بزرگنمايي:

چه خبر - حمله پانيک يا تپش قلب عصبي چيست؟

ممکن است تاکنون با افرادي مواجه شده‌باشيد که به‌ طور ناگهاني دچار حملات تپش قلب و تنگي نفس مي‌شوند و در همان حالي که ترس شديد از مردن يا آسيب جدي رواني و جسمي ايشان را فراگرفته است،خود را به بيمارستان يا درمانگاه مي‌رسانند.اما پزشک اورژانس پس از گرفتن نوار قلب و معاينه به آنها مي‌گويد: «مشکل از قلبتان نيست، مشکل از اعصاب و روان شماست.» اين افراد که معمولا در سنين جواني هستند و سابقه مشکل قلبي هم ندارند دچار حمله پانيک هستند، که در فارسي به «هول» ترجمه شده است.

پانيک علائم زيادي دارد که عموما علامت‌هاي شايع بيماري‌هاي جسمي مانند تنگي نفس، تپش قلب، احساس خفگي، درد شکم و گزگز دست و پا است. اما در واقع مشکل ناشي از يک حمله شديد اضطراب است که به‌واسطه نزديکي بين روان و جسم و ارتباط تنگاتنگ آنها خود را اين‌گونه نشان مي‌دهد.حمله پانيک ممکن است توسط قرار گرفتن در موقعيت‌هاي مختلف مثل مواجهه با يک صحنه ترس‌آور، شنيدن يک خبر ناگهاني، مصرف مواد از جمله حشيش و حتي بدون هيچ اتفاق خاصي رخ دهد.

در زمان حمله تقريبا همه مبتلايان به اين باور مي‌رسند که در حال مردن هستند و مدام از پزشک مي‌پرسند «آيا خوب مي‌شوم؟» شدت اضطراب در زمان حمله به حدي است که حقيقتا مي‌تواند چنين باوري را در فرد ايجاد کند. افراد خانواده هم که با اين نگراني فرد مبتلا مواجه مي‌شوند، نگراني مشابهي را تجربه مي‌کنند و معمولا فرد را به نزديک ترين بيمارستان و درمانگاه مي‌رسانند. اما نکته مهم و کمک‌کننده اين است که افراد بدانند اين بيماري کشنده نيست و تقريبا در تمامي موارد بدون باقي ماندن آسيب جسمي جدي سپري مي‌شود.

تکرار اين واقعيت براي فرد بيمار در زمان حمله مي‌تواند سبب کاهش اضطراب وي و افزايش سرعت کاهش علائم شود. در اين شرايط همچنين بخصوص در فردي که پيش از حمله اخير تحت معاينه قرار گرفته و تشخيص پانيک برايش قطعي شده، بهتر است خانواده در انتقال فرد به بيمارستان عجله نکنند.

همان‌گونه که گفته شد پانيک از جمله اختلالات اضطرابي است که درمان آنها توسط روانپزشک يا متخصص اعصاب و روان انجام مي‌شود. اين افراد البته معمولا براي بار اول به پزشکان اورژانس يا متخصصان قلب مراجعه مي‌کنند ولي پس از درمان اوليه فورا بايد به روانپزشک مراجعه کنند تا پس از ارزيابي، درمان شروع شود چرا که در صورت تاخير در درمان، احتمال دارد بيماري شدت يابد و به اختلال جدي در عملکرد فردي، اجتماعي و شغلي فرد منجر شود.

درمان اين اختلال مانند اکثر اختلالات روانپزشکي دو بخش دارد: درمان دارويي و غير دارويي، که به‌طور معمول هر دو در کنار هم توسط روانپزشک انجام مي‌شوند. البته مي‌توان گفت درمان غير دارويي در اين اختلال به تنهايي کفايت نمي‌کند و معمولا نياز به تجويز درمان دارويي نيز هست.

در زمان بروز اين اضطراب شديد، پيش از هر چيز خود فرد بهتر است مطالبي را که روانپزشک درباره اين اختلال گفته است براي خود مرور کند و خانواده نيز ضمن شلوغ نکردن اطراف بيمار به وي درباره کشنده نبودن اين حملات توضيح دهند. معمولا با چنين توضيحاتي حملات در حال وقوع برطرف مي‌شوند.

اما در صورت افزايش شدت حمله فرد مي‌تواند:

- در يک کيسه پلاستيکي چند دقيقه نفس بکشد و اين کار مي‌تواند باعث کاهش اضطراب و شدت حمله شود.

- از طرف ديگر اکثر روانپزشکان براي بيمار مشخص مي‌کنند که اگر حمله دست داد مي‌توانند با خوردن کدام دارو به صورت اضافه از شدت پيدا کردن حمله جلوگيري کنند.

البته نکته مهم اين است که در صورت تکرار حملات پانيک، معمولا فرد مبتلا بايد هر روز به مدت حداقل چند ماه دارو مصرف کند و اين جداي از تکرار حملات است چرا که درمان اصلي اين اختلال، کاهش کلي اضطراب فرد است، که مي‌تواند به کاهش و حذف اين حملات منجر شود.پس اگر روانپزشک براي شما در اين زمينه دارو تجويز کرد و از شما خواست هر روز دارويتان را مصرف کنيد حتي در صورت حذف کامل حملات، تحت نظر روانپزشکتان دوره درمان را تکميل کرده و از قطع زودهنگام و بدون هماهنگي دارو جدا خودداري کنيد.




منبع:jamejamonline.ir