بزرگنمايي:

چه خبر - پانته آ بهرام: قوانين عجيبي در تلويزيون وضع شده که مي گويد نقش مثبت مرد حتما بايد ريش داشته باشدپانته آ بهرام با اشاره به عدم اقبال عمومي به محصولات تلويزيون گفت:

وضعيت تلويزيون بدتر شده و اين مسأله واقعا غم‌انگيز است. در گذشته شرايط راحت‌تر و آزادانه‌تري براي انتخاب موضوع، اجرا و غيره داشتيم اما در حال حاضر مطالب عجيبي مي‌شنويم؛ مانند قوانيني که مي‌گويد نقش مثبت مرد بايد حتما ريش‌ داشته باشد و نقش مثبت زن چادري باشد. اين يک تصوير اشتباه است و تلويزيوني هم که به هر دليل به ارايه تصوير اشتباه متهم مي‌شود و مي‌خواهد از خود دفاع کند، بايد حداقل يک جاي دفاع بگذارد. همچنين براي من که از تلويزيون شروع کردم، جاي دفاع بگذارد و فرصتي به من بدهد که بتوانم بگويم که به آن شکل که ديگران مي‌گويند، نيست.
بهرام ادامه داد:
در اين شرايط مردم از من به‌عنوان بازيگر توقع دارند و من را آدم متظاهري مي‌پندارند، در حالي که مشکل از من نيست، مشکل از قوانين تلويزيون است. چطور ممکن است به مردم اين باور را بدهيم که ريش داشتن حتما به معناي مثبت بودن است. چرا مردم را به افرادي که از روي ظاهر آدم‌ها درباره آنها قضاوت مي‌کنند، تبديل مي‌کنيم. با اين کار نمي‌توان مردم را تطهير کرد. بدي و خوبي در درون آدم‌هاست؛ نه ظاهر آن‌ها.

زماني که بعد از چندين سال به تلويزيون برمي‌گردم و سر چنين ماجراهايي چالش ايجاد مي‌شود، غم جهان در دلم مي‌نشيند. ظرفيت‌هايي که در تلويزيون وجود دارد، بسيار زياد است. اما زماني که اين ظرفيت محدود مي‌شود، مخاطب از دست مي‌رود و افراد حرفه‌اي که در حوزه تلويزيون هستند بيشتر فاصله مي‌گيرند؛ بنابراين تلويزيون به يک مکعب خالي تبديل خواهد شد و حيف است اين‌گونه شود؛ چراکه تلويزيون در دسترس‌ترين مديوم براي مردم است.
بهرام اضافه کرد:
به جاي اينکه فضاي مجازي را فيلتر کنيم، بايد فضاي آزاد را تقويت کنيم. اين مساله را سال‌هاست که مي‌گوييم اما نمي‌دانم چرا اين اتفاق نمي‌افتد. مسؤولان عوض مي‌شوند و افراد جديدي روي کار مي‌آيند اما سليقه‌ي آن‌ها تکراري است.

يکي از دلايل من براي دوري از تلويزيون همين مساله است و همين که بودجه‌اي وجود ندارد و نمي‌توانيم کاري توليد کنيم. در واقع آمار و ارقام با هم نمي‌خواند. در يک پروژه بازي مي‌کني و بايد ببيني که شبکه پولت را پرداخت مي‌کند يا نه. حتي اين حرف‌ها که مي‌زنم تا حدي تکراري است که مرا ناراحت مي‌کند، هيچ حرف تازه‌اي ندارم که بگويم و سال‌هاست که اين حرف‌ها زده مي‌شود. اين سيستم بزرگ به ناجي بزرگي هم احتياج دارد يا حتي به چندين ناجي تا بتوانند به سرپا شدن تلويزيون کمک کنند.

نبايد کاري کنيم که مردم از غيرواقع به دروغ پناه ببرند. اين حرف من به اين معناست که الزاما شبکه‌هاي مجازي و خارج از ايران راستگو نيستند و از دروغ به دروغ پناه بردن فاجعه‌ترين اتفاق بشري و اخلاقي است که ممکن است رخ دهد.

من از تلويزيون در قبال تئاتر هيچ توقعي ندارم. تلويزيون اگر دست از سر تئاتر بردارد و بگذارد کار خود را انجام دهد و هيچ کاري نکند، بهتر است.

منبع: isna.ir