بزرگنمايي:

چه خبر -

پرويز مظلومي طي نامه‌اي پرده از اتفاقاتي مهم از آنچه که فصل قبل در تيمش افتاد برداشت. متن اين نامه به شرح زير است:

بسمه تعالي

هواداران عاشق و فهيم باشگاه بزرگ استقلال تهران، مردم مهربان و فوتبالدوست و فوتبال فهم ايران عزيز که در سال هاي حضورم در فضاي ورزش – چه به عنوان بازيکن ملي و باشگاهي و چه به عنوان مربي – جز عشق و مهرباني از شما نديده ام، امروز که در خلوت خود با قلبي پر از غم و اندوه اتفاقات تمام سال هاي زندگي ورزشي ام را مرور مي‌کنم، بيش از پيش به عمق درياي محبت شما پي مي‌برم؛ محبتي که از کوچه هاي داغ و پر از سنگلاخ آبادان مرا به کلانشهر تهران سوق داد و پيراهن استقلال بزرگ را بر تنم نشاند؛ محبتي که حکم بنزين سبز را براي اين حقير داشت و هر لحظه من را از نردبان شهرت و موفقيت بالا و بالاتر مي‌برد و ... .

عشق به شما و عشق به استقلال با تاروپود من آميخته شده و مرا همواره به تلاش بيشتر فرا مي‌خواند. خدا را شاهد مي گيرم که هيچگاه از انديشه خدمت به تيم محبوبم و عاشقان آن دور نشده‌ام. چه در آن روزهايي که شور و شوق و انرژي مثبت شما پايه گذار آن گل تاريخي ام در دربي 120 هزار نفره شد و چه در مقطعي که در کنار هم توانستيم در 4 دربي پياپي بر حريف سنتي‌مان غلبه کنيم و عدد 4 را براي آيندگان به يادگار بگذاريم، هرگز به خود غره نشدم و ذره اي از انگيزه ام براي دويدن و عرق ريختن به خاطر استقلال کاسته نشد.

اما افسوس و صد افسوس که با پرويز مظلومي، اين کوچکترين عضو خانواده استقلال خوب رفتار نشد. افسوس نه از بابت شخص مظلومي بلکه به خاطر ظلمي که به يک تيم بزرگ روا داشتند و به اسم مظلومي استقلال را زدند و دل ميليون ها نفر را سوزاندند.

فصل گذشته با تمام کابوس هايش برايم به پايان رسيد اما تا زنده هستم تحرکات آنهايي که در ظاهر آبي اما در باطن ضد استقلال هستند را فراموش نمي کنم و عاملين ضربه خوردن تيم محبوبم را نمي بخشم.

داستان من و اين آقايان از همان هفته هاي اول ليگ کليد خورد. آنها تصور نمي کردند مظلومي و تيمش تا پايان ليگ مدعي قهرماني باشند و به فينال جام حذفي برسند لذا هر لحظه با روش و ترفندي خاص ما را تحت فشار قرار مي دادند. به قول همکارم امير قلعه نويي آنها فکر مي کردند کار مظلومي در هفته ششم تمام است اما لطف خداوند و غيرت بازيکنان معادلات شان را برهم زد.

چند شب قبل وقتي در برنامه 90 اعلام کردم که در استقلال تنها بوده‌ام به برخي از آقايان برخورد و خيلي زود جوسازي رسانه اي عليه من را آغاز کردند و به نوچه هاي خود دستورات لازم را دادند اما حالا براي آنکه همگان بدانند که مظلومي چقدر تنها بود به گوشه هايي – فقط گوشه هايي – از اتفاقات استقلال در فصل گذشته اشاره مي کنم.

سخت ترين روزهاي تمام زندگي ام را تجربه کردم و گاهي آنقدر فشار روحي بر من زياد مي شد که اطرافيانم نگران مي شدند و حتي چندين بار در خلال مسابقات، ناظرين بازي ها به من آب مي دادند و مي گفتند آقاي مظلومي مراقب خودت باش، اما در مقابل، آقايان حاضر در باشگاه هر لحظه به دنبال تغيير سرمربي تيم بودند. حتي کار را به جايي رساندند که شب دربي برگشت يکي از آنها مخفيانه به اتاق چند بازيکن من در هتل رفت و در حالي که هتل تيم حريم خصوصي ما بود با چند مهره اصلي به گفت وگو نشست.

