بزرگنمايي:
چه خبر - آيتالله هاشمي شاهرودي و فراز و فرودهاي زندگي سياسياش
در روزگاري که کمتر ميتوان سراغي از سياستمداراني گرفت که مورد قبول همه جريانات سياسي باشند، هاشمي شاهرودي يک چهره متفاوت محسوب ميشد.
او که بهدليل همين ويژگي، در نبود هاشمي رفسنجاني برجاي او در مجمع تشخيص نظام تکيه زد، حالا در آستانه دومين سالگرد ارتحال وي، از دنيا رفت.
آيت الله هاشمي شاهرودي، از جمله سياستمداران دو تابعيتي بود. متولد نجف بود و دوران تحصيل را در همانجا گذارنده بود.
زيست آيت الله محمود هاشمي شاهرودي در عراق به دوران تحصيل محدود نميشد، او رياست مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق و عضويت در حزب الدعوه عراق را نيز در کارنامه خود دارد.
هاشمي شاهرودي در ايران اما چهره تاثيرگذارتري نسبت به عراق بود. رييس پيشين قوه قضا بوده و عضويت در جمع فقيهان شوراي نگهبان او در کارنامهاش به چشم ميخورد.
در دوره پيشين مجلس خبرگان او نايب رئيس اول بود و در جايگاه عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم، به فعاليت سياسي ميپرداخت.
هاشمي شاهرودي افزون بر فعاليتهاي حاکميتي، رئيس موسسهٔ «دايرةالمعارف فقه اسلامي بر طبق مذهب اهل بيت» بود که جايگاه علمي مهمي محسوب ميشد.
او بسياري از حکمهاي خود را از رهبري گرفته بود. در دهه هفتاد به عنوان گزينه قائم مقام رهبري از هاشمي شاهرودي ياد ميشد، سمتي که البته پس از عزل منتظري هيچگاه در نظام سياسي ايران احيا نشد، البته در دهه هشتاد او به عنوان رييس هيات عالي حل اختلاف و تنظيم روابط قواي سهگانه منصوب شد، هياتي که زير نظر مستقيم رهبري کار ميکند.
وقتي هاشمي شاهرودي دستگاه قضايي را در سال 88 از شيخ محمد يزدي تحويل گرفت، گفت که يک ويرانه را تحويل گرفته است، با اين حال پايان کار او با برگزاري دادگاههاي معترضان به نتايج انتخابات رياست جمهوري سال 88 همزمان شد. او البته در ابتداي آن جريانات سعي کرد نقش ميانجي را داشته باشد. زماني که موسوي بيانيهاي براي حضور مردم در خيابان داده بود، با موسوي و هاشمي جلسهاي ميگذارد و از موسوي ميخواهد از خواستهاش صرف نظر کند، موسوي به اين شرط که به او در تلويزيون تريبون داده شود، قبول ميکند اما اين اتفاق عملي نميشود. هاشمي شاهرودي در اين باره ميگويد: «آنجا پيش ما قول داد اين کار را بکند و آنها هم واقعا حاضر بودند که به ايشان براي صحبت در تلويزيون وقت بدهند، اما از پيش ما که رفت، نميدانم کدام خنّاسان ذهنش را عوض کردند و کار خودشان را کردند».
اين تنها نقش آفريني هاشمي شاهرودي در آن سالها نبود، چراکه در سال 89 با کنار گذاشته شدن مرحوم اکبر هاشمي رفسنجاني از کرسي رياست خبرگان، اين کرسي به مهدوي کني رسيد و هاشمي شاهرودي نايب رييس مجلس خبرگان شد. چهار سال بعد آنگاه که مهدوي کني دار فاني را وداع گفت، هاشمي شاهرودي موقتا اداره جلسات خبرگان را برعهده گرفت و به نظر ميرسيد که ميتواند گزينه مورد اجماع دو طيف رقيب در اين مجلس باشد، با اين حال وقتي که در روز اعلام نامزدهاي رياست، نام محمد يزدي مطرح شد، هاشمي رفسنجاني نيز در برابر او کانديدا شد و به اين ترتيب هاشمي شاهرودي فرصت ميانجيگري و تکيه زدن بر اين کرسي را از دست داد و همچنان نايب رئيس مجلس خبرگان رهبري باقي ماند.
هاشمي شاهرودي از مادر بيرجندي محسوب ميشد و در مشهد تشکيلات عظيمي داشت که با عنوان «حسينيه آيت الله هاشمي شاهرودي» و در يکي از مناطق محروم مشهد در زميني وسيع و با ساختماني شکيلتر از ساختمانهاي اطرافش شناخته ميشد.
ماجراي بيمارياش چند ماهي ميشد که خبرساز شده بود. در دورهاي که براي مداوا به آلمان رفته بود، فشار اپوزسيون چنان زياد شد که سفر کوتاه کرد و به تهران بازگشت.
در ماههاي اخير در جلسات مجمع حضور نداشت و کرسياش را به آيتالله احمد جنتي سپرده بود.
حالا درگذشت چهرهاي که برخي او را از معدود چهرههاي مورد قبول همه جريانات سياسي ايران ميدانستند، خيليها را نگران جايگاه مصلحت نظام کرده که روشن نيست با نبودن آيتالله، چهکسي بر آن جايگاه تکيه زند.
منبع: bartarinha.ir