چه خبر - گفت و گو با محمود شهرياري
شهرياري آخرين بار با فصلي ناتمام از «قويترين مردان ايران» که با نام «مردان پولادين» توليد شده بود به عنوان مجري به شبکه خانگي آمد. خودش درباره اين تجربه گفت:

اين مجموعه قرار بود به مانند فصلهاي قبلي از تلويزيون خودمان پخش شود اما گويا رسانه ملي براي پخش اين مجموعه از اسپانسر کار رقمي بالا درخواست کرده بود و اسپانسر هم که تأمين اين هزينه در توانش نبود قيد پخش کار از تلويزيون را زد و به سراغ شبکه خانگي رفت.

شهرياري درباره اقبال مخاطبان به اين محصول در شبکه خانگي گفت:

کل مسابقه در دو دي.وي.دي به شبکه خانگي عرضه شد؛ يکي مربوط به دور مقدماتي و ديگر نهايي و کار آن قدر امتداد نيافت که بخواهيم درباره ميزان مخاطبان آن به دورنمايي روشني برسيم.

محمود شهرياري با اشاره به ممنوعيت از فعاليت در تلويزيون اظهار داشت:

حضورم در شبکه خانگي به دليل همان ماجراي ممنوع التصويري است که چند سالي است بر ما حادث شده و خودمان هم خبر نداريم چرا اين اتفاق افتاده است. در اين مدت هم نه طرحي براي توليد برنامه به صداوسيما بردم و نه اصلا مايل به همکاري مجدد بودم. وقتي رسانه ملي قدر منابع انساني که سالها همکارش بوده‌اند را نمي‌داند چه دليلي دارد که ما مدام طرح بدهيم. آدمهاي کاربلد که بيکار نمي‌مانند؛ مي روند بيرون از سازمان و يا در فضاي مجازي برنامه مي سازند و يا درگير مديوم هايي مانند شبکه خانگي مي شوند. اين سازمان است که از نبود اين کاربلدان ضربه مي خورد.

شهرياري با اشاره به شرکت چندمنظوره اش اظهار داشت:

اين روزها تمام وقت در موسسه فرهنگي «شبکه فرهنگ و هنر» هستم؛ موسسه‌اي چندمنظوره که مي تواند از انتشار روزنامه تا مجله و کتاب و آلبوم موسيقي تا برگزاري همايش را انجام دهد.

شهرياري در پاسخ به اين پرسش که چرا برخلاف برخي از همکارانش از قابليتهاي فضاي مجازي و سامانه ويديوي درخواستي براي توليد برنامه استفاده نمي کند گفت:

اتفاقا پيشنهادات مختلفي براي همکاري با سامانه هاي فعال در اين حيطه داشتم اما متأسفانه يک قانون قديمي پوسيده در اين باره وجود دارد و آن هم اينکه صداوسيما خود را قيّم همه اين سامانه ها مي داند و اخيرا هم که ديديم رفته است از برخي از فعالان اين حيطه شکايت کرده. چرا؟ شايد به خاطر اينکه انحصار سازمان را شکسته اند!؟؟ در کنار سامانه هاي مجازي از برخي شبکه هاي ماهواره اي فارسي زبان اعم از شبکه هاي سياسي گرفته تا شبکه هاي سرگرم کننده مانند جم پيشنهاد داشته ام اما حتي وارد مذاکره هم نمي شوم و فقط مي گويم نه! دليلش هم کاملا شخصي است چون ايران را دوست دارم و گمان مي کنم هيچ کس بهتر از هنرمندي که در داخل کشور است نمي تواند براي مخاطب محصول توليد کند.

