بزرگنمايي:

با مدير زورگو چه کنيم؟

بعضي از مديران تا دير وقت در دفتر خود مشغول به کار مي‌شوند و انتظار رفتاري مشابه را از زيردستان خود دارند. در بسياري از موارد هم اين رفتار به چالشي مهم بين کارمنداني که حاضر به اضافه کاري نيستند و مديران تبديل مي‌‌شود. با ما همراه باشيد تا نحوه‌ مقابله با اينگونه رفتارها را در محيط کاري ياد بگيريم.

احتمالا در محيط کار خود با مديراني روبه‌رو شده‌ايد که تا ديروقت به کارهاي خود مي‌پردازند. همين مديران با ديدن کارمندي که با پايان وقت اداري از اداره خارج مي‌شود با کلي غرولند تقاضاي ماندن در ساعت‌هاي بيشتر، سر کار رفتن در روزهاي تعطيل يا بدتر از آن کوتاه کردن زمان ناهار خوردن را مي‌کنند. اين چالش‌ها بين مدير و کارمند مسلما تاثير بسيار منفي بر روي بهره‌وري کلي کار خواهد گذاشت. همچنين اين رابطه نمودهاي فيزيکي هم بر طرفين خواهد داشت. نتايج يک پژوهش نشان مي‌دهد که 77 درصد کارمنداني که در اين شرايط قرار دارند نشانه‌هاي ضعف جسماني را در خود بروز داده‌اند.

از طرفي ديگر استرس‌هاي سر کار تاثير مثبتي بر روي زندگي شخصي افراد نخواهد داشت. فشارهاي سر کار و کار کردن‌هاي زياد زندگي شما را در معرض شکست قرار مي‌دهد. در نتيجه عدم تعادل بين زندگي کاري و شخصي وضعيتي نامناسب براي خيلي از افراد است.

اعتياد به کار يا به عبارتي Workaholic در ادبيات عامه ويژگي مثبتي براي افراد در نظر گرفته مي‌شود. با اين حال در ادبيات علوم مديريتي، از اعتياد به کار به نوعي سندروم کار کردن افراد در ساعات طولاني ياد مي‌شود. اين افراد لذت و خوشي خود را در کار جست‌و‌جو مي‌کنند.
مديران معتاد به کار معمولا از کارمندان خود توقعات بالايي دارند و کارهاي زيادي را در طول روز به آن‌ها محول مي‌کنند. بنابراين فشار کاري اين دسته از کارمندان به شدت بالاست و چون واکنش مديران به انجام ندادن درست کار معمولا غيرمنتظره است، اين افراد در معرض بيماري‌هاي روحي و شايد روان تني قرار مي‌گيرند.
کارمندان بايد در مقابل خواسته‌هاي پشت سرهم و غيرمنطقي مدير خود مقابله کنند. اگر هميشه به خاطر از دست دادن کار يا واکنش‌هاي گاه عصبي مدير در برابر خواسته‌هاي وي کوتاه مي‌آييد، وقت تغيير فرا رسيده است.

جداي از رفتارهاي آزاردهنده‌ مدير فراموش نکنيد او نيز همچون شما يک انسان است. هر فردي در زندگي خود يک سري ويژگي‌هاي شخصيتي دارد که مبدا شکل‌گيري اين رفتارها در زندگي گذشته‌ي وي قرار دارند. بعضي رفتارها در فرد شرطي شده و با تحسين يا تنبيه شدت رفتار تغيير مي‌کند.
بنابراين اگر هدف اهميت دادن به زندگي خارج از اداره است، نبايد رفتارهاي کاري مدير خود را تحسين کنيد. معمولا در محيط اداري افرادي حضور دارند که براي نزديک‌تر شدن به مدير دست به هر کاري مي‌زنند و تمام رفتار‌هاي مدير را مورد ستايش قرار مي‌دهند. حقيقت آن است که فرد با تحسين شدن به رفتار خود ادامه مي‌دهد و احتمالا آن را تشديد مي‌کند. در نتيجه اگر خواهان توقف وضع موجود هستيد از خودشيريني پرهيز کنيد.

