بزرگنمايي:

متن منتشر شده توسط کمپين طرفداران چاووشي

متن يادداشت انتشار يافته از سوي کمپين هواداران «محسن چاوشي» به شرح ذيل مي باشد.

«آقاي مهرجويي شما يادتان نمي آيد...

عجيب هم نيست. نمي شود توقع داشت به اندازه ي ما ريز و درشت آن سال ها را بخاطر بياوريد. آن سال ها که همه جا صحبت از تازه ترين ساخته ي شما بود و ما چشم از کيوسک هاي مطبوعاتي برنمي داشتيم؛ فقط به اين اميد که خبر تازه اي از وضعيت علي سنتوري به دستمان برسد. نُه سال پيش اين حواشي فيلم شما بود که زندگي ما دوست دارانِ محسن چاوشي را مي ساخت، ما که اميد داشتيم به واسطه ي علي سنتوري دوران بلاتکليفي خواننده ي محبوبمان تمام شود و روزهاي خوب رسمي شدنش از راه برسد. روزهاي خوبي که حالا مدعي هستيد محسن چاوشي به واسطه ي شما و فيلمتان به آن رسيده و او را مديون خود مي دانيد.

اگر شما به هر دليلي کم و کيف اتفاقات آن روزها را فراموش کرده ايد ما اما خوب يادمان هست که چشم اميدمان چطور بسته شد و سنتوري نه تنها تغييري در وضعيت محسن چاوشي حاصل نکرد بلکه با آن شکل و شيوه ي انتشار اوضاع حرفه اي او را بدتر و پيچيده تر هم ساخت. گواه اين مدعا هم مصاحبه هاي پرشماري ست که بعد از لو رفتن فيلم با چاوشي صورت گرفت و او مستأصل تر از هميشه به سوالاتي که درباره ي وضعيت جوازش مي شد پاسخ مي داد.

يادمان هست در يکي از همين مصاحبه ها که نوروز سال 87 انجام گرفت، در پاسخ به اين سوال که سنتوري چقدر توانسته در وضعيتش تغيير ايجاد کند گفت: «اگر تغيير وضعيت حرفه اي (و نه نوع و تعداد مخاطبين ) منظورتان باشد بايد بگويم تأثير داشته و متأسفانه وضع را از گذشته بدتر کرده است. وقتي شما در عرصه ي انتشار موسيقي وضعيتتان مبهم است و اين ابهام به حوزه ي سينما هم کشيده مي شود خب نمي توانيد اين تغيير را مثبت بناميد.»

اين شرايط محسن چاوشي ست دو سال بعد از لو رفتن سنتوري و هفت سال قبل از آن که بخواهيد ادعا کنيد با اعتبارتان براي او جواز گرفته و برايش همه کار کرده ايد! آري. الطافتان را ما هم بخاطر داريم. وقتي که خواننده ي محبوبمان با کمترين امکاناتِ ممکن و در سخت ترين شرايط، بهترين و ماندگارترين آثارش را در اختيارتان قرار داد، بخاطر داريم که چطور برايش سنگ تمام گذاشتيد و به جبران، مزد زحماتش را طوري پرداخت کرديد که تنها شرمنده ي دوستان ترانه سرايش نشود.

مگر مي شود گلايه هايش را از ياد برد: «اگر بخواهم حساب کنم پولي که به من داده شد، پول سه قطعه شعرم بود که به شاعرها دادم. من براي اين کارها خيلي سختي کشيدم و هنوز نمي دانم پولي که به من داده شد پول شعرها بود يا تمام کار.» لابد اين ها هم، گوشه اي ست از آن همه کاري که مي گوييد برايش کرده ايد. نه آقاي مهرجويي، حقيقت رنگ نمي بازد، حتي اگر شما با مخاطبينتان صادق نباشيد. کسي که به حق فکر کند نگفته مي داند تنها لطف بزرگ شما در حق محسن چاوشي اعتماد به هنر او و فرصتي بود که آن زمان در اختيارش قرار داريد و کيست که نداند امروز هم توقعتان اين بود پيشنهاد شما را فرصتي همانقدر طلايي و غنيمت بشمارد، بي آن که بخواهد جايگاه امروز خود و هنرش را درنظر بگيرد.

آنچه آن سال ها بر او رفت هم که جاي خود. همين شما را عصباني کرده، آنقدر که چاوشيِ شهره به صبر و سکوت و گذشت را نامرد و قدرنشناس مي دانيد. بدانيد. نگران خوشايند و ناخوشايند فضاي مجازي هم نباشيد که چيزي نخواهيد شنيد جز سکوت. او سال هاست که به اين برخوردها و به اين وضعيت عادت کرده و دوستدارانش را هم عادت داده. آري، هرطور که صلاح مي دانيد اسبتان را بتازانيد. ما تنها گوشه اي نشسته ايم و تماشا مي کنيم تقابل زشت و زيباي هوچي گري و نجابت را. هر چه صداي شما بالاتر، سکوت او سنگين تر و باور ما بيشتر به اين که جنگ آدم ها را ساکت بار مي آورد. نجيب بار مي آورد. بسيار نجيب.




منبع : musiceiranian.ir