محمود شهرياري که سابقه اجراي برنامه هايي مانند «سلام صبح به خير» و «زنده رود» را دارد با بيان اينکه حسرت مي خورد از اينکه شبکه هاي ماهواره اي رقابت با صداوسيما را به نفع خود تمام کرده اند اظهار داشت:

متأسفانه مديران صداوسيما در برج عاج نشسته‌اند و فکر مي‌کنند همين که شبکه‌هاي ماهواره‌اي را دست بيندازند و آنها را تحقير کنند کافيست در حالي که تقريبا در همه جاي ايران اين شبکه ها مخاطب دارند و بخش عمده مخاطب رسانه ملي به اين واسطه از دست رفته است. باعث تأسف است که شبکه اي ماهواره‌اي با 10 تا 20 نيروي جوان کاري را مي‌کند که رسانه ملي با ده‌ها هزار پرسنل نمي‌تواند انجام دهد. همين مسابقه صدايابي ماهواره اي(استيج) را درنظر بگيريد؛ مگر کل دست اندرکاران توليد اين برنامه چند نفرند؟ خيلي بد است که اين مسابقه خيابانهاي شهر ما را خلوت کند و از آن طرف رسانه ملي که مدام ماهواره را مسخره مي کند از روي دست اين مسابقه به توليد برنامه هاي مشابه اقدام کند و از آن طرف آن شبکه ماهواره اي خاص طلبکار باشد و اينها را دست بيندازد که از ما کپي کرده ايد!

شهرياري با بيان اينکه توسعه کمّي بيهوده در رسانه ملي باعث کند شدن تدريجي سرعت آن و در نهايت زوال آن شده است تأکيد کرد:

توسعه کمّي بدون فکر و فقط براي افزودن بر دامنه رديفهاي بودجه باعث شد که مدام شبکه راه بيندازند و کارمند بگيرند به جاي اينکه مي شد با توليد برنامه هاي خوب و غني در همان شبکه هاي معدود به افزايش مخاطب کمک کرد. از آن طرف مي بينيم که با تغيير مديران نيز سياستهاي سازمان مدام تغيير مي کند؛ مديري مي آيد و يک شبکه را منحل مي‌کند و مديري ديگر براي آن شبکه جشن افتتاح مي‌گيرد! بارها شده برخي همکاران به من مي گويند تعداد کارکنان شبکه ها به مراتب بيشتر از مخاطبان آن است. خودم پشت يک وانت خواندم «تنهاتر از شبکه … هستم»!

اين مجري 58 ساله با اشاره به کليدواژه مديران سازمان که کمبود بودجه است اظهار داشت:

مدام مي گويند کمبود بودجه داريم اما سوال اينجاست که با همين بودجه موجود چه کرده ايد که حالا افزايش بودجه مي خواهيد؟ اين خيلي بد است که سازمان صداوسيما بعد از اين همه سال هنوز به سودآوري نرسيده است در صورتي که بايد در طول اين سه دهه و نيم به جايي مي‌رسيد که خودش به سوددهي رسيده و حتي به دولتها کمک کند نه آن که مدام دست به دامن دولتها شود.همين بحث پخش آگهي‌ها از شبکه هاي ماهواره اي مثل جم را ببينيد. باور کنيد اگر دادستاني و قوه قضاييه به کمک سازمان نمي آمدند فارغ از فيلمهاي سينمايي تمامي شرکتهاي تجاري هم آگهي‌هاي خود را به اين شبکه ها مي‌دادند. باعث تأسف است که در پخش آگهي هاي فرهنگي-هنري هم خودي و غيرخودي دارند؛ برخي آگهيها را هزاران بار نمايش ميدهند و برخي ديگر را با وجود دريافت مجوز اصلا نشان نميدهند!!

محمود شهرياري با بيان اينکه جلوي ضرر را از هرجا که بگيري منفعت است از مديران سازمان صداوسيما خواست در گام اول جلوي موازي کاري در رسانه ملي را بگيرند. گفت:

الان ما هم شبکه ورزش داريم و هم در چندين شبکه ديگر برنامه ورزشي روي آنتن مي فرستيم؛ هم شبکه سلامت داريم و هم در چندين شبکه ديگر برنامه هاي پزشکي روي آنتن مي فرستيم! اين موازي کاريها جز اينکه به اتلاف منابع منجر شود سود ديگري ندارد. براي کمک به بهبود اوضاع رسانه ملي بهترين آغاز جلوگيري از همين موازي کاري هاست. در مراحل بعدتر هم مي توان به کوچکتر کردن سازمان و حفظ نيروهاي هدفمند و واسپاري بسياري از بخشهاي سازمان به دست‌اندرکاران بخش خصوصي تکيه کرد.

منبع: cinemajournal.ir