بزرگنمايي:

علت آه کشيدن و فوايد آن

شايد اين سناريو براي شما هم پيش آمده باشد. در شرايط معمول با دوستي جايي نشسته‌ايد و ناغافل، در حالي که مشکل يا اندوهي نداريد، آهي مي‌کشيد. دوستتان که البته مقداري هم کنجکاوي بيش از حد دارد، متوجه اين آه ناگهاني شما مي‌شود، شما را خطاب قرار مي‌دهد و مي‌پرسد که آيا مشکلي داريد؟ چرا اينقدر افسرده هستيد؟ شما هم اصلا از اين کنجکاوي دوستتان خوشتان نمي‌آيد. ممکن هم هست در آن لحظه براي خودتان مشتبه شود که نکند، ناخودآگاه افسرده‌اي داريد!

اين خبر تازه ممکن است ديدگاه ما را نسبت به داستان تکراري دگرگون کند. دانشمندان کاليفرنيايي متوجه شده‌اند که آه کشيدن، فقط نشانه غم، افسردگي يا نااميدي نيست، بلکه يک رفلکس محافظتي براي حفظ عملکرد ريه‌ها هم محسوب مي‌شود. در واقع يک سيستم کنترلي در مغز باعث مي‌شود که هر انساني در هر ساعت 10- 12 بار آه بکشد، حتي اگر آنها مثلا نگران هزينه‌هاي زندگي روزمره، مشکلات عاطفي يا آينده کشورشان نباشند.اين دانشمندان مقاله خود را در شماره جديد مجله معتبر نيچر به چاپ رسانده‌اند.

خوشه کوچکي از سلول‌هاي عصبي در ساقه مغز، يعني همان جايي که باعث تنظيم تعداد تنفس، خواب و ضربان قلب مي‌شوند، باعث مي‌شوند که ما با روند منظمي آه بکشيم. با اين کار، حبابچه‌هاي خيلي کوچک هوا در ريه، که ممکن است در هنگام نشستن و عدم فعاليت به تدريج روي هم بخوابند، پر از هوا مي‌شوند و به اين ترتيب ظرفيت پذيرش هواي ريه حفظ مي‌شود. پس نورون‌هاي ساقه مغز،‌ نه‌ تنها تعداد تنفس را تنظيم مي‌کنند، بلکه الگو و نوع تنفس را هم مشخص مي‌کنند. هر نوع تنفسي، براي خودش، سلول‌هاي تنظيم‌کننده عصبي خاصي دارد، مثلا يک گروه از اين سلول‌ها باعث مي‌شوند شما به صورت معمول تنفس کنيد و گروه ديگري باعث خميازه، عطسه، سرفه يا آه کشيدن مي‌شوند.

کليد اوليه رسيدن به چنين يافته‌اي، بررسي الگوي تنفش بيماران بستري دچار مشکلات مزمن ريوي بود. دانشمندان تحقيق خود را متوجه موش‌ها کردند و دريافتند که، در اين جانداران حدود 200 نورون در ساقه مغز، وظيفه توليد آه را دارند. دانشمندان دريافتند که از اين سلول‌ها، دو نوع ماده شيميايي پپتيدي آزاد مي‌شود که اين ماده که يک ميانجي عصبي است، به نوبه خود، با تأثير بر نورون‌هاي ديگر باعث آه کشيدن مي‌شود. پپتيدهاي مشابهي در انسان هم وجود دارند. حالا جالب‌تر است که که با ايجاد وقفه يا بلوک کردن همين پپتيدها مي‌شود، جلوي آه کشيدن را گرفت. در آزمايش روي موش، دانشمندان متوجه شدند که اگر يکي از اين پپتيدها را بلوک کنند، تعداد آه‌ها، نصف مي‌شود، و اگر هر دو پپتيد را بلوک کنند، آه کشيدن کلا متوقف مي‌شود. شايد روزي کسي دارويي بسازد که بتواند جلوي آه کشيدن افراد غمگين را هم بگيرد!

بنابراين همه آه‌ها، آه‌هاي عاطفي نيستند. بعد از اين قبل از قضاوت در مورد آه کشيدن دوستان خود، قدري تأمل کنيد و بعد کنجکاوي کنيد.




منبع:1pezeshk.com