بزرگنمايي:
چه خبر - احتمال همکاري رنويي‌ها با دو غول خودروسازي ايران
هرچند طبق قرارداد رنو با سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران، بناست خودروساز فرانسوي به‌صورت مستقل در کشور فعاليت کند، با اين حال بروز چند نشانه مهم طي چند هفته گذشته، از احتمال همکاري رنويي‌ها با دو غول خودروسازي ايران خبر مي‌دهد.
تابستان امسال بود که ايدرو و رنو پس از کلي مذاکره و کش و قوس، سرانجام قرارداد همکاري مشترک خود را امضا کردند تا طبق آن، خودروساز فرانسوي امکان حضوري مستقل را در صنعت خودرو ايران پيدا کند. بر اين اساس، ايدرو، رنو و يک هلدينگ متعلق به بخش خصوصي، سهامداران حاضر در اين قرارداد را تشکيل مي‌دهند و به احتمال فراوان و آن طور که منصور معظمي معاون وزير صنعت، معدن و تجارت عنوان کرده، تا دو ماه ديگر فاز اجرايي قرارداد موردنظر کليد خواهد خورد. اين در شرايطي است که بروز چند نشانه و سيگنال مهم مبني‌بر مشارکت خودروسازان داخلي در قرارداد جديد رنو، حضور مستقل خودروساز فرانسوي را در ايران زير سوال خواهد برد. اگر بنا باشد ايران‌خودرو يا سايپا وارد قرارداد فعلي رنو با ايدرو شوند، ديگر حضور مستقل اين شرکت در صنعت و بازار خودروي کشور معنايي نخواهد داشت، زيرا دست خودروساز فرانسوي براي رقابت سفت و سخت با غول‌هاي جاده مخصوص بسته خواهد شد.
از سوي ديگر اما اين احتمال نيز وجود دارد که رنويي‌ها ضمن حفظ استقلال خود در قرارداد فعلي (قرارداد با ايدرو)، در قالب مشارکتي جديد وارد همکاري مشترک با خودروسازان داخلي شوند. در اين صورت، اگرچه مي‌توان تا حدي نسبت به استقلال رنو در ايران (به‌واسطه قرارداد با ايدرو) اميدوار بود، ولي قطعا حضور مستقل اين شرکت در خودروسازي و بازار کشور به چالش کشيده خواهد شد. اين در حالي است که رنويي‌ها با توجه به تجربيات قبلي در همکاري با خودروسازان ايران (قرارداد پلت‌فرم مشترک X90)، چندان تمايلي به تکرار همکاري با ايران‌خودرو و سايپا نداشته و در نهايت به سراغ ايدرو رفته و با اين سازمان قرارداد بستند. در واقع رنو قصد داشت و شايد هنوز هم دارد که به‌صورت مستقل در خودروسازي ايران فعاليت کند تا بتواند ضمن پياده‌سازي فرهنگ جهاني خود در صنعت و بازار خودرو کشور، رقابتي نسبي را نيز با شرکت‌هاي خودروساز داخلي کليد بزند. حالا اما به‌نظر مي‌رسد رنويي‌ها تا حدي از اين موضع خود کوتاه آمده و به اين نتيجه رسيده‌اند (شايد هم آنها را به اين نتيجه رسانده‌اند) که براي پيشبرد اهداف کلي خود در بازار ايران، همچنان در کنار ايران‌خودرو و سايپا قرار داشته باشند.
شانس سايپا بيش از ايران‌خودرو
اما ببينيم نشانه‌ها و سيگنال‌هاي احتمال مشارکت دوباره خودروسازان ايراني و رنو چيست؟ ابتدا از ايران‌خودرو شروع کنيم، شرکتي که در اوايل امضاي برجام به‌نظر مي‌رسيد شانس اول شراکت جديد با رنو باشد. بر اين اساس، گفته مي‌شود ايران‌خودرو براي تکميل سبد محصولات خود، به‌دنبال مشارکت با رنو بوده و قصد داشت مدل کوئيد را که خودرويي نسبتا ارزان به‌شمار مي‌رود، ميهمان خطوط توليد خود کند. در واقع زمزمه‌هايي مبني‌بر مشارکت رنو و ايران‌خودرو وجود داشته و البته ميل همکاري بيشتر از ناحيه طرف ايراني بوده است.
