بزرگنمايي:
چه خبر - بيماري کلاستروفوبيا ترانه عليدوستي
ترانه عليدوستي در حساب توئيتر خود به تازگي از ابتلايش به کلاستروفوبيا به صورت حاد خبر داد. اين عارضه اما چه علائمي دارد و فرد مبتلا به آن از چه مشکلاتي رنج مي‌برد؟
اگر مي خواهيد بيشتر بدانيد : افشاگري ترانه عليدوستي درباره بيماري با کلاسش!! عکس
تنگناهراسي يا ترس از محيط بسته يا کلاستروفوبيا به ترس از گير کردن در يک مکان تنگ و راه گريز نداشتن گفته مي‌شود. فرد مبتلا به اين عارضه مثلا سوار آسانسور نمي‌شود يا از ورود به تونل مي‌ترسد و اگر اين كارها را بكند بسيار مضطرب خواهد شد و احساس خفگي خواهد كرد.به عنوان نمونه ترانه عليدوستي اعلام كرده كه به خاطر اين عارضه نمي تواند از اتوبوس يا مترو استفاده كند.
رنج اين عارضه وقتي بيشتر مي شود كه فرد نياز به حضور در چنين مكان‌هايي مانند تصويربرداري امآرآي داشته باشد. فرد مبتلا کلاستروفوبيا فضاي بسته دستگاه امآرآي بسيار وحشت‌آور و ترسناك است. آنها فكر مي كنند در اين مكان ها و شرايط خاص ممكن است از ترس بميرند.
اتاق‌هاي کوچک و يا قفل‌شده، تونل، آسانسور، مترو، جمعيت‌هاي شلوغ هريک به تنهايي مي‌تواند محرکي براي شروع علايم باشد. فردي که در مواجهه با يکي از اين شرايط دچار بروز علايم مي‌شود، معمولاً در مواجه با ساير شرايط نيز دچار اين حالت مي‌شود.
افراد مبتلا به اين فوبيا از قرار گرفتن در فضاهايي که موجب ترس آنها و به وجود آمدن اضطراب در وجودشان مي شود، اجتناب مي‌کنند. برخي همچنين سعي مي‌کنند اين فوبيا را مخفي نگه دارند تا ديگران متوجه نشوند و براي آنها مشکلي ايجاد نشود. برخي افراد که براي اولين بار در يک فضاي بسته دچار حمله اضطرابي مي‌شوند، در آينده اين ترس در آنها شرطي‌سازي مي شود و اين باعث مي شود تا از همه فضاهاي بسته، ترس و هراس داشته باشند.
براي همين اين‌گونه افراد رفتار خاص خودشان را دارند و مثلا به محض ورود به يك مكان دربسته اقدام به باز كردن پنجره‌ها مي كنند يا در نزديك‌ترين صندلي به در ورودي يا خروجي مي نشينند. اگرچه اين رفتارها به آنها آرامش مي دهد اما كل ترس و اضطراب را از بين نمي‌برد.
تنگناهراسي حاداغلب به عنوان يک اختلال اضطراب ديده مي‌شود و مي‌تواند به وحشت‌زدگي منجر شود. بررسي‌ها نشان مي‌دهد که 5 تا 7 درصد از مردم جهان دچار تنگناهراسي هستند ولي تنها درصد کمي از آنها از درمان روانپزشکي برخوردار شده‌اند. علايم اين هراس مي تواند شامل احساس ترس شديد از گيرافتادن و محدوديت، ترس شديد از خفه‌شدن، تمايل شديد به رفتن به مکان ها باز، اضطراب و نگراني، احساس تنگي‌نفس و متعاقب آن نفس‌نفس‌زدن، طپش‌قلب، نفس نفس زدن، غش کردن، تعريق و ضعف و احساس خستگي باشد.
عموماً پديده يادگيري در فرزندان و پايه ژنتيکي، هر دو مي توانند در ابتلا به اين ترس در کودکان مؤثر باشند. به عنوان نمونه اگر کودکي به عنوان تنبيه در حمام يا انباري قرار گيرد و به طور اتفاقي دچار حمله اضطرابي شود ممکن است با پديده شرطي سازي، ترس از فضاي بسته براي هميشه در او به وجود آيد.
درمان تنگناهراسي از طريق دارو درماني، روان‌درماني (حساسيت‌زدايي منظم، غرقه‌سازي، سرمشق‌گيري و تنش کاربردي)، هيپنوتيزم و خانواده‌درماني امکان پذير است. درمان با داروهاي ضداضطراب مانند بنزوديازپين‌ها، بتا بلاکرها و مهارکننده‌هاي مونو آمينو اکسيداز و ساير داروها مانند بوسپيرون امکان پذير است. همچنين مي توان از نوروفيدبک و بيوفيدبک نيز در درمان غير دارويي هراس به عنوان روش مکمل دارو درماني يا در موارد مقاوم به درمان دارويي استفاده کرد.
علايم اصلي : احساس ترس شديد از گيرافتادن و محدوديت،ترس شديد از خفه‌شدن،تمايل شديد به رفتن به مکان‌ها باز،اضطراب و نگراني،احساس تنگي‌نفس
نشانه‌ها: نفس‌نفس‌زدن (تاکي‌پنه)، تپش‌قلب (پالپيتيشن)، تعريق، ضعف
منبع : khabaronline.ir