بزرگنمايي:

چه خبر - آنچه از دوران نامزدي نمي دانيد

آشنايي خانواده ها براي ازدواج فرزندان، از آن رويدادهايي است که نياز به آگاهي هاي حقوقي دارد. باورهاي غلط و بي اطلاعي از قلمرو حقوقي روابط، منجر به اختلاف و گاه طرح شکايت هايي مي شود که حتي ممکن است از همان مراحل ابتدايي آشنايي و خواستگاري آغاز شود.
نا آگاهي مردم از مسائل قضايي و حقوقي در سطح جامعه موجب تشکيل پرونده هاي قضايي غيرضروري، سردرگمي مردم در محاکم قضايي و در نهايت افزايش جمعيت کيفري زندانها شده است، لذا ارتقا سطح آگاهيهاي حقوقي، ضمن صرفه جويي در وقت و هزينه مردم، بار دستگاه قضايي را نيز کاهش خواهد داد.
عقد نکاح موقت و دائم، مهريه، نفقه و حضانت و ساير وقايع حقوقي، داراي اثراتي است که بي اطلاعي خانواده ها، زمينه دردسرهاي بزرگ و حضور در دادگاه ها را فراهم مي کند.
دوران نامزدي که با هدف آشنايي بيشتر طرفين در نظر گرفته مي شود، هر يک، ديگري را براي تشکيل زندگي آرام و تفاهم آميز محک مي زند. خانواده هاي متشرع با محرم کردن دختر و پسر، شرايط اين آشنايي را در محيطي مناسب تر فراهم مي کنند. هر چند اين دوران هيچ منع اخلاقي، قانوني و شرعي ندارد و براي آشنايي و محکم کردن پايه هاي زندگي مشترک ضروري به نظر مي رسد اما اين احتمال که طرفين در اين دوره به جمع بندي مشترکي نرسند، وجود دارد و هر يک از آنها يا هر دو از ازدواج انصراف مي دهند. در اين صورت، در قبال يکديگر از حقوق و تکاليفي برخوردارند.

بيشتر بدانيد : عاشقانه هاي جنسي دوران نامزدي!!

يکي از بسترهاي مهم براي تامين استقلال دختر و پسر و جدايي تدريجي آنها از خانواده که سال ها در آن زندگي کرده و انس گرفته اند، دوران نامزدي است. طرفين با انس و همدلي و گذشت و ايثار، ناديده گرفتن ناملايمات و ناهماهنگي را تمرين مي کنند.
اين دوران، بهترين زمان براي کنار گذاشتن خودخواهي هاست. والدين نيز خود را براي دوري آنها آماده مي کنند و مجالي براي برپايي مراسم و آماده کردن مقدمات مي يابند. دوران نامزدي، فرصت طلايي شناخت ماهيت و شخصيت واقعي فرد مقابل در يک فرآيند ارتباطي غيررسمي است. رفت وآمدها، خلوت ها و تعاملات بيشتر، لايه هاي پنهان شخصيت فرد را بيش از بيش نمايان مي سازد.
در اين دوره تعارفات و احياناً ظاهرسازي و نقش بازي کردن ها، رنگ باخته و انتقاد و اعتراض ها رخ مي نماياند. شايد بهترين راه در کنار جمع بندي طرفين و خانواده هاي آنها، استفاده از نظر مشاور براي امکان ادامه ارتباط است.

