بزرگنمايي:
چه خبر - رابطه سرطان و خشم فروخورده
يک عامل اصلي براي سرطان وجود دارد که اغلب از آن غفلت مي‌شود: عواطف سرکوب شده و خشم فروخورده شده.
آيا مي‌دانستيد که سرطان ريشه‌هاي عاطفي هم دارد؟
هورمون استرس(کورتيزول) مي‌تواند در اثر محرک‌هاي عاطفي توليد شود. سرکوب اين هورمون مي‌تواند سطح واکنش ايمني شخص را کاهش دهد. دريافته‌اند که سطوح بالاي کورتيزول مستقيما سيستم ايمني را سرکوب مي‌کند. وقتي سيستم ايمني به درستي کار نکند، سلول‌هاي معمولي مي‌توانند به سلول‌هاي سرطاني تبديل شوند. هر چه بيشتر عواطف منفي‌تان را سرکوب کنيد، بيشتر مستعد بروز سرطان در بدن‌تان هستيد.
شماري از مطالعات که درباره‌ي اين موضوع صورت گرفته‌اند و alternative cancer care رابطه‌ي بين خشم فروخورده شده و سرطان را ذکر مي‌کند. در مطالعه‌ي ديگري از کينگز کالج هاسپيتال لندن دريافتند که “رابطه‌ي معني‌داري بين تشخيص سرطان سينه و الگوي رفتاري بروز غيرعادي عواطف که بر زندگي شخص بالغ حاکم است وجود دارد.”
محققان ديگري از دانشگاه روچستر و مدرسه‌ي بهداشت عمومي هاروارد دريافتند آدم‌هايي که خشم خود را فرو مي‌خورند 70 درصد ريسک مردنشان به علت بيماري سرطان بيشتر است. در يک مطالعه در دانشگاه ميشيگان دريافتند که فروخوردن خشم مرگ و مير زودرس مردان و زنان را رقم مي‌زند.
برنامه‌ي تحقيقاتي سرطان سينه‌ي کاليفرنيا در دانشگاه استنفورد درباره رابطه سرطان و خشم نشان داد که عواطف و احساسات قدرتمند موجب به وجود آمدن جريان کورتيزول در بدن مي‌شود که مرگ زودرس را در زنان مبتلا به سرطان سينه موجب مي‌شود.
رابطه سرطان و خشم فروخورده شده چگونه اتفاق مي افتد؟مرحله‌ي 1: شوک غيرقابل اجتناب
در اين مرحله، 18-24 ماه پيش از تشخيص سرطان شخص شوک يا ضربه‌ي عاطفي شديدي را تجربه مي‌کند. اين ضربه‌ي عاطفي بر خواب عميق و توليد ملاتونين در بدن تاثير مي‌گذارد. ملاتونين از رشد سلول‌هاي سرطاني جلوگيري مي‌کند. وقتي اين بخش از مرکز واکنش عاطفي مغز در نتيجه‌ي يک ضربه‌ي عاطفي آسيب مي‌بيند، ارگان‌هاي بدن شروع به از کار افتادن مي‌کنند، که اين امر مي‌تواند به سرطان منجر شود.
مرحله‌ي 2: کاهش آدرنالين
هورمون‌هاي افزايش يافته‌ي استرس سطوح آدرنالين را در غدد فوق کليوي کاهش مي‌دهند. بدن قبلا ذخاير آدرنالين را محدود کرده است، و استرس عاطفي آن ذخاير را به سرعت کاهش مي‌دهد. اين مي‌تواند آغاز مرحله‌ي سه، گسترش قارچ سرطان، باشد که باعث جهش سلولي مي‌شود.
مرحله‌ي 3: قارچ سرطان
طي اين مرحله، ميکرو ارگانيسم‌هاي ضروري براي حيات(که سوماتيک‌ها ناميده مي‌شوند) که در بدن ما زندگي مي‌کنند به يک قارچ مخمر مانند تبديل مي‌شوند تا گلوکز و اسيد لاکتيک اضافي در سلول‌ها را تخمير کنند. اين قارچ بعدا به سمت هسته‌ي سلول حرکت مي‌کند تا ضايعات اسيدي آزاد شده که “مايکوتوکسين” ناميده مي‌شوند را تکثير کند. اين ضايعات اسيدي مانع ترميم دي.ان.اي سلولي و توليد ژن‌هاي سرکوب کننده‌ي تومور مي‌شوند. بدون ژن‌هاي سرکوب کننده‌ي تومور که مرگ سلولي را تنظيم مي‌کنند، سلول‌ها جهش يافته و به سلول‌هاي سرطاني تبديل مي‌شوند.
