بزرگنمايي:

چه خبر - ماکرون ترامپ فرانسوي ها...پايگاه خبري انتخاب به نقل از ايندپندنت نوشت: تصور کنيد کسي که هرگز تاکنون در انتخاباتي حضور نداشته الان بيشترين ترين شانس رياست جمهوري آينده در فرانسه است. امانوئل ماکرون که اخيرا در نظر سنجي ها 20٪ اقبال عمومي داشته و زياد از مارين لوپن با 26 درصد و فرانسيس فيون با 25 درصد دور نيست. انتخابات در ماه آپريل برگزار مي شود.
با توجه به اين که ترامپ به تازگي رييس جمهور شده است مي شود حدس زد که در نهايت چه اتفاقي خواهد افتاد. اما دست کم ترامپ شهرت تلويزيوني داشت و زماني که تصميمش را اعلام کر،د مخاطبان او را مي شناختند. او مجري چندين برنامه تلويزيوني پربيننده بوده است. اما زماني که ماکرون اعلام کانديداتوري کرد براي 90٪ راي دهندگان فرانسوي ناشناخته بود.

با اين حال شخصيت ماکرون ويژگي هاي مشترکي با ترامپ از لحاظ توانايي جذب جمعيت در سخنراني هايش دارد. زماني که او اعلام کانديداتوري کرد 15 هزار نفر براي شنيدن صحبت هاي او در سالن جمع شده بودند.
ماکرون نماينده کدام حزب است؟ او نماينده هيچ حزبي نيست. او حزب خودش را ساخته. حزب «ان مارچ». در طيف هاي سياسي، جاي حزب او کجاست؟ هيچ جا! موسسان اين حزب مي گويند اين حزب نه در جناج چپ جاي دارد نه راست. اين فقدان موقعيت سنتي سياسي شايد يکي از ويژگي هاي او باشد. ترامپ هم زياد با اين وضعيت متفاوت نبود. قبل از اين انتخابات او هم به دموکرات ها و هم به جحمهوري خواهان کمک مالي کرده بود. او رسما به عنوان کانديداي جمهوري خواه وارد عرصه شد اما به نظر مي رسيد اين تنها براي متقاعد کردن بوده است. اين روش او مثل گرفتن گذرتامه يک کشوري است که شما به سختي در آن زندگي ميکنيد و از آن خوشتان نمي آيد.

يک ويژگي قابل توجه ديگر ماکرون روش کانديداتوري اوست. او خودش را يک کانديداي ضد سيستم معرفي کرده و بر اساس تحصيلات و حرفه او يکي از مثالهاي خوب براي نخبگان فرانسه است. او شبيه به دوک هاي منتقد نظام اشرافي گري است.

او در مدرسه هنر پاريس تحصيل کرده و در رشته روابط عمومي دانشگاه ساينس پو در شهر پاريس درس خوانده است. دانشگاه اکول که يک دانشگاه دولتي در فرانسه است به طبقه حاکم فرانسه اختصاص دارد. در ميان فارغ التحصيلان اين دانشگاه سه رييس جمهور و شش نخست وزير ديده مي شود.

به طور طبيعي بعد از آمادگي هاي لازم او مستقيم به وزارت اقتصاد و دارايي رفته است. او کارش را در بانک روسچيلد رها کرده و به کارکنان کاخ اليزه در دوران اولاند پيوسته. در نهايت او به عنوان وزير اقتصاد،صنعت و داده هاي ديجيتال منصوب شده است. و در آگوست 2016 براي تاسيس حزب خود و کانديداتوري در رياست جمهوري استعفا داده است.

اين پيشينه تفاوت چنداني با ترامپ ندارد. ترامپ نيز يکي از اعضاي طبقه نخبگان آمريکا بوده است . او يک تاجر ميلياردر است. روبه روي درب اتاق او در نيويورک طلا و الماس کار شده است. اگر او طبقه حاکم نيست پس چيست؟ او تنها از پرستيژ هاي تحصيلاتي ماکرون فاصله دارد.

با اين حال تفاوت سياست هاي اين دو زياد است. در حالي که سخنراني مراسم تحليف ترامپ بر کشيدن ديوار و جلوگيري از ورود مردم به آمريکا تمرکز داشت سياست هاي ماکرون تا حد زيادي بر رفع موانع استوار است. او از انقلاب دموکراتيک حرف مي زند و قول داده موانع را در فرانسه رفع کند.

بنابراين ماکرون قول داده 35 ساعت کار در هفته را براي کارگران جوان بيشتر کند. اما او بايد بين اصلاحاتش با مزاياي بيکاري گسترده تعادلي ايجاد کند. او بر اين باور اين است که کارگران مسن تر بايد قادر باشند زمان کمتري کار کنند. او همچنين خواهان افزايش هزينه هاي دولت براي مدارس در مناطقي است که مهاجران بيشتري در آن زندگي ميکنند. در مجموع او خواستار تغييرات در فرانسه است.

به نظر مي رسد ما وارد مرحله اي از شورش هاي سياسي خواهيم شد. ترامپ پيروز شد. ماکرون نفر بعدي است. چه کسي قرار است بعدي باشد؟ آيا کانديداي بريتانيا نيز همين وضع را خواهد داشت يا ترزا مي اين نقش را بازي خواهد کرد؟

منبع: انتخاب