بزرگنمايي:

چه خبر - آقاي ميناوند چه شد وقت انتقاد تعريفت گرفت؟!

پيشکسوت بايد با انتقادات سازنده به پيشرفت فوتبال کمک کند. البته معمولا پيشکسوتان در ايران تخريب مي‌کنند. نمونه واضح اين پيشکسوت ها را مي توان در استقلال ديد. فقط منتظر هستند تيم نتيجه نگيرد تا حمله کنند.

طبيعتا در استقلال پيشکسوتاني مثل نامجو مطلق يا علي موسوي هم پيدا مي شوند که همواره انتقاد منطقي مي کنند و حرف هايي مي زنند که مفيد است. در عرصه ملي هم معمولا انتقادها به شکل عجيب و غريبي است.

مثلا اگر حرف هاي تازه مهرداد ميناوند را بخوانيد تصور مي کنيد فوتبال ملي بچه بازي است. او براي اينکه از تيم ملي اميد حمايت کند، تيم ملي بزرگسالان را زده است. مشکل دقيقا همين جاست. هر تيمي مشکل خود را دارد. مي توان به تيم ملي بزرگسالان هم نقد کرد.

مي توان گفت مثلا خيلي دفاعي است و يا در بخش هجومي مشکل داريم. اين ها انتقاداتي است که مي توان بيان کرد. بي شک کار کي روش هم بي نقص نيست اما اينکه فکر کنيم وسط بازي هستيم و بهتر است براي دفاع از تيم اميد، تيم بزرگسالان را بزنيم، کاري عبث و بيهوده است که فقط از عهده پيشکسوتاني مثل ميناوند بر مي‌آيد.

تيم اميد قطعا مشکل دارد. تيمي که آنگونه به ميانمار مي‌بازد-چه با برنامه چه بي برنامه-مشکل دارد. تيمي که مقابل کره جنوبي ضعيف عمل مي کند و پراشتباه ظاهر مي شود، نياز به پيشرفت دارد. اينکه روي مشکلات تيم اميد چشم بپوشيم و به خاطر دل رفقايمان از آنها تعريف کنيم، هيچ چيزي را درست نمي کند.

هر تيمي قابل نقد است. ميناوند و پيشکسوتاني مانند او اما وسط يک بازي گير کرده اند. وقتي تيم ملي به جام جهاني مي رود انتقاد مي کنند. وقتي 4 امتياز از گروه بسيار سختش مي گيرد باز هم انتقاد مي کنند.

وقتي تيم اميد نتيجه نمي گيرد، طبيعتا بايد دوباره انتقاد کنند ولي به خاطر رفيق بازي، ناگهان در موقعيتي گير مي افتند که اين بار بايد با وجود شکست تعريف کنند! اين توضيح شفاف درباره طرز فکر بعضي از پيشکسوتاني است که حتي حاضرند طوري که شما دوست داريد مصاحبه کنند، نه طوري که خودشان فکر مي‌کنند.

منبع: khabaronline.ir