بزرگنمايي:

چه خبر - معضلات ديد و بازديدهاي نوروز

آمدن نوروز و رسم و رسوم مربوط به ديد و بازديدهاي عيد، دستمايه يادداشتي از يک طنزپرداز شده است.

در صفحه طنز روزنامه «شهروند»، به قلم آيدين سيارسريع آمده است: اگر جناب عزراييل اجازه بدهد، ‌سال ٩٦ درحال آمدن است و شکوفه‌ها مي‌شکفد و گل‌ها و سبزه‌زارها دوباره ...

عزراييل: زياد طولش نده. برو سر اصل مطلب.

نگارنده: چشم. ببخشيد.

بله عرض مي‌کردم که‌ سال جديد اندک‌اندک مي‌رسد ...

عزراييل: گفتم برو سر اصل مطلب.

نگارنده: داداش چرا اين‌جوري مي‌کني؟ دارم ميگم ديگه.

عزراييل: ببخشيد، من اين روزا يه کم اعصابم به هم ريخته. شرمنده‌ام.

نگارنده: بله. کاملا مشخصه.

عرض مي‌کردم ما درعيد با بعضي مشکلات درگيريم که هنوز دانشمندان راه‌حلي براي آنها پيدا نکرده‌اند. نخستين معضل، روبوسي عيدانه است. يک عده اصرار عجيبي دارند که هميشه ما را غافلگير کنند. يک‌بار روبوسي مي‌کني، دوبار روبوسي مي‌کنند. دوبار روبوسي مي‌کني، يک‌بار روبوسي مي‌کنند. بعضا ديده شده بعد از ماچ دوم وقتي فکر مي‌کني همه چيز تمام شده، دستت را مي‌کشند که کجا؟ بيا، سوميش مونده! بعضي مواقع هم به دليل عدم هماهنگي اتفاقات تلخي مي‌افتد که... بگذريم.

معضل بعدي عيدي است. درمورد عيدي به نظرم يک مرجع قانونگذار بايد اصول و چهارچوبي را تدوين کند که اساساً تا چه سني عيدي‌گرفتن مجاز است؟ اين گودزيلاهايي که با ٤٠‌ سال سن و ١٢٠ کيلو وزن مي‌آيند کنار بچه چهارساله و مي‌گويند؛ «پس عيدي ما چي؟» را اصولاً چه کار بايد کرد؟ آن‌وقت اين کمپين «عيدي کتاب بدهيم» تکليفش چه شد؟ ما پارسال به بچه‌هاي فاميل کتاب مي‌داديم، بعد پدر و مادرشان مي‌آمدند کتاب را پرت مي‌کردند توي صورتمان و مي‌گفتند يهو بگو نميخوام عيدي بدم، اين کارا چيه ديگه؟ يعني رسماً توهين به حساب مي‌آوردند.

آجيل هم خودش يک داستان مجزا دارد. بعضي از اقلام آجيل آن‌قدر مهجور مانده‌اند که بايد کمپين درست کنند که «به خدا ما هم آجيليم، ما رو بخوريد». البته نخود از اين قضيه مستثناست و بي‌خود مي‌کند کمپين راه بيندازد. نمي‌دانم نخستين‌بار کي توي ظرف آجيل نخود گذاشت. واقعاً قابل درک نيست. هميشه بايد همراهت يک شيشه روغن کرچک داشته باشي که بعد از هر ميهماني توطئه نخود را خنثي کند.

معضل بعدي بحث‌هايي است که انجام مي‌شود. احتمالاً موضوعاتي همچون نابساماني وضع جاده‌ها، مرگ نابهنگام هنرمندان و انتخابات پيش‌رو محور صحبت‌ها را تشکيل مي‌دهد. پيشاپيش به جوانان هشدار مي‌دهيم که يا جواب‌هايي را براي سوالات فاميل آماده کنند يا اگر درسشان تمام شده، وارد مقطع بعدي شوند. اگر وارد مقطع بعدي شده‌اند، کار پيدا کنند، اگر کار پيدا کرده‌اند، ازدواج کنند، اگر ازدواج کرده‌اند، بچه‌دار شوند. اگر بچه‌دار شده‌اند يه کم به خودشان برسند بابا، چيه خودتون رو اسير بچه کردين؟ اين مرحله گيردادن فاميل به وضع آدم يکي از سخت‌ترين آزمون‌هاي سنجش صبر و آستانه تحمل بشر است.

سعي کنيد اين روزها بهتان خوش بگذرد. اگر سفر مي‌رويد، خوش به حالتان، اگر خانه مي‌مانيد، هم خوش به حالتان، کتاب‌هاي نخوانده و فيلم‌هاي نديده را مي‌بينيد و لذت مي‌بريد. اميدوارم جناب عزراييل هم به اين توصيه‌ها عمل کند و اين‌قدر بالاي جاده‌ها و توي پرايد مردم سرک نکشد. در کل تعطيلات خوبي برايتان آرزومنديم.




منبع: روزنامه شهروند