بزرگنمايي:

چه خبر - مجله همشهري سرنخ: ترانه آرام 11 سال است که تغيير جنسيت داده و حالا در زمينه بازيگري فعاليت مي کند و همچنان جزو فعال ترين ترنس هاي ايران است.

با وارد شدن به آپارتمان کوچک ترانه انگار وارد خانه آدمي مي شوم که کلکسيون پروانه هاي رنگي دارد. پروانه هايي که يک روز مثل خودش بوي پيله بودند و بعد از مدتي مجالس براي پروانگي پيدا کرده اند. براي همه ترنس ها اين پروانه شدن، دير و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد! ترانه بيشتر از 6 سال قبل مهمان سرنخ بود و حالا بعد از اين همه وقت، ملاقات دوباره من براي انجام مصاحبه با ترانه در آپارتمانش شروع مي شود.



خانم تر شدم!

«اون موقع که با هم مصاحبه کرديم، روي پله 6 وايساده بودم، الان روي پله دوازدهمم! خيلي زود مي رسم به پله بيستم.» راست مي گويد: ديگر خبري از آن رنگ موهاي تند و آراش هاي غليظ نيست، عکس هايش را اغراق شده به ديوار نکوبيده، انگار ديگر دليلي نمي بيند که چشمان خودش را پشت لنز هاي آبي و سبز پنهان کند. او حتي ديگر رفتارهايش هم خانمانه تر شده و اين را مي توان از چيدمان خانه اش هم فهميد.

کلاه گيس هاي رنگارنگ بارشان را از خانه او بسته اند و رفته اند. موهايش را بلند کرده و همان خوشحالش مي کند؛ باور کرده ديگر نياز به کلاه گيس ندارد. خانه اش آرامشي زنانه گرفته. دکور عوض شده اما هنوز هم ترانه يک چيز قديمي در خانه اش دارد؛ کلي شمع و کتاب که رفقاي او هستند. همه اينها نشان مي دهد که ترانه در همه اين سال ها چقدر بزرگ شده و چقدر آن طور که دوست داشته زندگي کردهاست. بعد از اينکه در سال 91 مريم ملک آرا فوت کرد، ترانه به شناخته شدن ترين ترنس ايراني تبديل شد. او براي همه همايش ها و سمينارها، پايان نامه هاي دانشجويي و خيلي چيزهاي ديگر پيشقدم است. هرچند به قول خودش دوستان ترنسش آنقدر که بايد او را دوست ندارند.

اعتماد به نفسم بالاست

هنوز هم با گذشت اين همه سال از شکسته شدن تابوي تغيير جنسيت که با تلاش ترانه و امثال او شکل گرفت، خيلي ها هستند که دل شان نمي خواهد جلوي دوربين بيايند و درباره زندگي شان صحبت کنند و شايد ترانه را بتوان تنها کسي ناميد که اين قدم را براي عادي تر شدن حضور ترنس ها در جامعه برداشته است. از او مي پرسم چطور مي شود که تو اينقدر همه چيزت رو است: «فکر کنم اعتماد به نفسم خيلي بالاست».

مي خندد و ادامه مي دهد:«به نظرم پنهان کردن ندارد، ما سال ها تلاش کرديم براي اينکه به ديگران بفهمانيم جنسيت مان آن چيزي نيست که شما مي بينيد. بعد از کلي تلاش و طرد شدن، تصميم به تغيير جنسيت گرفتيم.

حالا که خانواده راضي هستند، خودمان هم در قالبي که دوست داريم زندگي مي کنيم چرا بايد همه چيز را پنهان کنيم؟ من براي همين که پنهان نباشم تغيير جنسيت را انتخاب کردم وگرنه مي توانستم مثل قبل همانطور که تا 23 سالگي زندگي کرده بودم، زندگي ام را ادامه بدهم.»

اعتماد به نفس داشتن و خود را پنهان نکردن، براي ترانه همان چيزهايي بود که او را به سمت بازيگري کشاند، با اينکه به قول خودش 7 سال حضورش در کارگاه بازيگري يکي از قديمي ترين کارگردان هاي ايران، نتيجه اي جز اتلاف وقت براي او نداشت، اما توسط يکي از بازيگران به شکل جدي وارد عرصه بازيگري شد: «با رفت و آمدهايي که به محافل هنري داشتم آقاي کيانوش گرامي را ديدم. ايشان وقتي متوجه علاقه شديد من به بازيگري شد، من را براي حضور در کار معرفي کرد. تا الان 4 تله فيلم بازي کرده ام و منتظر عقد قرارداد يک فيلم سينمايي با موضوع ترنس ها هستم. اين فيلم سينمايي همان پله بيستم است که گفتم. من عاشق اين کار هستم و از حضور در آن لذت مي برم.»

