بزرگنمايي:

چه خبر - احتمال جنگ ميان ايران و اسرائيل؟ جدي نگيريد!

محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه ايران روز گذشته در کنفرانس امنيتي مونيخ در پاسخ به سوالي در خصوص احتمال وقوع يک جنگ در منطقه خاورميانه گفت: «اين احتمال بسيار بالا است و قطعا کساني مانند اسرائيل دنبال به راه انداختن يک جنگ در منطقه هستند.»

اين تک جمله سوژه ي بسياري از رسانه ها شد، خصوصا رسانه هايي از يک طيف خاص که در زير بيشتر متوجه ماجرا مي شويد، البته اين اظهار نظر در ميان بخش هايي از مردم هم موج ايجاد کرد و شايد کمي هم نگراني. اين که اين اظهار نظر چقدر واقعي است و چقدر جنبه هاي ديپلماتيک دارد ماجرايي است که شايد بهترين وصف را در ميان نوشته هاي احمد زيدآبادي بتوانيم پيدا کنيم که در ادامه مي آيد.

بي بي سي با انتشار سخنان ظريف درباره خطر وقوع جنگ در خاورميانه: وزير خارجه ايران از قدرت‌هاي اروپايي انتقاد کرد که رفتارهاي اسرائيل را به گفته او ناديده مي‌گيرند. آقاي ظريف گفت: "خطر جنگ جدي است. اين خطر بيشتر هم خواهد شد، اگر شما (خطاب به اروپايي‌ها)، نقض قوانين بين‌المللي را ناديده بگيريد."

در همين رابطه نشريه آمريکايي پوليتيکو، با اشاره به حضور `محمدجواد ظريف` وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران در کنفرانس امنيتي مونيخ و تاکيد کرد: ظريف مخاطبانش را مسحور کرد و نشان داد که ايران در مقابل آمريکا و اسرائيل کمر خم نکرده است.

احمد زيدآبادي، فعال سياسي و روزنامه نگار در يادداشتي با عنوان «خطر جنگ جدي است؟» درباره اظهارات محمد جواد ظريف در مورد بالا بودن خطر بروز جنگ نوشت: سخنان ظريف بسياري از ايرانيان را دل‌مشغول و بعضاً نگران کرده است. آنها مي‌پرسند سخنان ظريف تا چه اندازه ريشه در واقعيت دارد؟

در درجۀ نخست به نظر مي‌رسد که ظريف به منظور ترساندن اروپايي‌ها و ترغيب آنان به مقابله با برخي اقدامات آمريکا و اسرائيل عليه ايران، جدي بودن خطر جنگ را به ميان کشيده است و بنابراين، از اين جهتِ خاص، نبايد چندان نگران بود! در واقع، هيچکدام از محافل اصلي تصميم‌گير در ايران، اسرائيل و آمريکا تمايلي به درگيري نظامي ندارند و همگي تصورشان بر اين است که از طريق مقابله‌جويي غيرنظامي مي‌توان طرف مقابل را مهار و يا به عدول از موضع‌اش وادار کرد.

با اين حال، وقوع جنگ‌ها هميشه هم در اختيار و ارادۀ رهبران سياسي و نظامي نيست. وقتي که کشورها به منظور عقب راندن يکديگر، در حوزه‌هاي غيرنظامي شاخ به شاخ مي‌شوند، چه بسا که يک اتفاق غيرمترقبه آنان را به جنگ و رويارويي نظامي بکشاند و هزينه‌هاي سنگين پيش‌بيني نشده‌اي به ملت‌هاي آنها تحميل کند.

از قضا تصور اينکه طرفِ رقيب يا دشمن، اراده و و يا توان ورود به جنگ را ندارد و بدين جهت مي‌توانahتضي ضرباتي محدود و بدون هزينه به آن وارد کرد، خطر بروز جنگ را افزايش مي‌دهد. از اين رو، به رغم بي‌ميلي همۀ طرف‌ها براي اجتناب از جنگ، احتمال آن به صورتي غيرارادي وجود دارد، گو اينکه چندان جدي و قريب‌الوقوع نمي‌نمايد. با اين حال، شرايط فعلي حاکم بر روابط ايران با آمريکا و اسرائيل هر چه بيشتر تداوم يابد، خطر بروز جنگ را هم افزايش مي‌دهد.

منبع: bartarinha.ir