اين اتفاق را بنده فرداي بازي متوجه شدم وگرنه تصميمات ديگري مي گرفتم. البته اعضاي کادرفني نيز بايد به اتاق هاي بازيکنان سرک مي کشيدند و اجازه چنين اتفاقاتي را نمي‌دادند. يکي از مديران تيم اخيرا گفته است که چندين بار مانع از برکناري مظلومي شده ام. حال اين سوال مطرح است که کجاي دنيا در يک باشگاه تصميم مي گيرند سرمربي تيمي که صدرنشين ليگ و فيناليست جام حذفي است را برکنار کنند؟ همين جمله آقايان نشان مي دهد که در انديشه توطئه عليه من بوده اند.

نوع مواجهه اين افراد با مشکلات استقلال در طول فصل مويد اين بود که نمي‌خواهند تيم نتيجه بگيرد که اگر غير از اين بود بعد از جدايي جاسم کرار(Karrar Jassim) و ريوالدو(Rivaldo) في الفور مقدمات جذب يک بازيکن را فراهم مي کردند تا حداقل وعده شان عملي شود و استقلال ضربه نخورد.

برخي رفتارهاي آنها در ابتداي فصل نيز زمينه ساز مشکلات بزرگتري شد. براي مثال در حالي که بنده قصد حفظ اميرحسين صادقي را داشتم اعلام کردند که سيدجلال حسيني کارش تمام شده و به زودي به استقلال مي‌آيد. در نهايت صادقي از ما جدا شد و سيدجلال هم نيامد. ضعف آنها در زمان نقل و انتقالات نيم فصل بيشتر نمايان شد و چوب آن را استقلال خورد؛ جايي که مصدوميت مهره هاي کليدي و خالي ماندن پست هاي حساس بارها من را به مرز سکته کشاند.

بي تدبيري آقايان در زمينه اعزام تيم به سفر سوئد نيز ضربه ديگري بود بر پيکره استقلال و در همان مقطع پايه‌هاي صدرنشيني ما سست شد. جالب آنکه برخي از اين آقايان در اقدامي ناجوانمردانه اطلاعات محرمانه باشگاه را به برخي رسانه ها داده و از زبان آنها مدعي شده‌اند که مظلومي در سوئد براي خودش 700 دلار پاداش در نظر گرفته و به بازيکنان 400 دلار داده است.

آخر بي معرفتي تا کجا؟ بنده هيچ وقت درباره پاداش ها و مسائل مالي تيم و بازيکنان دخالتي نداشته‌ام. اين را مي توانيد از آقاي عبداللهي بپرسيد. در قرارداد من آمده است که پاداش هايم دو برابر ديگر اعضاي تيم خواهد بود لذا در سوئد روحم خبر نداشت که ديگران چقدر گرفته اند و من قرار است چه مبلغي بگيرم.

آقاي نصرالله عبداللهي حي و حاضر است و پاداش ها را ايشان تقسيم کرد. مي‌بينيد که براي زدن مظلومي چه مسايلي را دستاويز قرار مي دهند. مظلومي اگر دنبال پول بود، سراغ طلب 300 ميليون توماني خود از استقلال که به سال 89 برمي گردد را مي گرفت.

مشکلات ديگر ما و در واقع اصلي ترين مشکلات ما از روزي آغاز شد که مدعي کسب دو جام شديم. اين اتفاق براي عده اي داخل باشگاه استقلال سخت بود و چون اساسا پرسپوليسي هستند و در آنجا رخنه کرده‌اند، پذيرش اين مهم برايشان غيرقابل قبول بود. عجيب آنکه عده اي از همان ها با من تماس مي گرفتند و مي گفتند اگر مي خواهي حمايتت کنيم در رسانه ها از ما تعريف کن و ...!

عجبا که حالا مي‌گويند مي‌خواستيم مظلومي را برکنار کنيم. احيانا منظورشان اين است که لطف شان شامل حال من شده است. يک نفر از آنها بپرسد چگونه و براساس کدام منطق مي‌خواستيد سرمربي تيمي که سهميه آسيايي گرفته و فيناليست جام حذفي شده است را برکنار کنيد؟ ضمنا جوانگرايي که برنامه اصلي ما در استقلال بود براي به بار نشستن، نيازمند زمان است و اين مهم را انگار يادشان رفت.

روزهاي پاياني ليگ عرصه را بر من تنگ‌تر کردند و فشارها افزون تر شد. بازيکنان هم به خوبي در جريان تحرکات آقايان قرار گرفتند. به طور مثال بازيکني چون اميد ابراهيمي در جلسه اي خطاب به مدير باشگاه مي گويد با اين مشکلاتي که تيم استقلال داشته و دارد امسال هشتم هم نبايد مي شديم و مظلومي معجزه کرد.