فعاليتم بيشتر شده است

ترانه از جايش بلند مي شود، مي رود سمت ميز کارش و عکس هايي که در پشت صحنه فيلم ها با بازيگراني مانند بهنوش بختياري، بهاره رهنما، شايسته ايراني و... انداخته را نشانم مي دهد. بالاي ميز کارش کلي کاغذ رنگي چسبانده و کارهايش را ليست کرده است.هر روز ساعت ها پشت ميز مي نشيند و کانال تلگرام و سايتش را اداره مي کند و اگر دوستانش از او سوالاتي داشته باشند، شروع مي کند به پاسخ دادن. مي گويد يک روز بهنوش بختياري را پشت صحنه يک کار ديده و چند ساعتي با هم درباره ترنس ها گپ زده اند. بعد از آن بود که اين بازيگر نزديک به 8 ماه به عنوان سفير ترنس ها فعاليت کرد، اما از آنجا که دغدغه هاي زيادي داشت نتوانست کارش را ادامه بدهد، براي همين کنار کشيد.

«چند ماهي است که فعاليت هايم در گروه هايي که با دوستان ترنسم داريم چند برابر گذشته شده است. اگر سر کار نباشم، وقتي بيدار مي شوم تا شب نزديک به 5 ساعت زمان مي گذارم و با بچه ها در حال صحبت کردن هستم. کساني که تغيير جنسيت نداده اند و مردد هستند را راهنمايي مي کنم و به آنهايي که تغيير جنسيت داده اند اما هنوز درگير مشکلات هستند، دلداري مي دهم. اين تنها کاري است که از دستم بر مي آيد.»



از خودم راضي نبودم

ترانه که تا 23 سالگي، نامش امير بود مثل خيلي از ترنس ها از زمان کودکي لباس هاي دخترانه مي پوشيد. او هم وقتي تصميم گرفت تغيير جنسيت بدهد مانند خيلي هاي ديگر، مشکلات زيادي را پشت سر گذاشت؛ از راضي کردن خانواده تا اطلاعات کم و گنگي که از وضعيت بعد از تغيير جنسيت داشت. همين ها باعث شد ترانه تصميم بگيرد تحقيقات ميداني اش را در زمينه ترنس ها بيشتر کند و با ساخت يک مستند خودش و دوستانش را به مردم بيشتر بشناساند: «سال ها قبل يک اکيپ تشکيل دادم و شروع کردم به تحقيق.

در بين راه با شراره عطاري آشنا شدم. شراره پيشنهاد ساخت يک مستند را داد، من هم قبول کردم. اين تنها کاري بود که مي شود به واسطه آن ديد جامعه را عوض کرد.» رفت و آمدها و فعاليت هايي که ترانه و بقيه ترنس هاي پرکار و فعال براي خودشان انجام دادند باعث يک اتفاق خوب شد: «خستگي من و بقيه کساني که در اين زمينه فعاليت کردند زماني از تن مان رفت که بعد از پخش مستند، مجلس براي درمان هر تي اس مبلغ 5 ميليون تومان تصويب کرد که اين، خبر خوبي براي ما بود.»

با امير خداحافظي کردم

شرايط در دوره هايي از زندگي براي ترانه هم مانند ديگر ترنس ها سخت شد. او مي توانست در قالب مردانه اش بماند و به زندگي ادامه بدهد اما تصميم اين زن، چيز ديگري بود؛ چيزي که او را مجاب کرد با تمام خوبي ها و بدي هاي زندگي امير، با او خداحافظي کند و به سمت «ترانه» شدن قدم بردارد.

«تازه 11 سال است که مي توانم نفس بکشم. تا قبل از اين، نفس کشيدن براي من خيلي سخت بود. مدام احساس تنگي نفس داشتم. البته طبيعي است که بعد از عمل، خيلي از ما دچار افسردگي مي شويم.»



افسردگي اي که ترانه از آن حرف مي زند و دلايلي که از آن صحبت به ميان مي آورد کمي طبيعي است: «از آنجا که فرد ساعت ها زير عمل جراحي مي ماند، طبيعتا افسرده مي شود اما منظور من از افسردگي اتفاقي است که بعد از عمل مي افتد. بچه هاي ترنس قشري هستند که تمام نگاه ها را روي خودشان مي بينند و همين مساله، گمراهشان مي کند که بعد از عمل قرار است همه دنيا فقط به آنها نگاه کنند، در حاليکه اينطور نيست. بعد از عمل آنها به يک فرد طبيعي تبديل مي شوند که قرار نيست همه نگاه ها را به سمت خودشان بکشانند و يک زندگي رويايي بسازند.

