بزرگنمايي:
چه خبر -
سوال کاربر
پدرم مدام با مادرم قهر مي کند و هميشه در خانه مان دعواست، به طوري که من و خواهرم کلا از پدرم قطع اميد کرده ايم و با او حرف نمي زنيم. من از اين وضع ناراحتم. چه کنيم؟
پاسخ کارشناس
شما حق داريد از وضع موجود به دليل روابط آشفته والدين تان ناراحت باشيد. آن چه در نتيجه تنش والدين نصيب همه اعضاي خانواده مي شود، ناامني و نااميدي است که به شکل گيري خانواده اي آشفته مي انجامد. در خانواده آشفته، ترس حاکميت دارد و همه به خصوص کودکان، بازنده و قرباني اصلي دعواهاي والدين هستند. در خانواده آشفته همه اعضا به ويژه کودکان، همواره افکار مزاحم دارند و تحت تاثير اين افکار اذيت کننده، بيش برانگيختگي (بي قراري عصبي) گريبانگير همه افراد خانواده مي شود. آن گاه براي فرار از افکار مزاحم و بي قراري هاي عصبي، شاهد رفتارهاي اجتنابي اعضاي خانواده خواهيم بود که قهر، اولين آن است و تداوم آن مي تواند حتي به فرار و طلاق منجر شود. بنابراين قطع ارتباط شما با پدر رفتاري اجتنابي است که به حل مسئله کمکي نمي کند بلکه قهر فرزندان با هريک از والدين باعث احساس گناه و هر احساس گناهي نيز باعث تشديد عصبانيت مي شود.
گفت و گو درباره آسيب هاي دعواي والدين
براي حل وضع نامطلوب و ناامن خانواده که در نتيجه تقابل والدين شکل مي گيرد، به جاي حمايت از پدر يا مادر، بهتر است آسيب شناسي کنيد و ببينيد آيا علت اصلي دعواها، نداشتن مهارت هاي زندگي است يا بيگانگي و ناآگاهي آنان از ايفاي نقش هاي خودشان؟ آيا والدين تان حداقل آشنايي با روان شناسي زن و مرد را دارند؟ عامل اصلي تنش هاي بين زوج ها، مي تواند رشد نيافتگي عقلاني هر کدام از آن ها باشد و دانستن آثار مخرب و آسيب هاي مادام العمر تنش ها و ناامني ها بر فرزندان، براي آن ها لازم است. مهم ترين نياز فرزندان در کانون خانواده قبل از داشتن آسايش، نياز به آرامش است چون در سايه امنيت و آرامش به حداکثر رشد و بالندگي مي رسند.
4 توصيه براي حل مشکل تان
با اين حال، چند توصيه به شما دارم.
1- طرفداري و قضاوت شما در اختلافات والدين يا قهر با هر يک از آنان، نمي تواند به آرامش خانواده منجر شود بنابراين از اين کار خودداري و رابطه خود را با والدين تان حفظ کنيد.
2- به تنش بين والدين نگاه سيستمي داشته باشيد و ايرادات دو طرف را رصد کنيد و متناسب با سن و توان تان، به شکلي غير آمرانه و با رعايت ادب، ريشه اختلافشان را به آنان گوشزد کنيد.
3- مشکلات خانوادگي مانند آتش سوزي است که از يک جرقه شروع مي شود و اگر سريع خاموش نشود، گسترده و خاموش کردن آن هر روز مشکل تر مي شود.
4- براي خاتمه دايمي دعواهاي مزمن و مخرب والدين، حتما آنان را تشويق کنيد تا در اولين فرصت و با ميل و رغبت به يک مشاور خانواده مراجعه کنند مشروط بر اين که در جلسات مشاوره به فکر محکوم کردن طرف مقابل نباشند بلکه با اين هدف در جلسات مشاوره حاضر شوند که سعي در شناسايي ايرادات ارتباطي خود و اصلاح آن داشته باشند.
منبع : khorasannews.com