بزرگنمايي:

چه خبر - علائم نشان‌ دهنده‌ آزار و اذيت اينترنتي نوجوانان

يک نسل پيش، آزار و اذيت‌هاي کودکانه، تا حد زيادي به زمين بازي محدود مي‌شد، اما در قرن بيست و يکم، اين نوع از رفتارهاي هراس‌انگيز و غيرمناسب از طريق يک صفحه نمايش کامپيوتري احتمالا به صورت مجموعه‌اي در نوسان است. آزار و اذيت سايبري ممکن است در فضايي فرازميني در دنياي آنلاين اتفاق بي‌افتد، اما آسيب‌هاي ناشي از آن کمتر از دنياي واقعي نيست.
در حقيقت، آزار و اذيت اينترنتي اغلب در زندگي روزمره کودکان در حال گسترش است و آنچه براي والدين در قرن 21 ضروري است شناخت نشانه‌هاي هشدار دهنده اوليه است.
والدين بدانند حتي تکنولوژي‌هاي هوشمند نيز گاهي در شناسايي علائم آزار و اذيت‌هاي سايبري کند و ناتوانند و به همين علت نشانه‌هاي اوليه با ناراحتي‌هاي معمول در نوجوانان اشتباه قلمداد مي‌شود.
رشد و به بلوغ رسيدن همواره با مشکلاتي روبروست و انتقال به دوره جواني با چشماني بسته و ناآگاه در رسانه‌هاي اجتماعي مي‌تواند حتي بيشتر تهديد کننده باشد. اگر نگران فرزندتان، بويژه فرزند دختر به‌عنوان قرباني آزار و اذيت سايبري هستيد، مهم است که همواره سريع عمل کنيد و آنچه را که مي‌بينيد و حس مي‌کنيد به‌درستي درک و ارزيابي کنيد.
آزار و اذيت سايبري اشکال مختلفي دارد، بنابراين نشانه‌هاي هشدار دهنده اوليه اغلب به طور گسترده‌اي متفاوت است. بعضي از اين نشانه‌هاي هشدار دهنده ممکن است وضعيت تحصيلي فرزندتان باشند: دانش‌آموز يا دانشجويي که ناگهان نمرات او افت مي‌کند يا دانش‌آموزي که قبلا علاقمند و مشتاق براي رفتن به مدرسه بود ممکن است، زمان بيشتري را در خانه بگذارند.
قربانيان آزار و اذيت‌هاي سايبري ممکن است مدرسه را ترک کنند، با دانش‌آموزان ديگر درگير شوند و با مسولين و صاحبان قدرت در آموزشگاه يا بيرون از مدرسه به مشکل برسند. همه اين نشانه‌ها مي‌گويند که نوجوان دچار مشکل شده و نياز به تحقيقات فوري براي تشخيص علل است. والدين بايد همواره به اندازه کافي هشيار باشند و جستجو و تحقيقات بيشتري انجام دهند. آيا علت اصلي اين مشکلات مربوط به آزار و اذيت سايبري است يا چيز ديگري است؟
نشانه‌هاي ديگري از آزار و اذيت‌هاي سايبري، رفتاري هستند. نوجوان ناگهان علاقمندي خود را به تمام فعاليت‌هايي که قبلا برايش لذت‌بخش بوده از دست مي‌دهد، مثل فوتبال يا گروه‌هاي مورد علاقه‌اش را ترک مي‌کند.
ممکن است عادات غذا خوردن يا خوابيدن آنها تغيير کند، ميلي به غذاهاي مورد علاقه شان نداشته باشند. آنها ممکن است استفاده از کامپيوتر را کنار بگذارند، اکانت‌هاي رسانه‌هاي اجتماعي‌شان را ببندند از دوستان آنلاين خود دوري کنند، به مدت زيادي، عکسي از خود به اشتراک نگذارند و سايت‌هاي مورد علاقه‌شان را به‌روز رساني نکنند.
والدين با مشاهده هر کدام از اين علائم هشدار دهنده بايد مراقب سوء‌استفاده‌هاي سايبري باشند و به موقع براي جلوگيري از آسيب‌هاي بيشتر عاطفي، فکري و فيزيکي فرزندان خود اقدام کنند.
آزار و اذيت‌هاي سايبري مي‌تواند پيامدهاي بسيار جدي در دنياي واقعي داشته باشد، تا جايي که باعث اقدام به خودکشي در نوجوانان مي‌شود. زماني‌که با يک مشکل سايبري برخورد مي‌کنيد بدانيد زمان بسيار مهم است، لذا بلافاصله براي کمک گرفتن از مسوولين مدرسه، ديگر اعضاي خانواده و هر کسي که مايل به کمک کردن باشد، اقدام کنيد.

منبع :