همانطور که گفته شد، در بسياري از موارد بعد از خواستگاري، خانواده دختر با اجراي صيغه محرميت تلاش مي کنند روابط دختر و پسر در چارچوب شرع قرار گيرد، در حاليکه اين اصطلاح عرفي بوده و در قانون همان نکاح موقت ناميده مي شود. بسياري از خانواده هاي متشرع، بدون اطلاع از اثرات حقوقي محرميت که در قانون همان نکاح موقت خوانده مي شود، ناخواسته با مشکلاتي روبرو مي شوند.
خانواده ها براي نکاح موقت، مبلغ ناچيزي براي مهريه تعيين مي کنند که با پايان يافتن دوره محرميت، طرفين مي توانند براي نکاح دائم اقدام کنند.
مشکل از آنجا آغاز مي شود که مرد به دلايلي با جاري شدن نکاح دائم مخالفت مي کند. با اين امتناع، خانواده دختر متضرر شده و با دريافت مهريه ناچيز، دختر به خانه پدر برمي گردد. چه بسا در طول مدت نکاح موقت، زوجيت نيز واقع مي شود.
شکل دوم اين خسارت زماني است که خانواده دختر با دريافت مهريه اصلي، با نکاح موقت موافقت مي کند. در اين صورت نيز اگر دختر از نکاح دائم امتناع ورزد، ضرر متوجه مرد خواهد شد و در مقابل مدت محدود اين نکاح موقت، مرد متقبل پرداخت مهريه اي سنگين خواهد شد.
اين شرايط احتمالي براي هر دو طرف نکاح قابل وقوع است و از نظر قانوني نيز نمي توان هيچ يک را ملزم به نکاح دائم کرد. بنابراين خانواده ها بايد بدانند صيغه محرميت اصطلاح عرفي است در حاليکه قوانين نکاح موقت بر آن حاکم است و بايد با تعهدات اين نکاح و اثرات حقوقي آن آشنا باشند.

در خواستگاري، توافق پسر و دختر و يا خانواده هاي دو طرف درباره زناشويي آتي ايجاد تعهد و رابطه زناشويي نمي کند، زيرا طبق ماده 1035 قانون مدني وعده ازدواج، ايجاد علقه زوجيت نمي کند، اگرچه تمام يا قسمتي از مهريه که بين طرفين براي موقع ازدواج مقرر شده است، پرداخته شده باشد.
بنابراين هر يک از زن و مرد، مادام که عقد نکاح جاري نشده است، مي تواند از وصلت امتناع کند و طرف ديگر نمي تواند به هيچ وجه، او را مجبور به ازدواج يا از جهت صرف امتناع از وصلت، مطالبه خسارتي کند؛ پس نامزدي قراردادي جايز است.
نامزدي قراردادي است که طرفين مي توانند آن را فسخ کنند و تا زماني که عقد ازدواج منعقد نشده است نمي توان دو طرف را ملزم به زندگي زناشويي دانست و وعده هايي که عرفا در مراسم بله برون بين خانواده ها تبادل مي شود، ارزش سند رسمي ندارد.

زن و مرد براي استحکام روابط عاطفي در دوران نامزدي، براي يکديگر هدايايي تهيه مي کنند که عرف نيکويي است. اما در شرايطي که آشنايي به ازدواج منتهي نشود، طرفين براي تبادل اين هدايا ممکن است با مشکلاتي مواجه شوند.
ماده1037 و 1038 قانون مدني در اين مورد مي گويد اگر عين هدايا موجود باشد در صورت به هم خوردن نامزدي، مي تواند آن را استرداد کند چرا که با بهم خوردن وصلت، علت هديه هم از بين رفته است.
در مورد هداياي تلف شده دو فرض قابل تصور است. اگر هديه از اشياء مصرف شدني باشد يعني چيزهايي که معمولا نگه داشته نمي شود مانند موادغذايي، عطر و مانند آن، هديه دهنده حق مطالبه قيمت را ندارد.
اما اگر از اموال مصرف نشدني باشد مانند ساعت، پارچه و امثال آن، هديه دهنده مي تواند مطالبه قيمت کند؛ مگر هديه بدون تقصير گيرنده تلف شده باشد. تقصير شامل تعدي و تفريط مي شود و تشخيص آن با عرف است يا موردي که به هم خوردن نامزدي ناشي از فوت يکي از نامزدها باشد.
در موردي که يکي از طرفين، نامزدي را بدون علت موجه بهم زده باشد، هديه دهنده مي تواند از او مطالبه خسارت کند.

بيشتر بدانيد : رازهايي دخترانه براي جذب مردان در دوران نامزدي

بيشتر بدانيد : در دوران نامزدي لطفا زن و شوهر واقعي نباشيد!!

بيشتر بدانيد : مراقب اين نشانه هاي خطرناک در دوران نامزدي تان باشيد

منبع : khorasannews.com