بزرگنمايي:

چه خبر - ما و دنياي بدون جهان پهلوان تختي

امروز 5 شهريور ماه، سالروز تولد جهان پهلوان غلامرضا تختي است؛ مردِ مردان و پهلوان پهلوانان.

حکيم ابوالقاسم فردوسي قرن ها قبل در وصف ميلاد و رشد سهراب، فرزند رستم نوشت:

«به بالا ز سرو سهي برترست
چو خورشيد تابان به دو پيکرست
برش چون بر پيل و بالاش برز
نديدم کسي را چنان دست و گرز»

و شايد وقت آن است تا امروز اين شعر را براي جهان پهلوان زنده‎روح بهره ببريم. قديمي ها مي گويند پهلوان تختي فقط يک ورزشکار نبود؛ همان طور که فقط يک خيرخواه اجتماعي يا يک چهره سياسي نبود.

او يکي از مردم بود، يکي از همان قهرماناني که نسل شان انگار در حال انقراض است. قديمي ها هنوز بر سر نام و نشان جهان پهلوان قسم مي خورند و هنوز هم غلامرضا تختي براي شان «آقاتختي» است. و چقدر شيرين که لقب «آقايي» را از مردم بگيري.
در مورد تختي، هر چه بود گفته شده و همه را مي دانيد. از زندگي جذاب يک پهلوان تا قبول مسئوليت هاي اجتماعي و رسيدن به چهره اي محبوب و مورد اعتماد که به خاطرش گوني، گوني پول جمع شد تا زلزله زدگان بوئين زهرا احساس ترس و تنهايي نکنند. امروز 5 شهريورماه مصادف با سالروز تولد آقاتختي است. کسي که نماد جوانمردي و اسطوره ورزش مملکت بود.

بودند قهرماناني که مدال آوردند، قهرمان شدند و رفتند اما مثل تختي کمتر پيدا شد. مثل او جوانمرد که پاي مصدوم حريف را در طول يک مسابقه از ذهنش کنار بگذارد و با فنون ديگر برنده مسابقه شود. مثل او که به خاطر حضور تيم ملي در اکباتان، پليس مجبور شد راه ها را ببنندد و از تجمع مردم عاشق تختي در اطراف سالن کشتي جلوگيري کند.

امروز، دنياي بدون تختي شده دنياي ماديات. شده دنيايي که قهرمان بسکتبال کشورمان مجبور به دستفروشي و در نهايت مرگ در کنار خيابان است. قهرمان کشتي بايد در جنوب کشور سمبوسه بفروشد و قهرمان کريکت سر کوچه شان به ماشين هاي عبوري بنزين بفروشد آن هم با دبه هاي پلاستيکي!

دنياي بدون تختي، دنيايي است که يک نقاش پوسترهاي سينمايي بايد در پياده رو بنشيند و منتظر لطف ديگران باشد، قهرمان ديگر در تنهايي و بي پولي با سرطان دست به گريبان شود و قهرمان ديگر از ايران برود و در اروپا خيابان گردي کند.

دنياي بدون تختي، دنيايي شد که زشتي و پليدي را باردار بود. دنيايي بدون رحم و سختگيرانه براي آنها که دل شان مي خواست يک ناجي داشته باشند. دل شان مي خواست کسي برود روي تشک و بدون اينکه حريفش را آزار بدهد، دل يک ملت را شاد کند. دنيايي که در آن، بنشيني در يک قهوه خانه و مشغول نوشيدن چاي شوي و همزمان از راديو بشنوي که «آقاتختي» براي کمک به نيازمندان فلان کرد و بهمان کرد.

امروز سالروز ميلاد جهان پهلوان تختي است. او اگر زنده بود، اگر آن مرگ رازآلود برايش رقم نمي خورد، امروز بايد شمع 87 سالگي اش را فوت مي کرد. امروز بايد مرد به خيلي ها درس ادب مي داد. دنياي امروز ما مدال هاي زيادي دارد اما «آقاتختي» ندارد و اين نهايت بداقبالي ماست.




منبع: خبرورزشي