بزرگنمايي:

چه خبر - بروز 40 درصد مرگ‌ها پيش از 70 سالگي

دکتر علي مطلق رئيس اداره سرطان وزارت بهداشت با بيان اينکه سرطان، ديابت، بيماري‌هاي قلبي و عروقي و بيمارهاي مزمن تنفسي چهار بيماري غيرواگير هستند که در عوامل خطر مشخصي مانند تغذيه نامناسب، استفاده از سيگار و دخانيات، استفاده از الکل و فعاليت بدني کم، ريشه دارند، گفت: اين بيماري‌ها بيش از دوسوم علل مرگ‌ومير در جهان را به خود اختصاص مي‌دهند. بر اين اساس اگر کل مرگ‌هايي که سالانه در جهان اتفاق مي‌افتد 56 ميلون نفر باشد، 68 درصد آن در اثر بيماري‌هاي غيرواگير است.
وي با بيان اينکه 40 درصد از اين مرگ‌وميرها پيش از 70 سالگي اتفاق مي‌افتد و مرگ زودرس ناميده مي‌شوند، افزود: سرطان در صدر علل مرگ‌وميرهاي زودرس در سال 2012 قرار داشته است. البته دليل اين موضوع بروز بيشتر سرطان به دليل افزايش اميد به زندگي است.

طبق گزارش‌هاي کشوري مربوط به سال 93، شايع‌ترين سرطان‌ها در ايران در زنان، سرطان پستان بوده که بيشترين ميزان بروز را دارد و سرطان‌هاي دستگاه گوارش مانند سرطان روده بزرگ و سرطان معده در مراتب بعدي قرار ميگيرد. به جز سرطان‌هاي پوستي، به طور متوسط از هر 100 هزار نفر ١٣٠ نفر از زنان به سرطان مبتلا مي‌شوند. در عين حال بايد توجه کرد که ميزان بروز سرطان در مردان بيش از زنان است و بر اساس آمار ١٥٧ نفر از هر 100 هزار نفر در مردان به سرطان مبتلا ميشوند و سرطان معده هم در راس سرطان‌هاي مردانه قرار مي‌گيرد.
رييس اداره سرطان وزارت بهداشت با بيان اينکه متوسط جهاني بروز سرطان به ترتيب در مردان و زنان 205 و 165 نفر از هر 100 هزار نفر است، گفت: اين آمار نشان ميدهد ميزان بروز سرطان در ايران کمتر از ميزان جهاني است. نکته قابل اهميت اين است که بروز سرطان هم در ايران و هم در جهان رو به افزايش است. يعني اگر در سال 2012 ساليانه 14 ميليون نفر به سرطان مبتلا مي‌شدند، اين عدد تا سال 2030 به 25 ميليون نفر خواهد رسيد و ميزان مرگ‌ومير ناشي از اين بيماري نيز از هشت ميليون نفر به 13 ميليون نفر افزايش خواهد يافت؛ چراکه با افزايش بروز سرطان، ميزان مرگ‌ومير ناشي از آن هم به همان نسبت بيشتر مي‌شود.
مطلق درباره وضعيت بروز سرطان در ايران نيز گفت: در سال ١٣٩٣، حدود ١١٢ هزار مورد سرطان در کشور داشته‌ايم و طبق برآوردهاي سازمان جهاني بهداشت پيش‌بيني مي‌شود که اين عدد تا سال 2030 به 155 هزار نفر خواهد رسيد (هر چند پيش بيني ما بيش از اين است) و ميزان مرگ‌ومير ناشي از اين بيماري هم از 55 هزار نفر به 100 هزار نفر افزايش پيدا خواهد کرد.
وي با بيان اينکه مهم‌ترين دلايل بروز و افزايش سرطان در ايران و کشورهاي در حال توسعه ، افزايش سن اميد به زندگي است، ادامه داد: در جهان در سال 2012 اميد به زندگي 71 سال بوده، اما در ايران 74 سال. حال اگر اين ميزان اميد به زندگي در ايران را با سه دهه گذشته مقايسه کنيم، مي‌بينيم که در گذشته ميزان اميد به زندگي ايرانيان 58 سال بوده، اما اکنون به 74 سال رسيده است. بايد توجه کرد که در اين سنين احتمال بروز سرطان افزايش پيدا مي‌کند. علاوه بر عامل افزايش اميد به زندگي، دو عامل ديگر يعني شيوه زندگي ناسالم و عوامل محيطي هم در بروز و افزايش ابتلا به سرطان موثرند. به عنوان مثال بر اساس مطالعاتي که هر دو الي سه سال در کشور انجام مي‌شود و بر اساس نمونه‌گيري بين 30 تا 40 هزار نفر، مشخص شده که تقريبا ٨٣ درصد جمعيت کشور کمتر از پنج وعده ميوه و سبزيجات مصرف مي‌کنند. اين درحالي است که مصرف ميوه و سبزي يکي از عوامل حفاظت‌کننده در برابر بروز سرطان است. همچنين حدود ٦٠ درصد جمعيت کشور فعاليت بدني کمي دارند و اضافه وزن هم در بيش از ٦٠ درصد زنان و بيش از 50 درصد مردان ديده مي‌شود. ميزان کلسترول بالا نيز در حدود يک چهارم جمعيت بالغين کشور ديده مي شود که از عوامل بروز سرطان است. بنابراين وقتي شيوه زندگي ناسالم داشته باشيم بايد انتظار افزايش سرطان را هم داشته باشيم.

