بزرگنمايي:

چه خبر - دانيال عبادي؛ وصله ناجور براي يک مسابقه مهيج

ورود بازيگران سينما و تلويزيون به عرصه اجراي مسابقات و برنامه هاي تلويزيوني با مخالفت هاي زيادي روبه‌رو شد. خيلي ها به اين مسئله معترض شدند. که بازيگران نمي‌توانند مجري هاي خوبي باشند چون علاوه بر اينکه اصول اجرا را نميدانند، اطلاعات عمومي بالايي هم ندارند و مديريت همه جانبه يک برنامه هم از دست شان خارج استموفقيت سروش صحت، محمدرضا گلزار، پژمان بازغي و اشکان خطيبي در اجراي «کتاب باز»، «برنده باش»، «کودک شو» و فصل اول «پنج ستاره» نشان داد که بازيگران لزوما مجريان بدي نيستند. آنها هم ميتوانند اطلاعات عمومي خوبي داشته باشند و يک برنامه را به درستي مديريت کنند. اما اين مسئله درباره تمام بازيگران مصداق ندارد. بعضي از آنها کاملا اشتباه به عرصه اجرا وارد شده‌اند. درباره اجراي ناموفق حميد گودرزي در مسابقه «پنج ستاره» بارها مطرح شد اما در گزارش امروز قصد داريم روي اجراي دانيال عبادي در مسابقه «هفت در سه» تمرکز کنيم و به اين سوال پاسخ دهيم که آيا انتخاب چنين بازيگري براي اين مسابقه پرهيجان درست است؟

بيايد قبل از اينکه وارد بررسي اجراي دانيال عبادي شويم کارنامه بازيگري اين بازيگر را مرور کنيم. عبادي سال 85 توسط محمد هادي کريمي کشف شد و اولين بار براي فيلم «غير منتظره» جلوي دوربين رفت. خيلي ها منتظر بودند ببينند آيا عبادي با اين استايل و چهره ميتواند در سينماي ايران به يک محمدرضا گلزار ثاني تبديل شود؟ اما او از همان ابتدا بازي ضعيف و کاملا تصنعي از خودش به نمايش گذاشت و همه را نااميد کرد. عبادي در فيلم هاي بعدي هم نتوانست اين ضعف را برطرف کند و جنبه هاي جديدي از بازي‌اش به نمايش بگذارد.

دانيال عبادي در «امشب شب مهتابه»

در «امشب شب مهتابه» و «يکي از ما دو نفر» با اينکه در مواجهه با بازيگران قدرتمندي قرار گرفت و فرصت داشت خودي نشان دهد باز هم از اين فرصت درست استفاده نکرد. در قالب همان نقش هميشگي پسر خوش تيپ و گاهي عاشق پيشه باقي ماند تا جايي که ديگر چندان جدي گرفته نشد. در سال 1391 فرصت مهم بازي در نقش اصلي سريال «راستش را بگو» در اختيارش گذاشته شد اما در اين سريال هم موفقيتي به دست نياورد.

در يک مسابقه ترکيبي مانند «هفت در سه» که بخشي از مسابقه به پرسش و پاسخ و قسمتي ديگر به رقابت هاي بدني اختصاص دارد، توانايي مجري در پيشبرد مسابقه اهميت زيادي پيدا ميکند چون نسبت به مسابقات اطلاعات عمومي يا علمي، تعامل بيشتري با مخاطب دارد و بايد بتواند يک مسابقه را از ابتدا تا انتها به تنهايي مديريت کند. ضمن اينکه توانايي گزارشگري داشته باشد و درست مثل شرکت کننده در بطن هيجان قرار بگيرد و مخاطبان را هم در اين هيجان سهيم کند. اگر به خاطر داشته باشيد سالها پيش مسابقه «راز سيب» با همين فرمول روي آنتن ميرفت و آن زمان، يکي از دلايل جذابيت مسابقه، اجراي قابل قبول فرهاد جم بود.

اجراي دانيال عبادي در مسابقه «هفت در سه»

اين مجري لحظه به لحظه با شرکت کننده ها همراه ميشد و سعي ميکرد اضطراب هيجان را همانطور که هست به مخاطبان القا کند. فرهاد جم نه فرياد ميکشيد، نه اصطلاحات عجيب به کار ميبرد و نه با تغيير صدا و لحن، هيجاني کاذب ايجاد ميکرد. طبيعتاً آن زمان، فرهاد جم هم از روي الگوهاي مسابقات خارجي به اين اجرا رسيده بود اما آنها را درست به کار ميگرفت.

