بزرگنمايي:

چه خبر - با پولي که به کي‌روش مي‌داديم کدام مربي‌ها به ايران مي‌آيند؟

بعد از 2859 روز، دوباره تيم‌ملي ايران بدون سرمربي شد. هفت سال و 9 ماه و 29 روز قبل بود که کارلوس کي‌روش به‌عنوان نفر اول کادر فني تيم‌ملي بزرگسالان ايران انتخاب شد و حالا گمانه‌زني‌ها براي جانشيني او و انتخاب چهل‌وپنجمين سرمربي تيم‌ملي به اوج خود رسيده است.

اولين واکنش به داستان مذکور از طرف مدير روابط‌عمومي وزارت ورزش و جوانان در فضاي مجازي منتشر شد. مازيار ناظمي در يک توئيت جنجالي و عجيب از ژوزه مورينيو، زين‌الدين زيدان و يورگن کلينزمن به‌عنوان گزينه‌هاي در صف مذاکره ياد کرد و باعث شد چند روزي سوژه طنز و فکاهي رسانه‌ها و مردم مهيا شود.
«تلاش اين است که يک مربي در حد کي‌روش و به همان بزرگي بياوريم.» اين اظهارنظر مهدي تاج، رئيس فدراسيون فوتبال بعد از قطع همکاري با مرد پرتغالي بود.

حال اين سوال به وجود مي‌آيد که آيا با اوضاع اقتصادي کنوني و قيمت نجومي ارز، مي‌توان مربي صاحب‌سبک خارجي و در حد و اندازه کي‌روش را به خدمت گرفت يا خير. در پاسخ بايد گفت قطعا گزينه‌هايي چون مورينيو، لوپتگي، زيدان، ونگر، بلان و... را بايد از ذهن‌ها دور کنيم. اين نفرات هم دستمزدشان چندبرابر کارلوس کي‌روش است و هم چندان حاضر به کار در سطح ملي و حضور در قاره‌ آسيا نيستند. مربياني از اين دست بيشتر علاقه به کار هرروزه و حضور در سطح باشگاهي و در ليگ‌هاي مطرح دارند. اگر غير از اين بود هرکدام از آنها پيشنهادهاي قابل‌توجهي از تيم‌هاي ملي مختلف در قاره‌هاي اروپا و حتي آسيا داشتند اما فورا همه‌شان را رد کردند. پس به‌جاي بازي با اذهان عمومي و لوث کردن اين اتفاق حساس و سرنوشت‌ساز، بهتر است به‌سراغ گزينه‌هايي برويم که هم شناخته‌شده باشند و هم بتوانند پيشرفتي در فوتبال ايران به وجود بياورند. قطعا احتمال حضور مربيان جوان‌تر و شناخته‌شده از استخدام مربيان کمي مسن‌تر و کهنه‌کار ضعيف‌تر خواهد بود.

در ادامه به معرفي چند مربي شناخته‌شده و بيکار حال حاضر دنيا با رنج‌هاي سني متفاوت و با تفکرات گوناگون پرداخته‌ايم. کساني که قيمت معقولي دارند و مي‌توان به حضورشان در تيم‌ملي ايران خوش‌بين بود. همان‌قدر که نبايد براي انتخاب سرمربي بعدي تيم‌ملي عجله کرد؛ به همان اندازه بايد سرعت عمل را در دستورکار قرار داد تا در بهترين زمان ممکن، ايده‌آل‌ترين گزينه ممکن براي حضور در راس کادر فني تيم‌ملي انتخاب شود.

1-برت فان مارويک (هلند)
هلندي 66 ساله و شناخته‌شده‌اي که آشنايي خوبي هم از فوتبال‌ آسيا دارد. سرمربي سابق تيم‌هاي فاينورد، دورتموند، هامبورگ و تيم‌ملي هلند که با اين تيم در جام‌جهاني به فينال رسيد ولي دو سال بعد در مرحله گروهي يورو حذف شد. فان مارويک با عربستان قراردادي 17/1 ميليون دلاري بست و اين تيم را بعد از دو دوره غيبت، به جام‌جهاني 2018 رساند. او سپس هدايت استراليا را برعهده گرفت و به‌رغم حذف از مرحله گروهي چهره خوبي از کانگروها به جهانيان نشان داد. مارويک علاقه‌مند به فوتبال هجومي است و تيم‌هايش با سيستم 1-3-2-4 بازي مي‌کنند. پدر خانم مارک فن بومل در هر تيم معمولا به‌صورت ميانگين دو سال حضور داشته است.

