندانه دار) پيدا کند.

در اين موارد اين خطر وجود دارد که خال در حال تحولات بدخيمي است و چه بسا به سرطان خال ها که ملانوم نام دارد، تبديل شود. در اين مواقع با مراجعه به پزشک بايد نمونه برداري انجام شود و اگر خال تغييراتي داشت توصيه مي کنيم خال با يک حاشيه اطمينان برداشته شود.

خال به راحتي کنده نمي شود. آنچه کنده مي شود خال گوشتي است که ماهيتش با خال هاي ديگر متفاوت است و اهميتي ندارند و به صورت ارثي در بدن افراد به وجود مي آيند. اين قبيل خال هاي گوشتي معمولا در افراد چاق و با بالارفتن سن ايجاد مي شود و ماهيتش با سلول هاي رنگدانه ساز پوستي متفاوت است.

خال ها ممکن است تا آخر عمر تغييري نکنند، اما ممکن است با بروز تغييرات يا حتي با به وجود آمدن در پوست سالم در شرايطي که قبلا وجود نداشتند زمينه ابتلا به سرطان ملانوم را براي فرد ايجاد کنند. اگر لبه هاي خال تار، رنگي و داراي حاشيه نامنظم است، مي تواند نشانه سرطان احتمالي باشد و نياز به معاينه پزشک دارد.

تعداد خال در افراد صرفا ژنتيکي است و هيچ کاري نمي توان کرد که کسي خال کمتري در بياورد. تنها چيزي که ممکن است مسأله خال ها را تشديد کند، اين است که تعداد خال هاي صورت هنگام تابش آفتاب ممکن است بيشتر شود و در اين صورت با استفاده از ضد آفتاب در دوران کودکي مي توان در درجه اول جلوي بروز کک و مک را تا حدودي گرفت و بعد تا حدودي بحث روند افزايش خال ها را کنترل کرد.

نيازي نيست خال ها برداشته شوند. برداشتن خال ها در شرايط عادي فقط جنبه زيبايي دارد و به درخواست فرد انجام مي شود. بعضي خال ها که مادرزادي هستند خطر بدخيمي بالاتري دارند. خال هايي که مو دارند و از هنگام تولد در بدن هستند، هر چه اندازه بزرگ تري داشته باشند احتمال بدخيمي بيشتري دارند.

به طور کلي هر چه تعداد خال ها در بدن زيادتر باشد، خطر بدخيم شدن آنها با توجه به فراواني شان بيشتر خواهد بود. اين مشکل با اين مسئله که خال ها در کدام يک از اعضاي بدن بيشتر يا کمتر هستند، ارتباطي ندارد. در اين حالت توصيه مي شود از خال هاي مشکوک چنين فردي نمونه برداري و در صورت لزوم و به تشخيص پزشک، موارد مشکوک برداشته شود.

چگونه مي توان يک خال سالم را از يک خال سرطاني تشخيص داد؟ در اينجا به چند علامت هشداردهنده خال سرطاني اشاره شده است. براي تشخيص تفاوت بين خال ها و تومورهاي احتمالي، بايد نکاتي را به ياد بسپاريد:

اگر يک طرف خال با طرف ديگر مطابقت ندارد و دارايِ شکل ناهموار است، حتماً به پزشک مراجعه کنيد.

اگر لبه هاي خال تار، رنگي و داراي حاشيه نامنظم است، مي تواند نشانه سرطان احتمالي باشد و نياز به معاينه پزشک دارد.

اگر يک خال ناهمواري رنگ دارد و رنگ هاي زيادي از جمله رنگ مشکي، قهوه اي، قرمز يا رنگ ديگري دارد، واضح است که خال مشکل داري است.

به افزايش شکل و اندازه خال توجه کنيد. به طورمعمول ملانوما حداقل شش ميلي متر قطر دارد و تقريباً به اندازه يک مداد است.

هرگونه تغيير و تحول در خال مي تواند خطرناک بوده و نياز به مراجعه به پزشک دارد.

اين اطلاعات را به خاطر بسپاريد و در صورت مشاهده مورد مشکوک به پزشک مراجعه کنيد. تشخيص به موقع مي تواند جان شما را نجات دهد.





منبع: tebyan.net