بزرگنمايي:

چه خبر - رازهايي که در دل نگاه مي داريم و تاثير راز ها بر وجود ما

دانشمندان دريافته‌اند که حفظ رازها بار سنگيني است که مي‌تواند به شيوه‌هايي غيرمنتظره بر انسان اثربگذارد، درحدي که برخي از افراد زماني که رازي در سينه دارند احساس سنگيني فيزيکي مي‌کنند و اين حس سنگيني مي‌تواند بر مسيريابي و عملکرد فيزيکي فرد اثرگذار باشد.

به گفته محققان مدرسه تجارت کلمبيا، زماني که افراد درباره رازهاي خود فکر مي‌کنند، به گونه‌اي رفتار مي‌کنند که گويي بار فيزيکي را با خود حمل مي‌کنند.

محققان 13 هزار رازي را که در 10 مطالعه پيشين ثبت شده‌ بودند را مورد بررسي قرار دادند تا دريابند افراد چه موضوعاتي را به عنوان راز حفظ مي‌کنند، رازداري چگونه است و چرا حفظ راز به عنوان يک تجربه به شدت منفي انساني، تلقي و توصيف مي‌شود؟

آنچه براي محققان جذابيت ويژه‌اي داشت اين تصور قديمي بود که: رازها مي‌توانند براي سلامت روحي و فيزيکي مضر باشند، مطالعات پيشين رازداري را، به افسردگي، اضطراب و بيماري‌هاي فيزيکي مرتبط کرده‌بود.

محققان اين 13 هزار راز را در 38 گروه معمول دسته‌بندي کردند و آنها را در اختيار 2000 داوطلب جديد قرار دادند. گروه‌ راز ها شامل دروغ‌گويي، آسيب زدن به ديگران، مصرف مواد مخدر،‌سواستفاده از اعتماد ديگران، خيانت، سرگرمي مخفيانه و گرايش جنسيتي بود.

زماني که از داوطلبان پرسيده شد رازي مرتبط با اين گروه‌ها دارند يا خير محققان دريافتند که هر فرد به صورت متوسط 13 راز را در دل خود نگه مي‌دارد و 5 مورد از آنها را هرگز با کسي در ميان نخواهد گذاشت. به گفته محققان براي هر فرد، احتمال اينکه يکي از اين رازها درباره سواستفاده از اعتماد ديگران باشد 47 درصد،‌ احتمال وجود دروغ يا ضعف مالي در رازها 60 درصد و احتمال وجود موضوعاتي درباره سرقت، رابطه پنهاني يا نارضايتي در کار در رازها 33 درصد است.

محققان سپس از داوطلبان پرسيدند که چه مقدار از زمان خود را طي ماه‌هاي گذشته صرف فکر کردن به اين رازها کرده‌اند و چند بار خود را وادار به انجام فعاليت‌هايي براي پنهان کردن اين رازها کرده‌اند.

نتايج نشان داد افراد زماني که تنها هستند بيشتر، انرژي خود را صرف فکر کردن به رازهايشان مي‌کنند تا در موقعيت‌هاي اجتماعي، به بياني ديگر افراد بيشتر در زمان تنهايي انرژي ذهني خود را براي فکر کردن به رازهايشان صرف مي‌کنند تا اينکه فعالانه تلاش کنند رازها را از ديگران پنهان سازند.

محققان همچنين دريافتند هيچ شاخصي وجود ندارد که بتواند ميزان انرژي مصرف شده در افراد را براي فکر کردن به يک راز تعيين کند، زيرا رازي که تمامي انرژي فکري يک نفر را مي‌گيرد، شايد براي فرد ديگري از کمترين اهميت ممکن برخوردار باشد.

محققان مي‌گويند آسيب‌هايي که رازها مي‌توانند به انسان‌ها وارد کنند با احساس گناه ناشي از پنهان کردن آن رازها از دوستان و اعضاي خانواده ارتباطي ندارد و بيشتر به دليل مشغوليت ذهني فرد به اين راز ها ايجاد مي‌شود.

محققان در پروژه‌هاي پيشين دريافته‌بودند که بار ناشي از نگه داشتن يک راز، واقعي‌تر از چيزي است که به نظر مي‌آيد، زيرا مي‌تواند انجام فعاليت‌هاي فيزيکي را دشوارتر از آنچه واقعا هستند جلوه دهد. زماني که از داوطلبان درخواست شد تا درباره شيب يک تپه يا مسافت يک مسير اظهار نظر کنند، آنهايي که ذهنشان درگير يک راز بود تپه را تيزتر و مسير را طولاني‌تر از حد واقعي مي‌ديدند. و زماني که از آنها درخواست شد تا توپي را به درون سبدي بياندازند، آنها با شدت بيشتري توپ را پرتاب مي‌کردند زيرا تصور مي‌کردند براي انجام اينکار به نيروي بيشتري نياز دارد.

درواقع محققان دريافتند، زماني که فردي رازي را پنها کرده‌است، به گونه‌اي رفتار مي‌کند گويي که واقعا وزني سنگين‌تر دارد، يا باري را بردوش مي‌کشد.

منبع: hamshahrionline.ir