بزرگنمايي:

چه خبر -

اعتياد يک مشکل رفتاري است يا به ژنبيک فرد نيز ارتباط دارد؟

اعتياد به طور عادي با قمار، مواد مخدر، الکل و نيکوتين همراه است، اما اين امکان وجود دارد اعتياد در مورد هر چيزي باشد از جمله موارد زير:

معتاد به کار خود را در کارش به حدي غرق مي کند که سايرين و خود از آن رنج مي برند و خستگي جسمي و وسواس به دنبال دارد. اين افراد از زندگي خانوادگي و اجتماعي خود رنج مي برند و شما ممکن است يک معتاد به کار را هرگز نتوانيد در تعطيلات ببينيد .

کامپيوتر و استفاده از تلفن همراه اين روزها در حال افزايش است، به طوري که استفاده بيش از حد از کامپيوتر و اينترنت اعتياد آور است. افراد ممکن است ساعت ها در شبانه روز را صرف گشت و گذار در اينترنت و يا بازي هاي رايانه اي کنند در حالي که از جنبه هاي ديگر زندگي خود غافلند . اعتياد به اينترنت اصطلاحي بود که اولين بار توسط يانگ (1996) معرفي گرديد، اما تاکنون عليرغم مطالعات گسترده در سال‌هاي اخير، هنوز در بين روانشناسان در زمينه تعريف و اندازه‌گيري اين اختلال توافق حاصل نشده است. به‌علاوه يک نظريه جامع که بتواند تعيين کند که چگونه اين اختلال به بهداشت رواني يا اجتماعي ارتباط پيدا مي‌کند، وجود ندارد. اعتياد به اينترنت، زماني صدق مي‌کند که فرد نياز زياد و تکانه‌اي براي استفاده از اينترنت به مدت طولاني در خود احساس مي‌کند به طوري که منجر به اختلال در ديگر زمينه‌هاي زندگي مثل روابط با اطرافيان، کار يا سلامتي مي‌شود. در واقع، فرد به استفاده از اينترنت وابسته مي‌شود و به ‌تدريج، زمان بيش ‌تري براي استفاده از اينترنت نياز دارد تا به همان سطح روحيه بالا برسد. معيارهاي اعتياد به اينترنت که در DSM-V مطرح ‌شده، به ترتيب زير مي‌باشند:

اما هنوز کاملاً مشخص نشده است که آيا اين اختلال، يک بيماري جداگانه است يا اين‌که ادامه يک بيماري قبلي رواني يا رفتاري است. دکتر گلدبرگ معتقد است که اعتياد به اينترنت به‌خودي‌خود معنا ندارد و بلکه نشانه يک بيماري زيربنايي ديگر است. به‌عنوان‌مثال، فردي که مدام در اينترنت به دنبال بازي‌هاي قمار است، ممکن است داراي اختلال «قماربازي بيمارگونه» باشد که يک بيماري شناخته‌شده رواني است و يا فردي که مرتب به جست‌وجوي سايت‌هاي داراي محتواي جنسي است، شايد مبتلا به يک اختلال اوليه عملکرد جنسي و يا اختلال در تمايلات جنسي است که به اين وسيله دنبال ارضاي نيازهاي خود است. در بسياري از موارد افراد به دليل افسردگي، اضطراب، اختلال کنترل تکانه و يا براي فرار از يک موقعيت ناخوشايند به استفاده بيش‌ازحد از اينترنت پناه مي‌برند.

در اصطلاحات روانپزشکي اختلالي با عنوان اعتياد به خريد وجود ندارد اما از آنجا که اين اختلال منجر به خريدهاي افراطي مي‌شود، مي‌توان آن را در دسته اختلال‌هاي اضطرابي و کنترل تکانه قرار داد. بسياري از روانشناسان معتقدند اعتياد به خريد مانند اعتياد به مواد مخدر است و هيجان و شعف قبل از خريد و نشاط هنگام خريد درست مانند مصرف مواد مخدر است. تعداد دفعات و مبالغ هزينه شده در هر خريد بايد بيشتر شود تا احساس نشاط در فرد پايدار بماند.

در اعتياد به خريد، خريد کردن تبديل به نوعي اعتياد مي شود، زماني که شما چيزهايي که نياز نداريد مي خريد. اين است که به سرعت بعد از خريد احساس گناه، شرم و يا نااميدي به شما دست مي دهد .

اعتياد به سوء مصرف مواد فرار است که شما استنشاق مي کنيد مانند چسب، ذرات معلق در هوا، بنزين و يا سوخت سبکتر، به شما احساس مسموميت مي دهد . حلال مي تواند کشنده باشد.

دلايل بسياري براي اينکه چرا اعتياد شروع شده است وجود دارد. در مورد مواد مخدر، الکل و نيکوتين، اين مواد روي احساس شما هم جسمي و هم ذهني تاثير مي گذارد اين احساسات مي تواند لذت بخش بوده و همين امر سبب ايجاد يک ميل قدرتمند و شديد به استفاده مجدد از مواد است.

قمار ممکن است جنبه رواني مشابه مواد مخدر را، پس از پيروزي داشته باشد و به دنبال آن ايجاد يک احساس نياز قوي که منجر به ميل دوباره فرد به بازي مي گردد، اين کار مي تواند به يک عادت مبدل شود که جلوگيري از انجام آن بسيار سخت است .

معتاد بودن به چيزي بدان معني است که، داشتن يک چيز باعث مي شود، شدت علائم نداشتن آن چيز (ترک)، پايين بيايد. از آنجا که نداشتن يا ترک آن چيز مي تواند ناخوشايند باشد، انجام يا داشتن آن آرام بخش بوده و موجب راحتي و خوشنودي مي گردد و اين چرخه همچنان ادامه دار همان اعتياد نام دارد.

اغلب، اعتياد خارج از کنترل مي شود چرا که شما براي برآوردن ولع مصرف و رسيدن به آن نياز، بيشتر و بيشتر مي خواهيد.

فشار مديريت کردن يک اعتياد، به طور جدي مي تواند به زندگي کاري و روابط شما آسيب برساند. در مورد سوء مصرف مواد (به عنوان مثال، مواد مخدر و الکل) اعتياد مي تواند اثرات رواني و جسمي جدي داشته باشد.

برخي مطالعات نشان داده اند اعتياد ژنتيکي است، اما عوامل محيطي، مانند اطرافيان معتاد، نيز سبب افزايش خطر اعتياد مي شوند.

اعتياد مي تواند يک راه فرار از مسائل دشوار باشد. بيکاري و فقر مي تواند اعتياد را آغاز کند، همچنين استرس و فشار عاطفي يا شغلي نيز مي تواند منجر به اعتياد شود.

اعتياد يک بيماري قابل درمان است. هر اعتيادي ، راه هايي درماني خود را دارد که شما مي توانيد براي ترک اعتياد از آنها استفاده کنيد. شما مي توانيد براي درمان به مشاور مراجعه کنيد و يا با يک سازمان متخصص در امور کمک به معتادين تماس بگيريد.




منبع: salamatnews.com , nhs.uk