مرحله‌ي 4: کمبود نياسين (ويتامين ب3)
سطوح کاهش يافته‌ي آدرنالين باعث کاهش دوپامين در مغز مي‌شود. دوپامين آدرنالين توليد مي‌کند و، وقتي دوپامين بيشتري در طول استرس طولاني‌مدت استفاده شود، آمينواسيدها براي متعادل کردن حس و حال شخص سروتونين توليد مي‌کنند. مشکل اين است که اين امر به کاهشتريپتوفان مي‌انجامد که براي ترکيب کردن نياسين جهت تنفس سلولي لازم است. به طور معمول تريپتوفان، نياسين را به آنزيم‌هايي تبديل مي‌کند که براي تنفس سلولي، تبديل گلوکز، و توليد انرژي atp (آدنوزين تري فسفات) استفاده مي‌شوند. بدون نياسين، در عوض سلول‌ها گلوکز را تخمير خواهند کرد که به جهش سلولي و شکل‌گيري سرطان منتج مي‌شود.
مرحله‌ي 5: کاهش ويتامين ث
در طي استرس مزمن، غدد فوق کليوي نيز در بدن ويتامين ث آزاد مي‌کنند تا از اثرات استرس‌زا بر قلب و سيستم فشار خون بکاهند. ويتامين ث براي جلوگيري از تبديل ضايعات اکسيژني به اکسيژن و آب در سلول توسط دي.ان.اي سلول ضروري است. تداوم کمبود ويتامين ث در طول استرس آسيب و جهش دي.ان.اي. ميتوکندري سلول را افزايش مي‌دهد، و باعث جهش سلول‌هاي معمولي به سلول‌هاي سرطاني مي‌شود.
مرحله‌ي 6: سرکوب ايمني
سيستم ايمني بدن با افزايش سطح کورتيزول سرکوب مي‌شود. شخصي که از استرس عاطفي طولاني مدت شديد رنج مي‌برد خسته است و بنابراين غدد فوق کليوي و تيروئيد او کم کار مي‌شوند. سطوح مواد معدني، وقتي استرس ميزان مواد معدني را در بدن کاهش مي‌دهد، کم مي‌شوند. مواد معدني براي عملکرد سيستم ايمني بدن ضروري هستند. سيستم ايمني شروع به ضعيف شدن مي‌کند و از توليد اينترلوکين2– که لنفوسيت t، لنفوسيت b، سلول‌هاي کشنده‌ي طبيعي، ماکروفاژها، و نوتروفيل‌ها را توليد مي‌کند- باز مي‌ماند.
بدون سلول‌هاي سيستم ايمني، قارچ‌هاي مخمر-مانند باکتريايي-ويروسي که در درون سلول‌ها چندشکلي هستند به رشد خود ادامه مي‌دهند و سلول‌هاي سرطاني تازه به وجود آمده تکثير مي‌شوند.
در نقش عواطف منفي بر سلامتي، بخصوص وقتي که اين عواطف سرکوب مي‌شوند هيچ شکي وجود ندارد. اين تحقيق ما را به يک نتيجه‌گيري رهنمون مي‌کند که مي‌تواند حيات بخش باشد. اگر عصباني هستيد، براي ابراز آن راهي مناسب پيدا کنيد. ادامه دادن به روند عصبانيت مي‌تواند مرگبار باشد.
بعضي از راه‌هاي مناسب براي ابراز خشم و عصبانيت:
1. ورزش خوب
2. تمرين کنترل تنفس
3. تمرين آرام سازي تدريجي عضلات
4. استفاده از يک اسباب بازي تسکين استرس
5. پيدا کردن چيزي خنده دار و يا احمقانه
6. گوش دادن به موسيقي آرامش بخش
7. تکرار جملات خودتلقيني آرامش بخش
منبع: روزنامه 7 صبح