بزرگنمايي:

چه خبر - خودمان را به آن کوچه زده‌ايم!مصطفي داننده نوشت: حالا که دو هفته‌اي از ماجراي «گورخواب‌ها» گذشته است، کمي راحت تر مي‌شود در اين مورد نوشت. اکثر يادداشت‌ها و موضع‌گيري‌ها در مورد اين حادثه تلخ بيشتر در مورد کم‌کاري‌هايي حاکميت در مورد اين افراد بود. ايرادي‌هايي که اکثرا هم به دستگاه حاکميتي کشور وارد است.در اين ميان تقريبا همه فراموش کرده‌ايم که ما هم در بوجود آمدن گورخواب‌ها نقش داريم.. تا حادثه‌اي در جامعه اتفاق مي‌افتد، انگشت اتهام را به سوي حاکميت مي‌گيريم و آنها را مقصر جلوه مي‌دهيم بدون اينکه به نقش خود اشاره کنيم. به گونه‎‌اي از بيرون به ماجرا نگاه مي‌کنيم که گويي قديساني هستيم که براي اصلاح جامعه پاي به اين دنيا گذاشته‌ايم.
در خلوت کلاه خود را قاضي کنيد. به عنوان يک شهروند وقتي يک معتاد را مي‌بينيد يا وقتي در خيابان فردي را مي‌بيند که در گوشه‌اي خوابيده است، با او چگونه رفتار مي‌کنيد؟

اگر در فاميل خود يک معتاد داشته باشيد با او چگونه رفتار مي‌کنيد؟ معمولا در ميان اقوام تنهاترين افراد معتادها هستند. چون هيچکس حاضر نيست با آنها سخن بگويد و دل به دل آنها بدهد. همه مي‌خواهند او نباشد. همين رفتار باعث مي‌شود اين معتادها پناه به جوي و گور ببرند.

بيايم قبول کنيم رفتار خوبي با معتادها نداريم. هنوز که هنوز است به آنها به عنوان يک متهم نگاه مي‌کنيم نه يک بيمار. همه دوست داريم به دور از معتادها زندگي کنيم. همين نگاه ما شايد باعث شده است اين افراد به گورها پناه ببرند.

گورخواب شده‌اند چون از جامعه طرد شده‌اند. حاکميت در برابر مشکلات آنها مسئول است اما مسئوليت ما کجاست؟

بارها و بارها از کنار افرادي که در خيابان خوابيده‌اند رد شده‌ايم، بدون هيچ توجهي. گويي انگار آدمي که خوابيده است، جدول خيابان است يا حداکثر يک درخت کاج.

خودمانيم در فضاي مجازي حسابي هواي اين افراد را داريم اما وقتي پاي دنياي واقعي به ميان مي‌آيد، همه خود را به آن کوچه مي زنيم.

بگذاريد مثال ديگري برايتان بزنم. ديگر تقريبا همه مردم مي‌دانند ايدز از چه طريقي انتقال پيدا مي‌کند اما هنوز که هنوز است وقتي متوجه مي‌شويم کسي ايدز دارد سعي مي‌کنيم از او فاصله بگيريم تا شايد از طريق دست دادن و يا روبوسي کردن ايدز نگريم.

بياييم قبل از اينکه ديگران را محکوم کنيم، کمي فقط کمي به فکر رفتار خود باشيم. در تمام جهان سازمان‌هاي غير دولتي يا همان(ngo) با کمک دولت وظيفه حل کردن مشکلات اين قشر را به عهده دارند. مردم سعي مي‌کنند خود مشکلات هم شهري‌هاي خود را حل کنند.

باور کنيم که مي‌توانيم خودمان بدون کمک هيچ نهادي جامعه را اصلاح کنيم. فقط کافي است باور کنيم.

منبع: عصر ايران