بزرگنمايي:

چه خبر - ترسيدن بچه ها از تنها ماندن

سوال کاربر
دختر 11 ساله ام از تنهايي به شدت مي ترسد، به خصوص وقتي با تاريکي همراه باشد. شب ها براي خواب، بايد حتما خواهر بزرگ ترش کنارش بخوابد و دستش را در دست او بگذارد تا مطمئن شود که از کنارش نمي رود. حتي يک بار دچار توهم شد و زبانش براي چند لحظه بند آمد، روز بعد گفت پايين رختخوابم مردي را ديدم که من را دعوا مي کرد که بخوابم!

پاسخ کارشناس
با سلام
مخاطب گرامي توجه داشته باشيد آگاهي از موارد زير مي توانست به من کمک کند تا توصيه هاي دقيق تري به شما بکنم:
سن شروع ترس از تنهايي و تاريکي
نحوه واکنش شما به اين ترس
تعداد دفعات رخداد توهم (ادراک چيزي که وجود خارجي ندارد) و موقعيت هاي بروز آن.
با فرض اين که توهم تنها همين يک بار و در موقعيت تنهايي و تاريکي رخ داده باشد، به کاربستن توصيه هاي زير مي تواند برايتان راهگشا باشد. در غير اين صورت مشورت با متخصص سلامت روان مي تواند به شما کمک کند.

مواجهه تدريجي و گام به گام با تنهايي و تاريکي مي تواند موثر واقع شود. بدين منظور ابتدا به حرف هاي فرزند خود درباره ترس هايش گوش کنيد و در حالي که احساسات او را تاييد مي کنيد، به او اطمينان دهيد مواظبش هستيد؛ مثلا بگوييد: «دخترم ترس تو از تنهايي را درک مي کنم، زمان هايي بوده که خودم هم آن را تجربه کرده ام اما مي توانيم تصميم بگيريم که ترس هايمان را شکست دهيم و از تو مي خواهم به من کمک کني تا با هم اين ترس را شکست دهيم و اين را بدان مامان هميشه مراقب توست، براي شروع از تو مي خواهم با خواهرت در يک اتاق بخوابي؛ اما دست او را نگيري (هيچ گونه تماس فيزيکي)، مطمئنم که از پس آن بر مي آيي.»

در اين مراحل همواره يادتان باشد:
_ پس از موفقيت در هر مرحله به فرزندتان جايزه اي کوچک بدهيد و او را تحسين کنيد. جايزه دادن را به تعويق نيندازيد چون ممکن است اثر مثبت خود را از دست بدهد. با گذشت زمان از دفعات جايزه دادن کم کنيد اما تحسين و تمجيد از رفتار شجاعانه او را متوقف نکنيد.
_ قبل از هرگام، مطابق نمونه براي او شرايط را توضيح دهيد.
_ به حرف هايش گوش کنيد، به احساساتش احترام بگذاريد و از به کار بردن جملاتي مثل تو بزرگ شدي و نبايد بترسي و ... استفاده نکنيد. اين يعني نفي احساسات؛ به جاي آن احساس را تاييد کنيد؛ مثلا بگوييد مي دانم مي ترسي؛ اما مطمئنم مي تواني ترست را شکست دهي.
_ به او اطمينان دهيد که مواظبش هستيد.
_ مراحل را متناسب با توانايي فرزندتان پيش ببريد. مثلا ممکن است متوجه شويد مي توانيد يک گام را حذف کنيد و به طور مستقيم به گامي جلوتر برويد، البته درباره آمادگي وي با او مشورت کنيد و چيزي را به او تحميل نکنيد.
_ در گام بعد، مي توانيد اتاقش را جدا کنيد. ابتدا با خواندن قصه اي آرامش بخش کنارش بمانيد تا خوابش ببرد و بعد اتاق را ترک کنيد. اگر نيمه شب ترسان بيدار شد، به اتاقش برويد، او را آرام کنيد و به او اطمينان دهيد مراقبش هستيد و هر زمان به خواب رفت، به اتاق خود بازگرديد.
چنين مراحلي را مي توانيد در زمينه هاي ديگر تنهايي فراتر از زمان خواب طراحي کنيد و به کار ببنديد.

منبع : khorasnanews.com