بزرگنمايي:

ژلوفن؛ مزايا و معايب

اگر سري به جعبه داروي منزل بزنيد، به طور قطع داروهايي پيدا خواهيد کرد که بدون نسخه از داروخانه تهيه شده و براي روز مبادا نگهداري مي‌شوند. پاي ثابت اين جعبه‌ها معمولا مسکّن‌هايي هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار مي‌گيرند. ژلوفن يکي از قوي‌ترين مسکن‌هايي است که در اين موارد به کار مي‌رود. در واقع، ژلوفن نوعي داروي ضد التهاب غيراستروئيدي است که در درمان و کاهش دردها و التهاب‌هاي ناشي از التهاب روماتيسمي مفاصل و پوکي استخوان، تب، دردهاي خفيف تا متوسط و درمان اوليه دردهاي قاعدگي به کار مي‌رود.

علاوه بر موارد کاربردي که براي ژلوفن (ايبوپروفن) اشاره کرديم، از اين دارو در تسکين سردرد، دندان‌درد و دردهاي عضلاني نيز استفاده مي‌شود. در سرماخوردگي و آنفلوآنزا نيز ژلوفن براي کاهش درد به کار مي‌رود.

ژلوفن مسکن ژله‌اي شکل بوده و تنها تفاوت آن با ايبوپروفن ژله‌اي بودن آن است. هر دوي اين داروها مسکن‌هاي ضدالتهابي غيراستروئيدي هستند و از نظر ظاهر متفاوت‌اند. مهم‌ترين عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طريق عملکرد محيطي که کاهش فعاليت پروستاگالاندين (واسطه‌هاي شيميايي مشابه کلسترول که در واکنش به بيماري ترشح مي‌شود) و احتمال جلوگيري از ترکيب يا عمل ساير مواد را به دنبال دارد،گيرنده‌هاي درد را نسبت به محرک‌هاي مکانيکي يا شيميايي حساس مي‌کند و به اين صورت از فعاليت تکانه‌هاي درد جلوگيري مي‌کند.

اين داروي ضد التهابي غيراستروئيدي با ممانعت از توليد مواد طبيعي خاصي که موجب بروز التهاب مي‌شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش مي‌دهد و در نهايت تورم، درد و تب را کم مي‌کند. ترشح پروستاگالاندين‌ها در مغز باعث بروز التهاب و درد مي‌شوند.

پزشکان توصيه مي‌کنند افرادي که از برخي بيماري‌ها رنج مي‌برند مانند مبتلايان به آسم، مشکلات کبدي، کليوي، نارسايي‌هاي خفيف قلبي، فشار خون بالا، حملات و بيماري‌هاي قلبي، بيماري‌هاي عروق محيطي از قبيل باريک شدن عروق، مبتلايان به سکته و افرادي که سابقه خونريزي معده داشته‌اند، بايد با احتياط اقدام به مصرف ژلوفن و ايبوپروفن کنند.

داروهاي شيميايي با وجود فوايدي که دارند و قادرند درد و علائم بيماري‌ها را تسکين دهند، عوارض جانبي نيز به دنبال دارند و برخي از اين عوارض مي‌تواند جان مصرف‌کنندگان را به خطر بيندازد. ژلوفن يا ايبوپروفن هم از اين گردونه مجزا نيستند و خطراتي را نيز ممکن است در افراد ايجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء‌هاضمه شامل نفخ و درد شکمي، هرگونه درد در ناحيه معده يا روده‌ها جزو عوارض شايع اين مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها به شمار مي‌رود. در کنار اين علائم، احساس سرگيجه، ايجاد تورم و احتباس مايعات در بدن يا نفخ، بالا رفتن فشار خون، يبوست، ايجاد زخم در سيستم گوارشي، بروز کهير و بثورات جلدي و برخي واکنش‌هاي حساسيتي و تشديد علائم آسم در بيماران نيز ممکن است سراغ مصرف‌کنندگان بيايد که تنها در موارد نادر به چشم ‌مي‌خورد. بيماراني که دچار چنين علائمي مي‌شوند بايد بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند. ولي علاوه بر عوارضي که براي مصرف ژلوفن و ايبوپروفن اشاره کرديم، سياه شدن مدفوع و استفراغ خون‌آلود جزو عوارض بسيار نادري است که تنها در موارد خاص به چشم مي‌خورد.

محققان در مطالعات خود به اين نتيجه رسيده‌اند که زنان به دنبال استفاده طولاني‌مدت از ايبوپروفن دچار کاهش قدرت باروري مي‌شوند ولي اين مشکل با اقدامات سريع و آغاز راهکارهاي درماني قابل برگشت است و اين گروه از زنان مي‌توانند بارداري را تجربه کنند. از سوي ديگر، محققان توصيه مي‌کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمي مانند خونريزي يا کبودي ساده، تغيير در ميزان شنوايي يا زنگ زدن گوش، تغييرات روحي رواني و خلقي، تورم قوزک پا و نيز دست‌ها به طور ناگهاني و بدون دليل، افزايش وزن بدون دليل، سفت شدن ناحيه گردن، تغيير در حجم ادرار، تغييرات بينايي و خستگي غيرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.

با مصرف ژلوفن ممکن است مشکل حاد و مهلکي چون بيماري‌هاي کبدي نيز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه علامتي مبني بر آسيب کبدي از قبيل تيره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده يا شکمي و زرد شدن پوست و چشم‌ها بايد نسبت به اقدامات سريع پزشکي اقدام کرد. البته معمولا واکنش حساسيتي بسيار شديد نسبت به اين دارو بسيار نادر است، ولي با مشاهده هرگونه کهير يا بثورات جلدي، خارش يا تورم در نواحي صورت، زبان يا گلو، سرگيجه شديد و دشواري در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنيد چرا که ادامه اين علائم مي‌تواند جان شما را به خطر بيندازد.

منبع : jamejamonline.ir