2-خوزه پکرمن (آرژانتين)
مرد شناخته‌شده‌اي که حالا در آستانه 70 سالگي قرار دارد و احتمالا کارلوس کي‌روش جانشين او در تيم‌ملي کلمبيا خواهد شد. يک گزينه قابل اعتنا به اين دليل که بازي زيبا را در اولويت قرار مي‌دهد. پکرمن سابقه درخشاني هم در امر مربيگري مخصوصا در سطح ملي دارد. او از سال 1981 کار مربيگري را استارت زد و هفت سال در تيم زير 20 سال آرژانتين فعاليت کرد و سه مقام قهرماني جهان را با آنها به دست آورد. او حدفاصل سال‌هاي 2004 تا 2006 سرمربي آرژانتين بود و با اين تيم تا يک‌چهارم نهايي جام‌جهاني پيش رفت اما به‌ آلمان ميزبان در ضربات پنالتي باخت. پکرمن 6 سال هدايت کلمبيا را برعهده داشت و با اين تيم دوبار در جام‌جهاني شرکت کرد که حاصل آن دو صعود از مرحله گروهي بود. او در سال 2014 با تيمش در مرحله يک‌چهارم نهايي به سختي با نتيجه 2 بر يک به برزيل ميزبان باخت. پکرمن سالانه 5/1 ميليون يورو از فدراسيون فوتبال کلمبيا دريافت مي‌کرد. پکرمن سه سال بهترين مربي آمريکاي‌جنوبي هم شد و در سال 2013 به‌عنوان پنجمين مربي برتر جهان برگزيده شد.

3-آلبرتو زاکروني (ايتاليا)
سرمربي تمام تيم‌هاي بزرگ ايتاليا که حالا چند سالي مي‌شود درگير قاره کهن شده و در تيم‌هاي مختلف کار مي‌کند. زاکروني 65 ساله که در سال 1999 با ميلان فاتح اسکودتو شد، آخرين عملکردش به حضور در نيمه‌نهايي جام ملت‌هاي آسيا با امارات ختم شده است. زاک، يکي از مبدعان شيوه 3-4-3 بود و برخلاف ايتاليايي‌ها از بازي هجومي بدش نمي‌آيد. او چهار سال سرمربي تيم‌ملي ژاپن بود و با اين تيم در جام ملت‌هاي 2011 قهرمان شد ولي در جام‌جهاني در گروه قعرنشين شد و همانجا ماموريتش به اتمام رسيد. دريافتي زاکروني از فدراسيون فوتبال امارات نزديک به همان مبلغي بود که کي‌روش از ايران مي‌گرفت و به‌نظر مي‌رسد مي‌توان او را براي کار در ايران با مبلغي پايين‌تر مجاب کرد.

4- خوان آنتونيو پيتزي (آرژانتين-اسپانيا)
متولد آرژانتين ولي بزرگ‌شده اسپانيا. سرمربي 50 ساله‌اي که با تيم‌ملي عربستان قراردادي 4/1 ميليون دلار بست و در جام‌جهاني 2018 به يک برد رسيد، ولي صعود نکرد. چند ماه بعد با تيمش به جام ملت‌ها هم آمد ولي در دور يک‌هشتم نهايي به سد ژاپن خوردند و به‌رغم درصد مالکيت بالا حذف شدند. پيتزي با تيم‌ملي شيلي در سال 2016 فاتح کوپاآمريکا شد. شهرت او در دنياي مربيگري به سال 2013 برمي‌گردد جايي که توانست هدايت تيم والنسيا را برعهده بگيرد. او سابقه بازي در بارسا و قهرماني با اين تيم در لاليگا را دارد و به‌نظر مي‌رسد با حضور او بتوان فوتبال مالکانه‌اي را ارائه داد.