يک مساله ديگر هم ماجراي بچه دار شدن از طريق طبيعي است که خوب امکانش براي هيچکدام از ما وجود ندارد. کسي که قصد دارد تغيير جنسيت بدهد بايد با اين مسائل کنار بيايد.»

مادر نمي شويم

اين ناتوان بودن از مادر شدن را آن قدر تلخ به زبان مي آورد که غصه ام مي گيرد. خودم را مي گذارم جاي او با تمام احساس زنانه اي که دارد. حس تکان خوردن يک موجود در وجود هر زني، شايد ناب ترين اتفاق زندگي اش را رقم بزند اما ترنس ها ممکن نيست اين حس را تجربه کنند، تنها راهي که در پيش دارند به سرپرستي گرفتن يک کودک از بهزيستي است.

ترانه چندباري تا پاي ازدواج رفت اما هيچوقت لباس عروسي به تن نکرد. سال ها قبل که با او صحبت کردم خيلي دلش مي خواست ازدواج کند، اما اين روزها يک «نه» غليظ، جوابي است که او به سوالم مي دهد: «چند بار تا الان خواستگار جدي داشتم.

اغلب هم آدم هاي معمولي بودند و خودشان با تغيير جنسيت من مشکلي نداشتند اما مشکل خانواده ها بودند. يک بار تا پاي سفره عقد رفتيم اما وقتي خانواده طرف فهميدند مراسم به هم خورد. از همان موقع تا الان مسير زندگي ام را عوض کردم و ديگر دلم نمي خواهد ازدواج کنم.»



ترنس هاي موفق زيادي داريم

يکي از اتفاقاتي که باعث مي شود مردم جامعه نظرشان نسبت به ترنس ها مساعد نباشد، نوع پوشش و رفتاري است که تعداد بسيار اندکي از اين افراد براي خودشان انتخاب مي کنند و جمعيت عظيمي از دوستان خودشان را با اين حرکت در نگاه مردم زير سوال مي برند: «من هم قبول دارم که يک عده بسيار کمي که شايد 20 درصد از کل جمعيت ما را تشکيل مي دهند رفتار نامناسبي داشته باشند اما بقيه ترنس ها به شکل کاملا معمولي، بدون اينکه حتي در نگاه ديگران، متفاوت جلوه کنند زندگي خودشان را دارند و اتفاقا آدم هاي موفقي هستند، از پزشک گرفته تا وکيل پايه يک دادگستري و استاد دانشگاه. نبايد از روي آن عده اندک، درباره بقيه تصميم گيري و قضاوت کرد.»

توصيه هاي زني که 11 سال است متولد شده، به خانواده هاي بچه هاي ترنس

در اين تصميم بزرگ، همراه شان باشيد

قبول اين شرايط براي خيلي از پدر و مادرها سخت و غيرقابل باور است اما خانواده تران چنين مشکلي با فرزند ترنس شان نداشتند و شايد به همين دليل است که او اينقدر در کار و زندگي اش موفق شده و «ترنس» بودن را انگي نمي داند که لازم باشد آن را پنهان کند. «زماني که تصميم به تغيير جنسيت گرفتم نزديک عيد 83 بود. همه در خانه جمع بودند. آمدم و در حضور تمام فاميل گفتم از قالبي که در آن زندگي مي کنم راضي نيستم و قصد تغيير جنسيت دارم کسي از شنيدن اين حرف شوکه نشد اما پدربزرگم با پيشنهاد خريد خانه و خرج يک عروسي مجلل تصميم داشت جلوي من را بگيرد که البته موفق نشد.»

متاسفانه تعداد زيادي از خانواده ها زماني که متوجه مي شوند فرزندشان ترنس است شروع مي کنند به سرزنش کردن او. وقتي مي بينند او باور دارد که ترنس است از هراس اينکه آبروي شان نرود، او را از خانه و خانواده طرد مي کنند.

بعضي ها هم بعد از عمل جراحي، به اشتباه فرزند ترنس شان را از ديد اقوام و دوستان پنهان مي کنند در حالي که همراهي خانواده بهترين موهبتي است که اين افراد به آن نياز دارند.»