بزرگنمايي:

تکنيک هاي تشخيص يک خودشيفته

اگر اخبار و بخصوص مقالات مربوط به شبکه هاي اجتماعي را بخوانيد،درخواهيد يافت که اينترنت همه ما را تبديل به آدم هاي خودشيفته کرده است. يک روانشناس مي گويد: نسل جديد آلوده به خودشيفتگي شده است. يک تيتر از ميان هزاران تيتر در سال 2011 فرياد زد:سلفي ها مرگ اجتماع هستند. هشداري که امروز به واقعيت پيوسته است.آيا واقعا فيس بوک تفريحگاه افراد خودشيفته است؟ حتي افراد درون گرا از اين قاعده جدا نمي باشند، زيرا ممکن است آنها نيز بطور پنهاني عاشق خود باشند.

ما امروزه در دنيايي زندگي مي کنيم که در آن هرشخص زمان زيادي را صرف خودش مي کند. بنابراين، با در نظرگرفتن اين موضوع،چگونه ميتوان فردي که واقعا خودشيفته است را تشخيص داد؟ آيا به راستي تعداد اين افراد در حال افزايش است؟ واقعا چه عاملي باعث کسترش آنها شده است؟ يا اينکه اين جوامع مجازي باعث شدند ما به وجود اين خصوصيت در آنها پي ببريم، همانطور که رسانه هاي اجتماعي ما را به انجام کارهايي عادت دادند که قبلا از نظر ما غير معمول و دوست نداشتني به نظر مي رسيدند و حالا کاملا معمول هستند؟

خانم دکتر Jude Black ،يک روان درمانگر مي گويد: کساني که اين سوال از آنها پرسيده مي شود حسرت از دل آنها برخواسته مي شود. همچنين ايشان اظهار مي کند: اگر شما در خودشيفته بودن خويش ترديد داريد، احتمالا شما جزء اين افراد نمي باشيد.

وي بر اين باور است، خودشيفته هاي واقعي زمان زيادي را براين موضع صرف نمي کنند که آيا آنها خودشيفته هستند يا خير. آنها احتمالا خودشان را مشغول مي کنند تا اطمينان پيدا کنند ديگران به آنها توجه مي نمايند.

تنها راهي که افراد خود شيفته احساس خوبي در رابطه با خود دارند بواسطه اعتبار بيروني است که کسب مي کنند. به عبارت ديگر در کجا شما ارزش و اعتماد به نفس خود را بدست مي آوريد؟ در کجا شما تجسمي از خود داريد؟ آيا شما مجبوريد که در اطراف خود يک عکاس داشته باشيد؟

بهرحال، آيا همه اين موارد ياد شده به اين معني است که همه سلفي ها بد مي باشند؟ من شخصا فکر مي کنم عکس هاي سلفي عالي هستند به ويژه براي خانم ها. سلفي ها راه سالم دوست داشتن خود است، راه سالم ارزش قائل شدن براي خود است، و راه سالمي براي داشتن احساسي خوب نسبت به خود است.

مهم اين است که به ياد داشته باشيد، درجاتي براي خودشيفتگي وجود دارد. در واقع اين موضوع را نمي توان يک فرضيه دانست. خودشيفتگي ادامه پيدا مي کند. شما مي توانيد مقدار ناچيزي از ويژگي هاي افراد خودشيفته را داشته باشيد، شما مي توانيد طور ديگري باشيد طوري که کسي نمي خواهد اطراف شما باشد، و آن افرادي که در کنار شما هستند، به اين دليل است که شما آنها را مجبور به احساس نياز کرده ايد.

خانم Katherine Schafler، يک روان درمانگر مي گويد: واقعيت اين است که همه ما تمايلات خودشيفتگي داريم. در بعضي سطوح همه ما مي خواهيم احساس خاص بودن داشته باشيم، تحسين بشويم و مهم بشمار آييم و قطعا رسانه اجتماعي اين نيازهاي طبيعي ما را قلقلک مي دهد. در حاليکه شبکه هاي اجتماعي به عنوان يک سکوي ايده آل براي خودشيفته ها بشمار مي آيد، يک تفاوت بزرگ بين ارسال يک سري تصاوير خصوصي سلفي با علاقه واقعي به خود وجود دارد.

درواقع خودشيفتگي هميشه شامل غرور و خودبيني نمي شوند. خودشيفته و خودخواه به جاي يکديگر استفاده مي شوند،( و خودپسندي به عنوان ويژگي کليدي به شمار مي آيد) اما چيزي که مهم و برجسته است اين است که همه آنها نسبت به ديگران همدلي ندارند. آنها عينا متمرکز بر خودشان هستند و توجه به احساس ديگران حتي از ذهنشان نمي گذرد.

اما اگر اين يک وضعيت است، اين وضعيت کجاست؟ خودشيفتگي در اعتماد به نفس پائين و احساس ناامني ريشه دارد، که به هر دليلي، هرگز مورد توجه قرار نگرفته است.بنظر مي رسد اين مسئله علت آن مي باشد و ديگران به راحتي آن را تشديد مي کنند.رسانه هاي اجتماعي احساس خودشيفتگي را ايجاد نمي کنند، ولي باعث تقويت اين خصيصه در انسان مي شوند.ويژگي هاي خودشيفتگي در بسياري از مردم ممکن است، خيلي زودتر از ظهور عکس هاي سلفي خودش را نشان داده باشد.

وقتي فرزند سالاري وجود دارد، خودشيفتگي معمولا خيلي زودتر شروع مي شود. وقتي والدين مي گويند، فرزند هديه اي براي آنها بوده است و بچه برايشان شگفت انگيز است، بدون آنکه هيچ توجهي به حرکات بچه شان داشته باشند.

والدين بايد توجه داشته باشند: براي پرورش يک کودک با حداقل ويژگي هاي خودشيفتگي، شايد شما بايد بر فعاليت هايي که فرزندتان انجام مي دهد و نمي دهد تمرکز داشته باشيد.تا او همان نابغه اي باشد که شما فکر مي کنيد.

يک مورد ديگر هست که باعث عصبانيت از پدرها و مادرها مي شود، اينکه معلوم مي گردد، اين مسئله براي خود آنها هم غير منتظره نيست و شبيه راهي است که خودشان رفته اند.اگر شما يک فرد خوشيفته باشيد، تمايلي به ايحاد تغيير در خود نداريد. از خودتان راضي هستيد و مي گوييد هر شخصي يک اشکالي دارد.

بر اساس نظر دکتر Schafler، براي دستيابي به اين امر، بايد بدنبال شيوع اين رفتار بود. بعضي از مردم در محيط کار خود متکبر و محق هستند، اما هنگامي که در خانه هستند، واقع بين ترند. اين افراد خودشيفته نيستند. روي هم رفته و به هر مفهومي، افراد خود شيفته الگوهايي از بزرگ نمايي،نياز به تحسين، و عدم همدلي را نشان مي دهند.

و اگر همچنان مي خواهيد کسي را بشناسيد؟ تنها از آنان سوال نماييد. اولين آزمون براي يافتن اين افراد، تنها، سوال کردن از آنان مي باشد. آنها به شما حتما جواب خواهند داد. من تا کنون فردي را نمي شناسم که با داشتن خصوصيات ياد شده، اين موضوع را انکار کند.



منبع: سيمرغ