بزرگنمايي:

چه خبر - احمدزاده خوشگل نمي خواهم احمدزاده معصوم بيشتر به درد ما مي خورد!

 احمدزاده که بسياري او را با «مسابقه بزرگ» و اجرا در کنار محمد حسيني مجري مقيم ايالات متحده به ياد مي آورند در يکي از معدود گفتگوهاي تفصيلي خود هرچه ميخواسته دل تنگش گفته؛

احمدزاده هم به گلايه از رسانه ملي پرداخته که بي دليل او را از «جشن رمضان» کنار گذاشته و هم طعنه هايي زده به «ماه عسل» که ايده هاي او را مورد فرآوري قرار داده! او البته به صراحت از تواناييهاي محمد حسيني گفته و او را بهترين پارتنر خود در اجرا دانسته است.

بخشهاي خواندني گفته هاي احمدزاده را بخوانيد:

–{با اشاره به «ماه عسل»؟} ما بسياري از اتفاقاتي که امروز در برنامه ها مي افتد و مخاطب را هيجان زده و متاثر مي کند 18 سال پيش انجامش داديم، مثلا رسيدن دوخواهر به پدر بعد از 35 سال که خودشان تا لحظه آخر خبر نداشتند و خيلي اتفاقات ديگري از اين دست را در شرايط آن زمان رقم زديم. تا قبل از «جشن رمضان» شايد آزادي زنداني ها اصلا عمومي نشده بود و مردم نمي دانستند خودشان هم مي توانند زنداني آزاد کنند حتي اگر ثروتمند نباشند.

–بحث چتر حمايت مالي براي کودکان يتيم و خيلي اتفاقات ديگر که راهش را خوشبختانه برنامه هاي ديگر ادامه دادند و اتفاقات خوبي را رقم زدند قبلا در تلويزيون تجربه شده بود. در واقع اين فرهنگسازي از آن زمان شکل گرفت و برنامه هاي يکه‌تاز امروز ساختار خاص شان را از گذشته وام گرفتند و امروز با ابزار فضاي مجاي توانستند آن سياست ها را ادامه دهند.

–«جشن رمضان» به جاهاي خوبي رسيده بود. من در بيست سالي که اين برنامه روي آنتن رفت تا سال 94،  15 سالش را تهيه کننده و مجري بودم و موضوعات گره گشايي و پيش از آن برآورده کردن آرزوها، ايتام، آزادي زنداني و … را اجرا کردم. «جشن رمضان» بيست سال پيش تنها برنامه اي بود که به چنين مسايلي اهميت مي داد در حالي که بقيه برنامه ها تنها به وجه جذابيت و سرگرمي آن فکر مي کردند و دنبال داستان هايي بودند که اگرچه هيجان انگيز بود اما عموم مردم ممکن بود تا آخر عمر هم درگيرش نباشند. مثلا کسي را که دو هفته در چاه افتاده با ماجراي عجيب و غريبش به تلويزيون مي آورديد جذاب است اما گره اي باز نمي کند.

–ما در «جشن رمضان» به جذابيت ها کار نداشتيم و سراغ کسي مي رفتيم که مثلا به خاطر 200 هزار تومان سه سال در زندان بود و در شرايطي خاص و با حداقل امکانات (چون قرار نبود کسي متوجه شود نمي توانستيم از تجهيزات حرفه اي استفاده کنيم) او را با خانواده‌اش غافلگيرانه روبه‌رو کرديم.

–{در تلويزيون} يک نفر را مي آوريم آنقدر بدون هيچ منطقي به او بها مي دهيم تا آنتن ثانيه اي 3 ميليون در اختيارش قرار گيرد بعد با يک شايعه ورق برمي‌گردد و او زير بار همه اينها له مي‌شود. تا وقتي که مديريت سليقه اي حاکم است اين جريان ها تمام شدني نيست. سيستم ما عقب است و با اين روش به جايي نمي رسد. مجموعه فرهنگي اگر درايت داشته باشد مي‌تواند از يک مجري درست استفاده کند و تاثيرات بزرگ اجتماعي در کشور ايجاد کند.

