بزرگنمايي:
چه خبر -
دختر مورد علاقه ام ازدواج کرد، نمي دانم چه کنم؟
سوال کاربر
پسري 20 ساله‌ام. حدود 4 سال پيش عاشق يکي از دختران فاميل شدم. موضوع را به خانواده اطلاع دادم ولى چون خانواده‌اش از نظر مالى نسبت به ما وضعيت بهتري داشتند، مادرم براى اين که نزد خانواده آن ها تحقير نشود به خواستگاري نرفت و او يک ماه پيش ازدواج کرد. از آن روز به بعد، حال روحي مناسبي ندارم و حتي چندبار دست به خودکشي زده و دچار افسردگى شديد شده‌ام و آن دختر از ذهنم بيرون نمي رود.
پاسخ کارشناس
به احتمال بسيار زياد در مدت 4 سال گذشته روابط عاطفي گرمي با دختر خانم داشته‌ايد يا به‌طور يک‌طرفه و افراطي در تخيلات‌تان وي را همسر خود فرض مي‌کرديد که ازدواج يک ماه پيش وي به شکست عشقي و رواني شما منجر شده و انرژي حاصل از آن در خودزني و افسردگي نمود پيدا کرده‌است.
به روان پزشک مراجعه کنيد
اولين مسئله هشدار به شما و والدين گرامي‌تان، مراجعه به روان پزشک و درمان دارويي افسردگي جدي شماست تا خطر خودزني‌هاي بعدي را کاهش دهد و در نهايت حذف کند. لازم به توضيح است که افسردگي چند علامت جدي دارد که مهم‌ترين آن افکار خودکشي و اقدام عملي به آن است. مرحله بعد روان‌درماني تحت نظر روان شناس باليني است تا احساسات و نگرش‌هاي در خود مانده و مملو از افکار نااميدکننده شما را به مرور ترميم و ميل به زندگي و حتي قابليت و توانايي عاشق شدن مجدد را جايگزين آن کند که اين امر قدري زمان‌بر است؛ بنابراين در حصول بهبودي تعجيل نکنيد و توقع منطقي از روند روان‌درماني داشته‌باشيد.
واکاوي عاشق شدن در 16 سالگي
نکته حائز اهميت ديگر چرايي شکل‌گيري احساس عاشقانه در سن 16 سالگي است که البته چندان نامعمول نيست ولي رخداد آن قدري زود بوده است. ريشه‌يابي خود اين مسئله موجب راهبردهاي درماني متفاوتي مي‌شود؛ براي مثال وجود علل زيستي رواني از قبيل بيش‌فعالي درمان نشده در فرد يا بلوغ زودرس يا حتي وجود پيش‌زمينه انواع اختلال شخصيت يا افسردگي عمده يا علل خانوادگي- عاطفي مانند داشتن پدر کنترل‌گر، سخت‌گير و سرد بودن يا نبود مادر به علل متفاوت از جمله طلاق يا فوت، همگي مي‌تواند مسبب ايجاد انواع روان‌آزردگي و به تبع آن تمايل شديد شما به وابستگي و جذب مهر و محبت به ويژه از سوي جنس مخالف باشد؛ براي مثال در صورت وجود پدر سخت‌گير، کنترل‌گر و سرد، شما نياز داريد روان شناس به شيوه خانواده‌درماني مشکل را حل کند يا در صورت امکان، ميزان سازگاري شما را افزايش دهد. در علل زيستي، دارودرماني اولويت اصلي است و سپس روان‌درماني است.
حتما به متخصص روان‌درماني مراجعه کنيد
نکته بعدي اين که شما هم اکنون به واسطه سن و فشار رواني که به شدت موجب آشفتگي رواني شما شده است، به هيچ وجه نصيحت‌پذير يا مشاوره‌پذير نيستيد. پس مراقب باشيد به متخصص روان‌درماني (روان شناسي باليني) مراجعه کنيد نه مشاور. تشخيص اين امر به راحتي در تابلوي (پروانه تخصصي) همکاران (که در مراکز مشاوره نصب شده) مشخص شده است.
منبع : khorasannews.com