مطلق با اشاره به برخي عوامل محيطي موثر بر بروز سرطان نيز گفت: متاسفانه عوامل محيطي هم در ايران شرايط خوبي ندارند. به‌طوريکه ميزان مصرف انرژي در ايران به ازاي هر يک نفر 2800 کيلوگرم است؛ در حاليکه متوسط جهاني آن 1900 کيلوگرم است. همچنين ميزان ذرات معلق در يک متر مکعب از هواي شهرهاي بالاي 100 هزار نفر جمعيت در ايران، 115 ميکروگرم است که متوسط جهاني آن 60 است. متاسفانه در زمينه عوامل محيطي و شيوه زندگي، وزارت بهداشت نقش زيادي ندارد و نمي‌تواند به تنهايي اين عوامل را کنترل کند، بلکه نيازمند همکاري ساير سازمان‌هاي دولتي و غير دولتي است و عزمي ملي براي کنترل اين بيماري مي‌طلبد.
3000 ميليارد هزينه مستقيم براي سرطان
وي درباره هزينه‌هاي سرطان نيز گفت: در سال 2010 ميلادي ميزان هزينه‌هاي سرطان در جهان 1160 ميليارد دلار بوده که رقم بسيار بالايي محسوب مي‌شود و معادل دو درصد توليد ناخالص جهاني است. بر اين اساس هزينه‌هاي سرطان حدود 20 درصد از هزينه‌هاي بيماري‌هاي قلبي-عروقي که اولين عامل مرگ‌ومير در جهان هستند، بيشتر است. اين موضوع نشان مي‌دهد که سرطان نيازمند توجه و مديريت هزينه است. در ايران طبق برآوردهاي ما حداقل 3000 ميليارد تومان هزينه مستقييم براي سرطان وجود دارد و مجموعه هزينه‌هاي مستقيم و غيرمستقيم سرطان هم بيش از 10 هزار ميليارد تومان در سال است.
در سطح جهاني اعلام شده که اگر کشورها در زمينه کنترل سرطان برنامه‌ريزي کنند، مي‌توانند 100 تا 200 ميليارد دلار از هزينه‌هاي اين بيماري را کاهش دهند. اين عدد بسيار قابل توجه است. با مديريت هزينه در ايران نيز مي‌توانيم رقمي بالغ بر 150 تا 300 ميليارد تومان را ذخيره و صرفهجويي کنيم.
وي با بيان اينکه سرطان اگر درست مديريت و درمان شود، مي‌تواند يک بيماري مزمن و کمتر کشنده باشد، اظهار کرد: در وزارت بهداشت برنامه ملي مديريت سرطان را براي بهبود نتايج درمان اين بيماري در دستور کار داريم که چهار جزء اصلي شامل پيشگيري از بروز سرطان، تشخيص زود هنگام سرطان، درمان سرطان و مراقبت هاي تسکيني دارد. يک سري فرآيندهاي پشتيبان هم مانند توسعه زير ساخت‌ به منظور کاهش فاصله بين تشخيص و درمان سرطان، مديريت منابع مالي و توسعه پژوهش و ثبت سرطان بايدفراهم باشند تا سرطان به درستي مديريت شود.
مطلق با بيان اينکه در زمينه نيروي انساني مورد نياز براي مراقبت‌هاي تسکيني و جراحي سرطان بايد قوي‌تر و گسترده‌تر اقدام کنيم، افزود: يکي از مهم‌ترين اقداماتي که بايد انجام شود، مديريت نظام اطلاعاتي و ثبت است. البته نظام ثبت سرطان از سال 82 در کشور وجود دارد که ما در طي پنج سال گذشته آن را ارتقاء داده‌ايم. بايد توجه کرد که بدون داشتن اطلاعات درست و از اين رهگذر نظارت کافي بر روند تشخيص و درمان سرطان، در کنترل اين بيماري موفق نخواهيم بود.

منبع: isna.ir