اين در حالي است که نشانه‌ها و سيگنال‌ها بيشتر سايپا را در جايگاه شريک احتمالي رنو در آينده نزديک قرار مي‌دهد. اولين نشانه در اين ماجرا، به «سايت بن‌رو» و قطعي شدن واگذاري آن به رنو مربوط مي‌شود. در يکي از مهم‌ترين بندهاي قرارداد رنو و سازمان گسترش، مقرر شده بن‌رو (سايت توليدي متعلق به سايپا و مستقر در شهرستان ساوه)، به ازاي طلب ايدرو از سايپا و به‌عنوان آورده سازمان گسترش در قرارداد موردنظر، در اختيار خودروساز فرانسوي گذاشته شود. اين در حالي است که انتقال بن‌رو در دوران مديريت قبلي سايپا (مديرعاملي مهدي جمالي)، به بن‌بست خورد و اجرايي نشد و در ادامه با وجود تغييرات مديريتي در سايپا، عنوان شد سهامداران راضي به از دست دادن سايت موردنظر نيستند.
همان زمان گفت‌وگويي از محسن صالحي‌نيا معاون وزير صنعت، معدن و تجارت منتشر شد و وي تاکيد کرد اگر سهامداران سايپا با اين «مشارکت» (انتقال «بن‌رو» به رنو) موافقت نکنند، اين موضوع منتفي خواهد بود. وي اين را هم گفت که در حال حاضر سهامداران مخالف بوده و ايدرو به‌دنبال سايتي ديگر براي واگذاري به رنو است. در ادامه اما شرايط به شکلي پيش رفت که سهامداران ناگهان راضي و خبرهايي مبني‌بر به جريان افتادن دوباره پرونده بن‌رو و رنو منتشر شد. در حال حاضر نيز گفته مي‌شود انتقال بن‌رو به خودروساز فرانسوي قطعي شده و اين موضوع ذهن‌ها را به سمت توافقي خاص ميان رنو و سايپا برده است. به‌عبارت بهتر، به‌نظر مي‌رسد سايپايي‌ها واگذاري بن‌رو را به رنو، منوط به همکاري مشترک خودروساز فرانسوي با خود کرده‌اند. حال اين همکاري يا در قالب قرارداد فعلي رنو و ايدرو است يا به‌صورت مشارکتي ديگر ميان خودروساز فرانسوي و سايپا شکل خواهد گرفت.
اما نشانه ديگر مبني‌بر پيوند احتمالي ميان رنو و سايپا، تمايل و علاقه شديد مديرعامل اين شرکت مبني‌بر مشارکت با خودروسازان بزرگ دنيا است. محسن قاسم جهرودي در اظهارات خود بر لزوم همکاري مشترک با خودروسازان خارجي به‌خصوص اروپايي‌ها تاکيد و در اين بين، «رنو» يکي از گزينه‌هاي مشارکت به حساب مي‌آيد. وي حتي به تازگي در گفت‌وگويي ضمن اعلام حمايت از تشکيل قطب سوم خودروسازي در کشور، به نوعي از حضور جديد رنو در ايران استقبال کرد و اين موضوع، فرضيه همکاري مشترک سايپا و رنو را قوي‌تر مي‌کند. در واقع اگر قرار بود رنو مشارکتي با سايپا نداشته باشد، شايد مديرعامل سايپا در مقام حمايت از اين خودروساز برنمي‌آمد، زيرا به هر حال رنو در صورت حضور کاملا مستقل در ايران، به رقيبي قدرتمند براي خودروسازان داخلي تبديل و آنها را به چالش خواهد کشاند؛ بنابراين به‌نظر مي‌رسد صلح فعلي سايپا و رنو با مشارکت احتمالي آنها در آينده بي‌ارتباط نيست.
منبع: donya-e-eqtesad.com