–گمان نمي کنم که حذف من از برنامه «جشن رمضان» هدفمند بوده باشد، ولي تحير من را برانگيخته که مي بينم هم رسانه هم متولي برنامه که کميته امداد است تن به اين کار داده است. با اينکه من 20 سال عمرم را پاي اين برنامه گذاشتم هيچوقت درباره اين 2 سال سوال نکردم و کسي هم بعد از بيست سال نپرسيد که چطور شد احمدزاده ديگر نيست. البته آن زمان مديريت در رسانه ملي و کميته امداد فرق مي کرد. هر سال که ماه رمضان به پايان مي رسيد بلافاصله براي سال بعد جلسه مي گذاشتند و برنامه ريزي ها شروع مي شد. «جشن رمضان» مثل بچه من بود چطور مي توانستم از آن بگذرم. کاش شبکه و مسئول کميته امداد پاسخي براي اين موضوع داشته باشند.

–{اشاره به بهرام شفيع؟} در دنياي ورزش يک مجري هست که به هيچ عنوان نمي توانند حذفش کنند اما اين اتفاق براي حوزه هاي ديگر به راحتي رخ مي دهد. چون ورزش مافياي خودش را دارد و اين ارزش ورزش و کارهاي مردمي است که کسي جرات نمي کند دست به ترکيب چيده شده ورزش بزند ولي حوزه هاي اجتماعي صاحب ندارد.

–«ماه عسل» آن قدر تکليفش معلوم است و طيب خاطر دارد که بعد از عيد فطر براي سال جديد کارش را شروع مي کند در حالي که وقتي ما بهترين برنامه معارفي مي شديم به محض اينکه هديه دريافت مي کرديم و از صحنه پايين مي آمديم 10 سکه از برآورد ما کم مي کردند. من از بابت «جشن رمضان» از مديريت قبلي شبکه سالي 60 ميليون طلبکارم البته در مديريت جديد تدريجا پول بازگشت ولي خوشبختانه يک ريال هم بدهکار نيستم ولي احسان عليخاني کدام يک اين بدهي ها را دارد؟

—محمود شهرياري هنوز هم رفيق من است ولي در آن برهه که قرار شد ديگر نباشد از دست من ناراحت شد. به نظرتان در دوره اي که روي آنتن بوديم واقعا بايد چکار مي کردم؟ من تذکراتم{درباره نقدهاي اخلاقي بالادستيها} را مي دادم اما اين برنامه هر شبي روي آنتن مي رفت و اگر پارتنر تذکرپذير نباشد يا تعطيلي خواهيم داشت يا تغيير.

–من پُر پارتنرترين مجري ايرانم و هيچکس اندازه من در برنامه هاي مختلف پارتنر نداشته است. هنوز هم تمايل دارم با پارتنرهاي ديگري برنامه اجرا کنم اما هيچکدام شان مثل محمد حسيني نبودند.

–همان سال هاي اوج «جشن رمضان» يک روز عينکم را عوض کردم و با همان فريم جديد که خريده بودم نزد مدير شبکه رفتم. در همان وهله اول مدير شبکه وقت گفت عينکت مبارک خيلي خوب شدي ولي من احمدزاده خوشگل نمي خواهم احمدزاده معصوم بيشتر به درد ما مي خورد.

–دغدغه بحران آب براي من جدي است و توانايي توليد برنامه در اين مورد هم دارم به شرطي که سازمان صدا و سيما هم فضا بدهد. نمي شود من دلم شور مملکت را بزند ولي همه فکر خودشان باشند. من يک نفر کاري از دستم برنمي آيد. الان تلويزيون کاسه بشقاب فروشي شده است و جا براي طرح موضوع آب ندارد. اين موضوع اگر بحران است سازمان هم بايد بحراني برخورد کند. نه اينکه من درباره آب حرف بزنم آخرش هم بگويم عدد يک را به اين شماره بفرستيد قابلمه بخريد.

منبع: mehrnews.com