حرف زدن با مديران زورگو به دليل ترس از واکنش‌هاي غير قابل پيش‌بيني مدير در سطح کارمند و رئيس مي‌ماند. به اين معني که کارمند از سر ضعف با مدير خود صحبت مي‌کند و مدير با نگاهي از بالا به پايين سعي در به کرسي نشاندن حرف خود دارد.
با اين حال مکالمه‌ بين مدير و کارمند بايد به صورت مکالمات باز، هدفمند و کارآمد دنبال شود. به عنوان مثال اگر مدير از شما مي‌خواهد تا دير وقت در اداره حضور داشته باشيد و به انجام پروژه‌هاي شرکت بپردازيد، به جاي پذيرفتن مي‌توان به او يادآور شد که فعاليت‌هاي مهم‌تري در بيرون از محيط کاري داريد.

شايد در طول پروژه وقايع مهم، Milestone، را رد کرده باشيد ولي هنوز به ضرب الاجل نهايي، Deadline، نرسيده‌ايد؛ اين اتفاق نبايد به شما استرسي وارد کند. اينکه مدام درگير پروژه‌هاي مختلف هستيد مدير را از دادن کارهاي بيشتر منصرف نخواهد کرد، فقط حس ترس در وجود شما بيشتر مي‌شود.
اتمام موفقيت آميز و انجام فعاليت‌ها در بهينه‌ترين حالت با کارآمدي بالا هدف اصلي پروژه است. متاسفانه بعضي از اوقات براي راضي کردن مدير هدف اصلي تغيير مي‌کند و صرفا ميزان زمان صرف شده در محيط کاري را ملاک قرار مي‌دهيم.
بنابراين مهم نيست مدير شما چه فکري مي‌کند، شما بايد به بهترين نحو کار خود را تحويل دهيد. پس بايد براي هر روز خود برنامه‌ريزي کنيد، ليست کارهاي روزانه را تهيه کنيد و براي آن‌ها زمان تعيين کنيد.

يکي از استراتژي‌هاي مهم براي تغيير روند‌هاي موجود در محيط کاري تاکيد بر روي بهره‌وري و بهبود فرآيندهاي سيستم است. صحبت و مکالمه مداوم با مدير در اين موضوع مي‌تواند راه گشا باشد. استفاده از سوالاتي مثل "چگونه بايد فرآيندهاي موجود در کار را بهبود داد؟" يا سوالاتي از اين دست که نيازمند فکر و توضيح مدير است راهکار خوبي به نظر مي‌رسد.
با اين حال تنها سوال پرسيدن دردي را دوا نمي‌کند. بايد براي مشکلات خود راه حل عملي پيدا کنيد، شايد براي اجرايي شدن اين راه نيازمند مشارکت تمامي کارکنان بخش باشيد. به عنوان مثال به جاي ايميل‌هاي شبانه و تماس‌هاي آخر هفته، محدوديت زماني براي تماس‌هاي کاري بگذاريد که هر تماسي بعد از آن زمان به فردا موکول خواهد شد. اين عمل تغيير رفتار مدير را در پي خواهد داشت و به او ميزان تعهد شما به برنامه‌ريزي شخصي را مي‌رساند.
با تمام اين تفاسير اگر نتواستيد رفتار مدير خود را تغيير دهيد يا اگر تحمل آن براي شما سخت است، دنبال يک شغل ديگر باشيد؛ چرا که سلامت روحي و فيزيکي شما در گرو خوشحالي شما است. زندگي شخصي را نبايد فداي رسيدن به حقوق کرد. اگرچه اين حرف کمي ايده‌آل و از واقعيت‌هاي بازار کار دور است، ولي شغل متناسب با نيازها و علائق مي‌تواند اهداف شما را در زندگي تامين کند.

منبع : zoomit.ir