همانطور که پيش تر گفتيم در مسابقات ترکيبي که علاوه بر پرسش و پاسخ، رقابت هاي بدني و جست و جو گرانه هم در آنها به چشم ميخورد، شيوه القاي هيجان، اهميت زيادي دارد. بنابراين انتظار ميرود مجري چنين برنامه‌اي درست وسط ميدان باشد، به اندازه شرکت کننده، فعاليت بدني داشته باشد و رفتار و حرکاتش، به جنس مسابقه بيايد. دانيال عبادي از همان قسمت اول، به جاي اينکه پوشش اسپورت و از جنس مسابقه انتخاب کند با کت و شلوار به ميدان آمد. طبيعتاً فردي که کت و شلوار رسمي به تن ميکند ديگر نميتواند وسط ميدان مهيج مسابقه، آزادي عمل داشته باشد.

دانيال عبادي مجري مسابقه «هفت در سه»

ايراد اجرا، دقيقا از همينجا شکل ميگيرد. اين که يک مجري بسيار جدي، با کت و شلوار کاملا رسمي و موهاي مرتب که طبيعتاً بايد اجراي سنگين و متيني هم داشته باشد وارد مسابقه اي ميشود که در آن، هيجان حرف اول را ميزند. در واقع مجري، به عنوان نفر اول مسابقه، به وصله اي ناجور تبديل ميشود که از جنس مسابقه نيست و هر چقدر هم تلاش کند به اين فضا نزديک نميشود.

با توجه به آنچه درباره پوشش عبادي گفتيم او براي ايجاد هيجان در مسابقه، امکان حرکت بدني ندارد و براي همين هم فقط با کلام هيجان ايجاد ميکند. همانطور که جدي سر جايش ايستاده است صدايش را بالا ميبرد و با استفاده از عباراتي مثل «دمت گرم»، «ايوالله»، «عجب سيد پر قدرتي داريم»، «چه ميکنه اين بازيکن» و ... سعي ميکند به مسابقه هيجان دهد. عبادي حتي در عرصه بازيگري هم بازيگر منعطفي نيست. بنابراين اينجا هم براي ايجاد هيجان فقط لحن صدايش را تغيير ميدهد و از آنجايي که مسابقه از ابتدا تا انتها مهيج است، چاره اي ندارد جز اينکه مدام فرياد بکشد.
او حتي زماني که در نقطه اوج هيجان مسابقه قرار دارد، باز هم حرکت بدني خاصي ندارد. فقط تغيير را در لحن او حس ميکنيم و از آنجايي که اين صداي مهيج با حرکات او همخواني ندارد، نميتوانيم هيجان مسابقه را درک کنيم. به نظر ميرسد خود عبادي هم از ناتواني در هماهنگي ميان کلام و حرکات راضي نيست اما از آنجايي که تجربه اي در اين زمينه ندارد، نميتواند اين هماهنگي را ايجاد کند.

يکي از ويژگي هاي مهم يک مجري، توانايي ارتباط با مخاطب است؛ اتفاقي که در مسابقه «هفت در سه» شاهدش نيستيم. دانيال عبادي کاملا رسمي برنامه را شروع ميکند و چند دقيقه ابتداي مسابقه طوري با مخاطب رو به رو ميشود که انگار متني ادبي را از سر تا ته حفظ کرده است يا دارد از روي آن ميخواند. تا قبل از شروع مسابقه، ارتباطي ميان او با مخاطبانش شکل نميگيرد و در مراحل مختلف مسابقه هم اتفاق خاصي در اين زمينه رخ نميدهد. مجري برنامه، بدون اينکه به دوربين نگاه کند يا حرفي براي مخاطبان داشته باشد مثل يک گزارشگر ساده، فقط مسابقه را گزارش ميکند و با شرکت کننده گپ ميزند.

دانيال عبادي

طبيعتا اگر موفق ميشد راحت با مخاطبانش رو به رو شود و کاملا صميمي با آنها گپ بزند، به همان اندازه هم در سهيم کردن آنها در هيجان مسابقه موفق ميشد اما عبادي توانايي ايجاد اين رابطه صميمانه را با مخاطب ندارد و تا پايان مسابقه هم از گارد ويژه اش بيرون نمي‌آيد و تلاشي براي ايجاد دوستي با آنها نميکند.

بيشتر بدانيد : نظر دانيال عبادي درباره عاشقي و ازدواج!

بيشتر بدانيد : دانيال عبادي در باره نقش اش ميگويد

بيشتر بدانيد : دانيال عبادي، مانکن، بازيگر يا خواننده؟!

بيشتر بدانيد : دانيال عبادي به شايعات اطرافش پاسخ مي دهد

منبع: روزنامه هفت صبح