بزرگنمايي:

چه خبر - آقاي روحاني! سيب گران شده، از تلگرام مي‌گوييد؟

رئيس‌جمهور ديروز به وزارت ارتباطات رفت، در حالي که مي‌توانست به وزارت کار و رفاه يا وزارت صنعت و بازرگاني يا وزارتخانه پر مشکل و بدون وزير بهداشت و درمان برود، اما نرفت، چون در آن وزارتخانه‌ها دستش خالي است و حرفي براي گفتن ندارد، اما در وزارت ارتباطات مي‌تواند تا دلش بخواهد درباره تلگرام و فيلترينگ و فضاي مجازي سخنان مبسوط بگويد.

فضاي مجازي البته يک فضاي حقيقي است و تلگرام و شبکه‌هاي اجتماعي هم يک نياز روز و ضرورت، اما در برابر مسئله دارو و درمان و مسئله پرايد و مسئله‌هاي اشتغال و گوشت 90 هزار توماني، فانتزي به حساب مي‌آيد و رها کردن ضروريات و پرداختن به فانتزي‌ها، افيون توده‌ها است.

شايد اگر در يک فرض ممکن، از هر يک از شهروندان عادي ايران بپرسيم فرض کنيد شما رئيس‌جمهور هستيد، همين امروز به کدام بخش از دولت سر مي‌زديد و جوياي احوالات مي‌شديد، بلافاصله همه بگويند به بانک مرکزي مي‌رفتيم و درباره سرنوشت دلارها مي‌پرسيديم يا به وزارت کشاورزي مي‌رفتيم و مي‌پرسيديم چه شد که امسال سيب درختي مرغوب در بازار ناياب و گران است؟ يا به وزارت بازرگاني مي‌رفتيم و از گوشت 90 هزار توماني سؤال مي‌کرديم.

حتي مي‌توان درباره مسئله‌اي به نام پرايد تحقيق و جست‌وجو کرد که چرا همين ارابه مرگ را با منت بر سر مردم مي‌کوبيد و وزير صنعت مي‌گويد پرايد با 10 ميليون ضرر توليد و عرضه مي‌شود و بهتر است نشود. بله اگر ما جاي رئيس‌جمهور بوديم يک بار هم که شده مي‌پرسيديم چه چيزي در ساخت پرايد، مخفي است که با سي، چهل ميليون هم ضررده به حساب مي‌آيد؟!

حتي يک شهروند عادي اگر رئيس‌جمهور باشد مي‌تواند به وزارت خارجه برود و سؤال کند: «ما براي چه با امريکا و اروپا مذاکره کرديم و هدف برجام چه بود و حالا در برجام دقيقاً کجا ايستاده‌ايم؟»، اما روحاني يک شهروند عادي نيست، پس يک رئيس‌جمهور عادي هم نيست. او ترجيح مي‌دهد به وزارت ارتباطات برود و از فيلترينگ سخن بگويد. فيلترينگ يعني چيزهايي هست که فيلترکننده مايل نيست در ميان کاربران از آن سخني گفته شود. با اين تعريف، فيلترينگ اصلي، رفتن به وزارت ارتباطات و سخن گفتن از تلگرام و شعر و موسيقي و قصه راديو و رضا شاه و ادعاي نداشتن رسانه آزاد است.

آقاي رئيس جمهور شما خود نقش فيلتر را بازي کرديد. از «آزادي» برباد رفته در رسانه مي‌گوييد تا کسي از آورده‌هاي برجام نپرسد! از شادي‌هاي فانتزي مردم در فضاي مجازي مي‌گوييد تا کسي از شادي‌هاي واقعي داشتن درآمد مناسب و بازار بدون تورم حرفي نزند. خود به خود، مسکن و معيشت و اشتغال و استقلال را فيلتر مي‌کنيد و از شعر و ترانه و غزل مي‌گوييد.

براي آنکه بين خودمان و مردم، فيلتري قرار ندهيم، از دو چيز نبايد غافل شويم. همه مردم در اطرافيان ما و آن‌هايي که در فضاي مجازي فعالند، خلاصه نمي‌شوند. اين‌ها اقليت 80 ميليون ايراني‌اند. شما طرف اکثريت باشيد و درد آن‌ها را بشنويد و ببينيد و در چنبره فضاي اطرافيان قرار نگيريد. ديگر اينکه با مردم راست باشيد. بله مردم از گرفتن پنالتي رقيب فوتبالي خوشحال مي‌شوند، اما دقايقي بعد فکر آب و نان و خرج و مخارج، لبخند را بر لبان‌شان مي‌خشکاند.

شما چه بخواهيد و چه نخواهيد مردم به شادي‌هاي فانتزي خود ادامه مي‌دهند، اما شما مسئول شادي‌هاي پايدار و آرامش روحي و رواني مردم هستيد که با سخنراني‌هاي آبدار در وزارت مجازي، محقق نمي‌شود. اگر فيلترينگ بد است، لطفاً از ميان برخيزيد که فيلترينگ اصلي، پنهان کردن مشکلات واقعي مردم و فانتزي‌نمايي و قصه‌گويي از راديو و رضا قلدر است.

منبع: bartarinha.ir