بازيکنان جوان و باتجربه همگي مي‌دانستند که چه اهدافي در پس پرده نهفته است اما ذره‌اي از تلاش شان کم نشد و من از همه بازيکنانم به جز يک نفرشان که نمي‌توانم او را ببخشم تشکر مي‌کنم. حتي در مقطعي مي خواستند آرش برهاني که نيمکت نشين بود را برابر من قرار دهند که من خودم با آرش صحبت کردم و به او گفتم تا وقتي که من هستم مي تواني بازي کني و اگر هم قصد خداحافظي داشتي بيا و در کنار خودم مربيگري را آغاز کن.

باري، استقلال و مظلومي و بازيکنانش سال سختي را پشت سر گذاشتند اما رسم معرفت نبود که به اين شکل با من برخورد شود. مربي‌اي که قرارداد دو ساله دارد و يک سال آن باقي مانده و به وعده سال اولش که کسب سهميه بوده عمل کرده، حداقل حقش اين است که به او خسته نباشيد بگويند. آقايان آنقدر معرفت نداشتند که با من تماس بگيرند و خسته نباشيد بگويند.

حتي اجازه ندادند قرارداد من فسخ شود و سپس با مربي جديد قرارداد ببندند. متاسفم که بگويم اين افراد ابتدايي ترين اصول و اخلاق ورزشي را زير پا گذاشتند. امروز هم اگر تصميم به طرح اين صحبت ها گرفتم بخاطر اين است که با بي احترامي به من دلم را شکستند.

آنها دل پرويز مظلومي که عمر و جواني اش را براي استقلال گذاشته و صد البته هرچه دارد از اين مجموعه است، شکستند و مطمئن باشند خيلي زود عقوبت اين رفتار خود را خواهند ديد.

آخرين تير آقاي مدير بر پيکره خسته و رنجور استقلال، ظهر روز فينال جام حذفي بود که با در دست گرفتن يک فقره چک نزد بازيکنان آمد و آن چک که براي فصل نقل و انتقالات کنار گذاشته بودند را به بازيکنان من نشان داد و گفت اين 20 درصد قراردادهاي شما است، سپس چک را در جيبش گذاشت و رفت و با همين کار از نظر روحي بازيکنان تيم را آشفته کرد.

البته اين آقا پيش تر نيز در زماني که بازيکنان تيم به دليل مشکلات مالي قصد اعتصاب داشتند در جمع آنها حاضر شد و طلبکارانه به بازيکنان گفت: هرکسي ناراحت است برود. آنها حتي در 16 روز قبل از فينال جام حذفي يک بار هم به تيم سرکشي نکردند و به بازيکنان روحيه ندادند؛ دريغ از يک ريال پاداش.

سال سختي را گذراندم، سالي که جدا از سنگ اندازي ها و توطئه چيني هاي عده‌اي درون باشگاه، زخم و زبان برخي پيشکسوتان استقلال آزارم داد و بي رحمانه من را مورد حمله قرار مي دادند تا هم از درون و هم از بيرون باشگاه مورد هجوم قرار بگيرم اما خدا شاهد است که همه اتفاقات را به خاطر استقلال و براي جلوگيري از به حاشيه رفتن تيمم در دل ريختم و جالب است که حالا عده اي مي گويند چرا مظلومي زودتر از اينها حرف نزد و افشاگري نکرد.

داستان من و استقلال شايد از ديد آقايان تمام شده باشد اما آنها بايد بدانند که اين مردم حافظه تاريخي قدرتمندي دارند و مي دانند که مظلومي و مظلومي ها براي تيم محبوب‌شان چه کارهايي انجام داده اند.

روزي که خيلي دور نيست مي‌رسد که اثري از اين آقايان باقي نمانده اما من و امثال من نام مان با استقلال گره خورده و اين حقيقت را نمي توان کتمان کرد. آقايان، دو سال قبل پشت نام قلعه‌نويي پنهان شديد، سال قبل پشت نام مظلومي و حالا هم پشت اسم منصوريان، سال آينده مي خواهيد پشت چه کسي پنهان شويد و ضعف‌هاي خودتان را بپوشانيد؟

در پايان براي آقاي منصوريان و استقلال عزيز آرزوي موفقيت مي کنم و ضمنا از همه بزرگاني که در اين چند روز با تماس و پيامک هاي خود از غم سنگين من کاستند تشکر مي‌کنم و جا دارد بار ديگر از مردم خوب کشورم و به ويژه هواداران استقلال تشکر کنم و ضمنا از اصحاب رسانه که در اين سال استقلال را ياري رساندند قدرداني نمايم.

به عنوان يک استقلالي از اعماق قلبم آرزو مي کنم که اين تيم در اوج باشد و دل هوادارانش را شاد کند.

پرويز مظلومي 16/3/95




منبع:isna.ir