5- وينچنزو مونتلا (ايتاليا)
يک گزينه جذاب ولي کمي سخت‌الوصول! مونتلاي معروف و 44 ساله که تا چند سال پيش با پيراهن رم خوش مي‌درخشيد و بعد از هر گل، هليکوپترش را به پرواز درمي‌آورد حالا چند ماهي است که بيکار شده و به‌دنبال يک پيشنهاد ايده‌آل مي‌گردد. مونتلا با تيم زير 15 ساله‌هاي رم کار مربيگري را آغاز کرد و بعد از حضور کوتاه‌مدت در تيم بزرگسالان سرمربي تيم‌هاي کاتانيا، فيورنتينا، سامپدوريا، ميلان و سويا شد. با روسونري قهرمان سوپرکاپ ايتاليا شد و سويا را به فينال جام‌حذفي اسپانيا رساند و عملکرد قابل‌قبولي در فلورانس داشت. با اين حال اين سرمربي جوان و جذاب و خوش‌تيپ، هنوز در سطح ملي کار نکرده و شايد اين تنها نکته منفي‌اش به حساب بيايد.

6-فيليپ کوکو (هلند)
مرد 48 ساله‌اي که با پيراهن ‌آبي‌اناري بارسا به همه شناخته شد و حالا بعد از برکنار شدن از هدايت فنرباغچه بيرون گود مانده است. او با 101 بازي ملي و 10 گل به بازي در ترکيب لاله‌هاي نارنجي پايان داد و کفش‌هايش را در الجزيره امارات آويخت. کوکو چهارسال به‌عنوان کمک مربي در تيم‌ملي هلند حضور داشت و دوم جهان شد. سپس پنج سال هدايت پي‌اس‌وي را برعهده گرفت و با آنها سه‌بار ارديويژه يا همان ليگ هلند را فتح کرد. کوکو تيم‌هاي تحت هدايتش را با سيستم 3-3-4 به ميدان مي‌فرستد.

7- فيليکس ماگات (آلمان)
يکي از گزينه‌هاي هميشگي فوتبال ايران. مرد آلماني و اخمويي که علاقه زيادي به علي کريمي داشت و هروقت قرار شده يک مربي بزرگ خارجي به تيم‌هاي باشگاهي ما بيايد، نامش بر سر زبان‌ها افتاده اما هيچ‌وقت اين اتفاق عملي نشده است. ماگات در چند سال اخير کارنامه قابل دفاعي نداشته و تقريبا در هيچ‌يک موفق نبوده اما با اين حال مربي صاحب‌سبکي به حساب مي‌آيد. او بعد از قهرماني با وولفسبورگ در بوندس‌ليگاي 2009 هيچ توفيق خاصي را به دست نياورد. ماگات از دسامبر 2017 و بعد از اخراج از شاندونگ لوننگ چين ديگر هدايت هيچ تيمي را برعهده نگرفته است و با رقمي نه‌چندان بالا مي‌توان از وي استفاده کرد.

8- آلکساندر نوري (آلمان-ايران)
و درنهايت يک گزينه دوست‌داشتني ولي پرريسک. آلکساندر نوري؛ جوان 39 ساله و ايراني‌الاصل که متولد آلمان است و با هدايت وردربرمن به‌عنوان سرمربي موقت شناخته شد. آنقدر خوب بود که تا پايان فصل ماندگار شد ولي سپس دوران افت او در اين تيم و همچنين اينگول اشتات از راه رسيد. نوري گزينه جالبي به حساب مي‌آيد اما تجربه مربيگري‌اش بسيار کم بوده و اصلا در سطح ملي فعاليت نداشته است. با اين حال حضورش در تيم‌ملي ايران مي‌تواند جذابيت‌هاي خاص خود را به‌همراه داشته باشد.
در کنار اين نام‌ها گزينه‌هايي چون روبرتو دي‌متئو، آلان پارديو، اسون گوران اريسکون، ديويد مويس، سامي هوپيا، زدنيک زمان، مارک هيوز و... به چشم مي‌خورند که مدتي است تيم ندارند و مي‌توان آنها را نيز در نظر داشت.

منبع: فرهيختگان