بزرگنمايي:

چه خبر - نبايد بيهوده براي مردم انتظار ايجاد کنيم

بخشي از گفتگو با تخت روانچي:

تخت‌روانچي: آقاي ترامپ در صحبتي که درباره مذاکره با ايران کرده است، جدي نيست. اگر جدي بود سه ماه پيش زير توافقي که دولت کشور خودش آن را امضا کرده بود، نمي‌زد. درست است که دولت‌ها عوض مي‌شوند اما نمي‌شود که با تغيير هر دولت، سياست‌هاي يک کشور عوض شود؛ در اين صورت سنگ روي سنگ بند نمي‌شود.
فرض کنيد آمريکا با کشور ديگري به توافقي رسيد، دو سال ديگر يا شش سال ديگر که آقاي ترامپ کنار برود، دولتي از يکي از دو جناح آمريکا بر سر کار بيايد و بگويد اين قرارداد را قبول ندارد؛ آيا درست است؟ نمي‌شود آمريکا بگويد برجام را بر هم بزند و بعد بخواهد با ايران مذاکره کند.
نمي‌شود که آمريکايي‌ها بيايند در ميدان، طرف‌شان را به يک گوشه‌اي هل دهند و بعد بگويند حالا بياييد باهم صحبت کنيم. اين کارها از ديد ما نشانه جدي‌نبودن آمريکايي‌ها است. حرف ما به آنان اين است که شما بازي را به هم زده‌ايد؛ وگرنه به قول آقاي روحاني ما نه‌تنها يک‌بار که چند دور با نماينده آقاي ترامپ در مذاکرات برجام صحبت کرديم.
يک بار آقاي ظريف، تيلرسون و بقيه نمايندگان جلسه‌اي برگزار کردند، بعد از آن هم چندين جلسه کميسيون مشترک برگزار شد که نمايندگان دولت آقاي ترامپ در آن جلسات حضور داشتند، بنابراين ايشان موضوع جديدي را مطرح نکردند فقط ژستي که مي‌گيرند به نظر برسد که اين آقا صداقت و رويکرد جديدي دارد، که به نظر من نه رويکرد جديدي است و نه صداقتي در کار است.
همچنين آقاي روحاني گفتند بياييد در مورد مشکلات مذاکره کنيم و خسارت‌هايي که طي بيش از شصت سالي که از کودتاي 28 مرداد گذشته را به مردم ايران پرداخت کنيد. پيش‌بيني نمي‌کنم که اين گفت‌وگويي که ترامپ مي خواهد هرگز پا بگيرد، براي اينکه بنيان‌هايي که براي اين گفت‌وگو لازم است وجود ندارد.
شما بيانيه اخير کاخ سفيد در مورد بازگشت تحريم‌ها را ملاحظه کنيد. دو بخش دارد؛ يک بخشش فني است که مي‌گويد چه تحريم‌هايي باز مي‌گردد و يک بخش ديگر مقدمه و موخره دارد که به نظر من از الفاظ زشت و غيرديپلماتيک در مورد ما استفاده کرده است. مي‌شود کسي بگويد مي‌خواهم با شما مذاکره کنم‌، فردايش توهين کند؟ آيا اين دو مورد با هم مي‌خواند؟
همان روزي که آقاي ترامپ گفتند با ايران مذاکره بدون پيش شرط خواهند داشت، دو ساعت بعدش وزير خارجه ايشان پيش شرط‌هايي مطرح کردند، ‌چطور مي‌شود ايران به اين حکومت اعتماد کند؟ اصلاً بحث ايران را کنار بگذاريد، سوال اين است که در روابط بين‌الملل چطور مي‌شود به اين کشور اعتماد کرد؟
در روابط بين‌الملل يکنواختي در موضع يک اصل است چرا که غير از آن، ضد اعتماد است. وقتي همه اين موارد را کنار هم مي‌گذاريم به اين نتيجه مي‌رسيم که اين آقا در کارهايش جدي نيست و کسي که مي‌خواهد در جلسه مذاکره تحکم کند به درد گفت‌وگو نمي‌خورد. اصلا اگر اين گفت‌وگو انجام نشود، بهتر است.

تخت‌روانچي: نخير. من خودم فکر نمي‌کنم چنين اتفاقي رخ دهد. نبايد بيهوده براي مردم انتظار ايجاد کنيم. وقتي انتظار مردم بالا برود و اتفاقي رخ ندهد، مردم ناراحت مي‌شوند. بهرحال شخصاً زمينه‌اي براي مذاکره نمي‌بينم، هر چيز نيازمند زمينه‌اي است و الان زمينه آن فراهم نيست.
اخيراً آقاي واعظي مطرح کرده‌اند که در سفر قبلي رئيس‌جمهوري به نيويورک، آقاي ترامپ هشت‌بار به صورت تلفني درخواست ديدار را مطرح کرده‌ است و ما اين درخواست‌ها را رد کرده‌ايم. آيا ردکردن درخواست امريکا از طرف براي اين انجام شده که احياناً ما برنامه مشخصي براي اين ديدار نداشته‌ايم؟
تخت‌روانچي: اتفاقا زماني که ترامپ پيشنهاد ملاقات با آقاي روحاني را مطرح کرد، ما دقيقا مي‌دانستيم که بايد چکار کنيم. در سفر قبل به نيويورک، صبح آقاي ترامپ سخنراني کرد و صحبت‌هاي زشتي عليه ايران داشت، بعد از يکي دو ساعت آنان شروع کردند تلفني پيغام دادن و دنبال کساني مي‌گشتند که پيغام‌شان را به آقاي رييس‌جمهوري برساند.
وقتي ديدند به نتيجه نمي‌رسند و جوابي به آنها داده نمي‌شود از شخص ثالث براي انجام شدن اين کار کمک گرفتند. پاسخ ما روشن بود؛ سياست تقابلي با سياست تعاملي همزمان پيش نمي‌رود و بر اين اساس پاسخ ما منفي بود. عرض کردم که الان هم شرايط هماني است که بود. به نظر من حتي از شرايط پارسال هم بدتر است، چرا که ترامپ از برجام بيرون آمده و تحريم‌ها را بازگردانده است.
چه انتظاري مي‌توان از کسي داشت که از تعامل بين‌المللي خارج شده و حالا مي‌گويد بياييد گفت‌وگو کنيم. فرقي نمي‌کند که اين دو رييس‌جمهوري در نيويورک باشند يا مثل پيشنهاد اخير آقاي ترامپ يکي از آنها در واشنگتن و ديگري در تهران باشد. من دليلي براي گفت‌وگوي ميان آقاي روحاني با ترامپ نمي‌بينم.

منبع: isna.ir