بزرگنمايي:

چه خبر - 3 سال براي آزادي صيادان تلاش کرديم

حدود سه سال و نيم پيش لنج صيادان و ماهيگيران در آب‌هاي آزاد توسط دزدان دريايي سومالي ربوده شد. پس از اين حادثه تعدادي از صيادان نجات يافته و تعدادي به دليل شرايط سخت اسارت جان باختند.
به تازگي چهار نفر از صيادان سيستان و بلوچستاني که يک نفر از آنان کنارکي و سه نفر ديگر از شهرستان ايرانشهر بودند به همت سربازان گمنام امام زمان (عج) از چنگ دزدان دريايي سومالي رهايي يافتند و به ايران بازگشتند.
بازگشت اين صيادان شور و شعف خانواده هاي صيادان و مردم را به همراه داشت .
در مدت اسارت اين افراد، پروين صباحي همسر يکي از صيادان به نام جمال الدين دهواري به عنوان نماينده خانواده هاي اسرا با رسانه ها و وزارت امور خارجه رايزني مي‌کرد و پيگير وضعيت صيادان بود و از طرفي هم صداي خانواده هاي اين صيادان بود و در جمع آوري کمک و راهنمايي خانواده هاي آنان پيشتاز بود که متاسفانه همسر او در جمع صيادان آزاد شده نيست و همچنان همسرش به همراه سه صياد ديگر سيستان و بلوچستاني در اسارت دزدان دريايي سومالي است.
پروين صباحي گفت: آزادي اين صيادان بسيار خوشحالم کرد، من از نزديک شاهد مشکلات و رنج‌هاي اين خانواده ها بودم و خودم هم جزيي از اين خانواده‌ها هستم و کاملا خوشحالي شان را درک مي‌کنم و براي‌شان خوشحالم و اميدوارم همسر من و باقي صيادان هم آزاد شوند و به خانه برگردند.
در اين سه سال تلاش هاي زيادي براي آزادي صيادان ربوده شده انجام داديم و در ابتدا کمپيني براي آزادي آنان داشتيم که به دليل سوء استفاده‌هاي دزدان دريايي از رسانه‌اي شدن اين موضوع و بالا بردن مبلغ درخواستي شان مجبور به بستن اين کمپين شديم.
وي درباره وضعيت معيشتي خانواده گفت: از همان زماني که همسران‌مان اسير شدند پيگير وضعيت خانواده‌هاي‌شان بودم و بعد از درخواست دولت ليست خانواده ها را به کميته امداد امام خميني(ره) دادم و خانواده‌هاي کنارکي تحت پوشش کميته قرار گرفتند و از خانواده‌هاي صياداني که در ايرانشهر زندگي مي‌کردند هم خواستم که به کميته امداد ايرانشهر بروند و تحت پوشش قرار بگيرند.
با وزارت خارجه در ارتباط هستيم و به ما گفتند پيگير آزادي ساير صيادان هستيم و بايد صبر کنيد.
دزدان دريايي هر سال مبلغ درخواستي‌شان را براي آزادي صيادان بيشتر مي‌کنند؛ سال اول از ما 150 هزار دلار خواستند و در آخرين تماسي که چهار روز پيش با همسرم داشتيم گفتند که بايد 400 هزار دلار پرداخت کنيم تا آزادشان کنند.
مسئولان با پرداخت پول مشکلي ندارند اما هيچ رابط و سفارتي در سومالي براي ايجاد رابطه نيست و طرف حساب‌مان دزداني هستند که هيچ منطقي ندارند.
به گفته پروين ، همسرش در آخرين تماسي که با او داشته از سختگيري کمتر دزدان دريايي به دليل ماه رمضان در روزهاي اخير خبر داده است .
وي درباره زندگي شخصي و فرزندانش گفت: سه فرزند دختر دارم و من هم تحت پوشش کميته امداد هستم و براي تامين خرج زندگي ام خياطي مي‌کنم و روزگارم را مي گذرانم. دخترانم مدام بهانه نبود پدرشان را مي‌گيرند و مي گويند کاش پدرمان آزاد مي‌شد و مشکلاتمان را حل مي‌کرد. دختر بزرگم براي رفت و آمدهايش مشکل دارد و در اين سن نياز به حضور پدرش دارد و جاي خالي او را هميشه حس مي کند .
خيلي خوشحالم که چراغ اميد خانه‌هاي اين چهار صياد روشن شد و سرپرست‌شان به خانه بازگشت اما از تمامي رسانه ها و دولت مي‌خواهم چهار صياد باقيمانده در دست دزدان دريايي را فراموش نکنند و پيگيري آزادي‌شان باشند تا لبخند به لبان فرزاندان من هم بازگردد.

عابده کوسل همسر شير محمد تابه زر ، صيادي که به همراه سه صياد ديگر روز پنجشنبه هفدهم خرداد آزاد شد، هم گفت: از آزادي همسرم خيلي خوشحالم. باورم نمي شود که آرزوي ديدار همسرم بر دل فرزندانم نماند و بالاخره پدرشان را بعد از چند سال دوري مي بينند.
در اين چند سال سختي هاي زيادي کشيديم؛ سه فرزند دارم و در خانه پدرم زندگي مي‌کنيم، پدر و برادرم هم تنگ دست هستند و هرچه سر سفره شان بود به من و فرزندانم هم مي دادند و کمک‌مان مي کردند.
عابده و فرزندانش در اين مدت تحت پوشش کميته امداد بوده اند اما به‌گفته خودش حمايت خاصي نشده اند و تنها کارت حمايتي اين نهاد را دريافت کرده اند.
منبع درآمدمان تا زماني که همسرم در کنارمان بود صيادي بود و الان با توجه به اتفاقي که افتاد از صيادي مي ترسيم و دريا رفتن مشکل است .
وي درباره احساساتش بعد از آزادي همسرش گفت: خدا را شکر که چشم‌مان دوباره شيرمحمد را مي بيند، همين که در شهر باشد و کنارمان باشد برايم کافيست و براي ادامه زندگي‌مان خدا بزرگ است و کمک مي کند.
حنا دختر شير محمد تابه زر هم اظهار داشت : در زمان اسارت هر بار که با پدرم تلفني صحبت مي کرديم ناراحت بود و دلتنگ از دوري ما و اين ناراحتي در صدايش پيدا بود اما از زماني که آزاد شده روحيه اش عوض شده و خيلي خوشحال است.
امروز قرار است پدرم به خانه برگردد و در فرودگاه چابهار او را ببينم ، سال هاست انتظار اين روز را مي کشم و براي ديدنش دل توي دلم نيست و تا صبح لحظه شماري مي کنم.

منبع: ilna.ir