بزرگنمايي:

چه خبر - اختلال دو قطبي

اين بيماري انواع مختلفي دارد که مهم ترين انواع آن اختلال دوقطبي نوع يک و اختلال دو قطبي نوع دو است. تفاوت اين دو اختلال در وجود دوره شيدايي است. در نوع يک اين حالت اتفاق مي افتد، ولي در نوع دو فرم خفيف تري از آن که نيمه شيدايي است، بروز مي کند.

شروع بيماري معمولا با دوره اي از افسردگي مي باشد و پس از يک يا چند دوره از افسردگي، دوره شيدايي بارز مي شود. در تعداد کمتري از بيماران شروع بيماري با دوره شيدايي يا نيمه شيدايي همراه است.

به دليل رويدادهاي موقتي که در اين اختلال رخ مي دهد تشخيص اين بيماري کمي دشوار است. در اين مطلب شما را با علائم اختلال دو قطبي آشنا خواهيم کرد.

يک فرد دچار اختلال دو قطبي در مرحله ي افسردگي دقيقا همان علائمي را خواهد داشت که يک فرد صرفا افسرده دارد. آن ها مشکل يکساني از نظر انرژي، اشتها و تمرکز دارند، درست مانند فردي که دچار يک افسردگي ديرينه است. دوره ي شيدايي يا خلق خوب که بعد از افسردگي مي آيد، از مشخصات جداکننده اين اختلال از مشکل افسردگي است.

اين مهم است که فرد راجع به نوسانات خلق و خو با درمانگر صحبت کند تا بتوان اختلال دو قطبي را از افسردگي تشخيص داد، زيرا داروهاي ضد افسردگي مي توانند براي افراد دو قطبي خطرناک باشند، آن ها مي توانند فرد را به جنون بکشانند.

نشانه هاي افسردگي عبارتند از احساس غمگيني و يا نااميدي در يک دوره ي زماني طولاني، دوري جستن از خانواده و دوستان، بي علاقگي نسبت به کارهاي لذت بخش، نبود انرژي ، آرام صحبت کردن، مشکلات ارتباطي و اشتياق به مرگ.

اين طبيعي است که در يک دوره ي زماني به دليل مشکلاتي مانند استرس و يا مواجهه با مسائل هيجاني دچار بي خوابي شويد، اما يک فرد در مرحله ي شيدايي، کمتر از حالت معمول به خواب نياز پيدا مي کند (گاهي اصلا نمي خوابد) و در يک زمان مشخص هنوز هم احساس مي کند انرژي دارد.

در طول مرحله افسردگي ممکن است فرد بيشتر از حد معمول بخوابد. خواب منظم که يکي از عوامل مهم در حفظ سلامتي است و خواب منظم به افراد دچار اختلال دو قطبي توصيه مي شود.

چه کسي دوست ندارد حال خوبي داشته باشد؟ و چرا هر کسي ممکن است اين حال را نشانه اي از بيماري ذهني بداند؟ فاز شيدايي از اختلال دو قطبي ممکن است براي فرد مبتلا بسيار لذت بخش باشد، زيرا به او اجازه ي بهره وري و خلاقيت بيشتر خواهد داد. در حالي که ممکن است در حالت عادي اين اتفاق رخ ندهد. اما اگر اين حالت تشديد بيابد، هيچ دليل آشکاري براي آن وجود ندارد.

اگر اين حالت يک هفته و يا بيشتر به طول بيانجامد و يا با ساير علائم همراه باشد، آن را نشانه اي از اختلال دو قطبي مي دانند. ممکن است افتراق حالت شيدايي خفيف با حال خوب عادي، مشکل باشد، چون علائم خفيف تر هستند. بهتر است اين حالت را با ساير علائم اختلال دو قطبي جستجو کنيد، مخصوصا دوره هاي متناوبي که با افسردگي همراه است.

اشکال در تمرکز، پريدن از کاري به کاري ديگر و يا عموما عدم توانايي در به اتمام رساندن پروژه ها ممکن است مشخصه ي استرس، بلند پروازي و يا ساير عوامل باشد. اما اگر شما خيلي زياد دچار حواس پرتي مي شويد به طوريکه قادر به انجام هيچ کاري نيستيد و اين مسئله در ارتباطات کاري شما خللي وارد مي کند، ممکن است به اختلال دو قطبي دچار باشيد.

اين يکي از علائمي است که افراد در مواجهه با بي عدالتي و نا اميدي به طور طبيعي از خود نشان مي دهند، مثلا اگر شما به علت رانندگي غيراصولي فردي در خيابان عصباني شويد کاملا طبيعي است، اما در اختلال دو قطبي فرد در مواجهه با چنين مشکلي دچار خشم بيش از حد، غير قابل کنترل و طولاني مدت (چند ساعته) مي شود.

پر حرفي امري نامعمول نيست، اما آنقدر سريع حرف زدن که جملات غير قابل فهم شود و يا نتوان آن را متوقف کرد، به خصوص زماني که با ساير علائم همراه باشد، ناشي از شيدايي است. فرد دچار اختلال دو قطبي در اين فاز ممکن است حتي به فرد مقابل اجازه ي صحبت کردن ندهد. اين موضوع به خصوص زماني بسيار نگران کننده مي شود که فرد هرگز در حالت عادي تند صحبت نمي کند.

معمولا اعتماد به نفس بالا مشخصه بسيار خوبي است. در فرد مبتلا به اختلال دو قطبي اعتماد به نفس بسيار بالا منجر به تصميمات ضعيف مي شود. فرد آنقدر به موضوع آب و تاب مي دهد که نمي تواند به خوبي آن را مديريت کند و از توجه به عواقب آن غافل مي شود و اين مسئله مي تواند زيان هاي زيادي به او برساند، براي مثال موجب صرف هزينه هاي زياد مالي مي شود.

افراد دچار اين اختلال از ميزان بالاي الکل و مواد مخدر استفاده مي نمايند. آن ها ممکن است در مرحله ي شيدايي مصرف اين دو ماده را کاهش دهند، اما در طول زمان افسردگي نسبت به مصرف آن تشويق خواهند شد.




منبع: tebyan.net